Ρυθμοί που καίνε τον αχυρώνα, χιούμορ με αγχόνη, ρεφρέν με κραυγές και μια απόκοσμη μπαλάντα συνθέτουν την καρδιά και την ψυχή του ρεπερτορίου των Liar’s Trial (Η δίκη του ψεύτη).
Μπορούν εξίσου άνετα να παίζουν σε ένα κατάμεστο ροκ κλαμπ, όσο και να θρηνούν αυτόν τον μοναχικό ήχο, σε μια αίθουσα με καθώς πρέπει ακροατήριο. Δεν είναι συγκρότημα γκαράζ, δεν είναι μουσική για ανθρώπους πολιτικά ορθούς, ευγενικούς, βολεμένους. Είναι για όσους αγαπάνε τη μουσική δυνατή, ασυμβίβαστη, γνήσια και λίγο έως πολύ σκοτεινή.
Το Τραγούδι της Εβδομάδας, που επιλέξαμε να ακούσουμε σήμερα, δεν είναι ένα αλλά δύο. Δύο τραγούδια που μας αρέσουν εξίσου πολύ, επειδή ήταν αδύνατο να επιλέξουμε το ένα από αυτά και δεν μπορούσαμε να απορρίψουμε κανένα, αποφασίσαμε να κάνουμε ένα Video και με τα δύο. Οι Liar’s Trial δεν φοβήθηκαν ποτέ να μείνουν πιστοί στην καρδιά και στις ρίζες τους, μοιράζονται τα συναισθήματα και τους προβληματισμούς τους μέσα από τα Black Moon και Parasite, (κυκλοφόρησαν το 2013 μέσα από το άλμπουμ Cowboys From Hell).
Το ένα λεπτό ακούς τον Coe, τον Willie ή τον Cash να βγάζουν την ψυχή τους σε ένα ραδιόφωνο σε ένα εστιατόριο στη μέση του πουθενά περίπου το 1975 και το επόμενο βρίσκεσαι σε ένα όνειρο πυρετού του David Lynch περίπου το 2019.
Οι Liar’s Trial δημιουργήθηκαν το 2011 από την πανκ σκηνή στο Milwaukee από τους Bryan Thomas (φωνητικά, ακουστική κιθάρα), Chris Johnson (ηλεκτρική κιθάρα), Chuck Engel (τύμπανα), Erv (μπάσο), Patrick (τύμπανα), παίζοντας τη δική τους άποψη από γνήσια, σκληρή κάντρι μουσική. Διασχίζοντας τα είδη του κλασικού Country-Western και του Old-School Rock n Roll, είναι ένα από τα πιο πρόσφατα συγκροτήματα που βγήκαν από τη Δύση για να εκπροσωπήσουν το πνεύμα της “παράνομης κάντρι” που ιδρύθηκε από τους Waylon Jennings, τον Kris Kristofferson και Willie Nelson.
Περιγράφουν τη μουσική τους ως “παράνομη κάντρι”. Αυτός ο όρος προήλθε από το Nashville στις δεκαετίες του ’60 και του ’70 με καλλιτέχνες όπως ο Billy Joe Shaver, ο Kris Kristofferson και ο Waylon Jennings, οι οποίοι αρνήθηκαν να τηρήσουν τον “ήχο του Nashville” που επικρατούσε εκείνη την εποχή και δεν δέχτηκαν να παίξουν με τους κανόνες που τους επέβαλε η μουσική βιομηχανία. Αντίθετα, πίστευαν ότι η μουσική τους δεν πρέπει να περιορίζεται από άκαμπτους κανόνες και όρια, αλλά αντίθετα, θα έπρεπε να δημιουργείται και να εκτιμάται με τρόπο που να αντικατοπτρίζει τους ίδιους τους δημιουργούς. Αυτή η νοοτροπία ξεκίνησε ένα ολόκληρο κίνημα που το συγκρότημα ασπάζεται μέχρι σήμερα. Σε κάποιους αρέσει, σε κάποιους όχι, αλλά οι Liar’s Trial συνεχίζουν να φτιάχνουν τη μουσική που αγαπούν παραμένοντας πιστοί στις αξίες και στα ιδανικά τους.
Η αγάπη του Thomas για την κάντρι οφείλεται στη μητέρα του, η οποία ενστάλαξε την αγάπη για αυτό το είδος κατά τη διάρκεια της παιδικής του ηλικίας πριν από το θάνατό της. Αφού έκλεισε τα 14, ανακάλυψε ότι η πανκ μουσική ήταν η πιο κατάλληλη διέξοδος για την εφηβική του αγωνία και έπαιζε σε πανκ μπάντες μέχρι τα 20 του. Αλλά η κάντρι μουσική είχε πάντα μια ξεχωριστή θέση για εκείνον. Ήταν μια αποκάλυψη τότε όταν ανακάλυψε τα συναρπαστικά αποτελέσματα της ανάμειξης του πανκ και άλλων στυλ με τη μουσική της κάντρι. Η κάντρι μουσική και το πανκ μοιράζονται πολλά από τα ίδια στοιχεία.
“Όλοι μιλούν για το ίδιο πράγμα. Κανείς δεν θέλει να του λένε τι να κάνει. Τα δεινά είναι ίδια. Χρήματα, κυβέρνηση, παγκόσμια προβλήματα κ.λ.π. Η διαφορά είναι ότι φωνάζεις για αυτά στο πλαίσιο ενός πανκ τραγουδιού”.
Έχουν μια μεγάλη ποικιλία επιρροών από μια μεγάλη ποικιλία ειδών, η συνέχεια των οποίων μπορεί να μην είναι άμεσα εμφανής, ωστόσο, το καθένα επηρεάζει διαφορετικά σημεία της μουσικής τους. Όπως οι Waylon Jennings, Billy Joe Shaver, Kris Kristofferson, New York Dolls, The Cure, Skinny Puppy, Ray Price, David Allan Coe, Bauhaus, Willie Nelson, Merle Haggard, Motley Crue, George Jones και Hank Williams για να αναφέρουμε μερικούς. Ακούν επίσης πολλούς παλιούς πρωτοπόρους της country, μουσικούς όπως οι Lefty Frizzell, Flatt and Scruggs, Jimmie Rodgers, Loretta Lynn, Ernest Tubb, Jim Reeves και Roy Orbison. Αγαπάνε το Old School Punk, The Dead Boys, The Germs, The Stooges, The Misfits, Discharge, TSOL, αλλά και την Old Soul και R&B όπως Sam Cooke, The Isley Brothers, Jackie Wilson. Τέλος, τρέφουν βαθιά εκτίμηση για την παλιά New Wave, την Goth και την Industrial μουσική, Depeche Mode, Christian Death, Peter Murphy, Black Tape for a Blue Girl, London After Midnight, Siouxsie and the Banshees, κ.λ.π.
Είχαν την ευκαιρία να μοιραστούν τη σκηνή με μερικά από τα πιο σημαντικά ονόματα της μουσικής: David Allan Coe, Billy Joe Shaver, Ben and Noel Haggard, Billy Don Burns, Doug Stone, Elizabeth Cook, The Steel Woods, Split Lip Rayfield και The Waco Brothers.
Πριν από λίγο καιρό ήρθε το “TivoliRadio” το ΝΕΟ ιντερνετικό (αρχικά) ραδιόφωνο της οικογένειας του Yellow Radio FM 101.7, ένα καθαρά μουσικό ραδιόφωνο, για όλους τους φίλους της καλής ξένης μουσικής!
Ελάτε μαζί μας σ αυτήν την γεμάτη μελωδίες διαδρομή, σε μια περιπέτεια γεμάτη προκλήσεις, εμπνεύσεις, σκέψεις… Το ταξίδι ξεκινάει… ελάτε όλοι συνεπιβάτες…!!! https://tivoliradio.gr/
