Τι θέλουμε τελικά από τον Άρη?

Γιατί πρέπει μονίμως να βρίσκουμε πάντα ένα θέμα να γκρινιάξουμε και να έρθουμε σε αντιπαράθεση μεταξύ μας? Γιατί ακόμα και όταν η ομάδα πηγαίνει καλά και κερδίζει και είναι μέσα στους στόχους της, το μυαλό μας είναι στο πως θα βρούμε κάτι αρνητικό να πούμε? Τελικά τι είναι αυτό που θέλουμε από τον σύλλογο μας, από την ομάδα μας, από τον “θεό του πολέμου” που τυγχάνει να είναι και το νόημα της ζωής μας?

Ο λόγος που γράφουμε αυτό το άρθρο δεν είναι για να έρθουμε σε αντιπαράθεση με κάποιον αλλά ούτε για να αναιρέσουμε κάποιες απόψεις, όλες οι απόψεις είναι σεβαστές και δεκτές. Ο λόγος που γράφουμε αυτό το άρθρο είναι για να θέσουμε ένα ερώτημα, κάποια απορία και για να εκφράσουμε και εμείς την άποψη μας. Κριτική πρέπει να γίνεται και απόψεις να ακούγονται εννοείται προς Θεού αλλά να είναι δημιουργική  κριτική.

Τις τελευταίες μέρες και συγκεκριμένα μετά την νίκη επί του Απόλλωνα Πόντου, έχει προκύψει ένα θέμα συζήτησης που τυγχάνει να είναι και απορία αλλά ίσως και παράπονο του κόσμου του Άρη. Οι κύριοι λόγοι είναι δύο: 1. Η ομάδα δεν παίζει καλό ποδόσφαιρο και 2. η μη χρήση κάποιων παικτών μας π.χ. του  Αντώνη Καπνίδη αλλά και του Κενάν Μπαργκάν, οι οποίοι στο συγκεκριμένο παιχνίδι είχαν μείνει εκτός αποστολής μετά από απόφαση του προπονητή της ομάδας Δημήτρη Σπανού.

Ας τα πιάσουμε τα πράγματα από την αρχή πρώτα και από το ότι η ομάδα δεν παίζει αρεστό ποδόσφαιρο.

Από το καλοκαίρι που η ομάδα ετοιμαζόταν για την δεύτερη χρονιά στην Β’ εθνική και την 4η χρονιά της αυτοεξορίας της. Το πρώτο βήμα, ήταν η έλευση του Παύλου Μυροφορίδη στην θέση του τεχνικού διευθυντή, ενός ανθρώπου γνώστη της β’ εθνικής ο οποίος έχει στο ενεργητικό του αρκετές ανόδους, και είναι άνθρωπος που ξέρει πολύ καλά το προϊόν ποδόσφαιρο και αυτό είναι κάτι που δεν το λέμε εμείς αλλά το έχουν πει πολλοί άνθρωποι του ποδοσφαίρου (προπονητές, παράγοντες ακόμα και εν ενεργεία ποδοσφαιριστές).

Η πρώτη κίνηση που έπρεπε να κάνει ως τεχνικός διευθυντής, ήταν να φέρει έναν προπονητή, ο Μυροφορίδης επέλεξε έναν άνθρωπο που γνωρίζει καλά την Β’ εθνική και έχει αποδείξει και από προηγούμενες ομάδες ότι κάνει καλή δουλειά, τον Δημήτρη Σπανό.

Έπειτα έμελλε να γίνει ο σχεδιασμός και η στελέχωση του ρόστερ, αυτό που είχαν πει και ο Παύλος Μυροφορίδης και ο Δημήτρης Σπανός από την αρχή που ανέλαβαν, ήταν ότι θα φτιαχτεί μια ομάδα από παίκτες που θα γνωρίζουν την Β’ εθνική, θα παλεύουν από το πρώτο λεπτό μέχρι και το τελευταίο και θα ξέρουν να παίρνουν τα αποτελέσματα ακόμα και όταν δεν παίζουν καλά.

Ποτέ δεν ειπώθηκε από κανέναν ότι θα φτιαχτεί μια ομάδα που θα παίζει ωραίο ποδόσφαιρο και ελκυστικό και μια ομάδα η οποία σε κάθε παιχνίδι θα βάζει 5 και 6 γκολ, ίσα ίσα που το τόνιζαν κιόλας και έλεγαν ότι αυτήν την στιγμή η ουσία δεν είναι να παιχτεί ωραίο ποδόσφαιρο από την ομάδα αλλά να ξέρει να παίρνει τα αποτελέσματα και έτσι να τελειώσει μια ώρα αρχύτερα η υπόθεση άνοδος (Είδαμε και την περσινή χρονιά με τους Σουπερλιγκάτους παίκτες που είχε η ομάδα και την άνοδο που δεν κατάφερε να πάρει).

Αυτό μέχρι στιγμής είναι κάτι που γίνεται και με επιτυχία, η ομάδα έχει 8 νίκες και 2 ισοπαλίες στις 10 πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος με διαφορά 3 πόντων από τον δεύτερο και 8 πόντων από τον τρίτο.

Ναι ωραίο ποδόσφαιρο η ομάδα δεν παίζει και φυσικά αυτό που θέλει ο ποδοσφαιρόφιλος και ιδίως ο οπαδός μιας μεγάλης ομάδας όπως ο Άρης είναι η ομάδα του να παίζει ωραία μπάλα αλλά η ομάδα μέχρι στιγμής είναι σε ένα καλό μονοπάτι, τηρεί αυτά που πρέπει, είναι αήττητη και πρώτη και δείχνει ότι φέτος έχει το προβάδισμα να ανέβει .

Πάμε και στο άλλο θέμα που απασχολεί επίσης πολύ και είναι αυτό των ποδοσφαιριστών δηλαδή το θέμα με Καπνίδη και Μπαργκάν και γιατί δεν έπαιξαν η γιατί δεν δίνει χρόνο στον πρώτο κλπ.

Σε μια ομάδα βασικός στόχος για έναν προπονητή και το τεχνικό τιμ είναι να δημιουργήσουν καλό κλίμα στα αποδυτήρια, και μια ομάδα δεμένη μεταξύ της χωρίς προβλήματα και τσακωμούς μεταξύ των ποδοσφαιριστών, επίσης ένας προπονητής κρίνει σε ποιον θα δώσει ευκαιρίες αναλόγως με το πώς αποδίδει στην προπόνηση, από το τι μπορεί να προσφέρει στο παιχνίδι, τι έχει προσφέρει στον χρόνο συμμετοχής που έχει πάρει και την συνέπεια και τον επαγγελματισμό που δείχνει

Όταν κάτι από αυτά λείπει από κάποιον ποδοσφαιριστή, τότε σαφώς και για να είναι δίκαιος ο προπονητής προς τους υπόλοιπους και για να μπορέσει να κρατήσει σε σωστό κλίμα τα αποδυτήρια, τότε αυτός ο ποδοσφαιριστής η θα πρέπει να κάτσει στον πάγκο ή να μείνει εκτός αποστολής ή αν προβεί σε πειθαρχικό παράπτωμα μπορεί να τιμωρηθεί με κάποιο πρόστιμο, έτσι ώστε να παραδειγματιστούν και οι υπόλοιποι ότι κανένας δεν είναι πάνω από την ομάδα αλλά η ομάδα πάνω από όλους.

Και σε αυτό δείχνει το τεχνικό τιμ και η διοίκηση φέτος ότι τα πάει καλά, αφού βγαίνει προς τα έξω ότι στα αποδυτήρια υπάρχει άριστο κλίμα και οι ποδοσφαιριστές έχουν δεθεί μεταξύ τους. Και όσο αφορά τον μεγαλομέτοχο της ΠΑΕ τον Θόδωρο Καρυπίδη, δείχνει ότι έχει μάθει από τα περσινά λάθη (βέβαια αυτό δεν του βγάζει με τίποτα την περσινή ταμπέλα της μη επίτευξης της ανόδου) και πλέον δείχνει ότι βαδίζει σε σωστό δρόμο, πληρώνει μεν δύο ομάδες, δηλαδή παίκτες και ανοίγματα από την περσινή χρονιά αλλά και την φετινή ομάδα και προς το παρόν όλες οι πληρωμές γίνονται στην ώρα τους, με το μεγαλύτερο μέρος των χρεών της περσινής χρονιάς να έχει εξοφληθεί.

Οπότε για να ανακεφαλαιώσουμε, η ομάδα είναι αήττητη, πρώτη και οδεύει προς την άνοδο, υπάρχει καλό κλίμα στα αποδυτήρια και οι υποχρεώσεις και οι παίκτες τουλάχιστον μέχρι στιγμής είναι πληρωμένοι στην ώρα τους.

Σε ότι αφορά τον Κενάν Μπαργκάν που μεν είναι ένας πάρα πολύ καλός ποδοσφαιριστής αλλά έχει υποπέσει σε πειθαρχικό παράπτωμα (κάτι που έχει κάνει και στο παρελθόν) από το τεχνικό τιμ αποφασίστηκε να του δοθεί μια ακόμη ευκαιρία, στο θέμα του Καπνίδη ο οποίος επίσης υπέπεσε σε πειθαρχικό παράπτωμα, αποφασίστηκε να παραμείνει και αυτός στην ομάδα αλλά εδώ το θέμα είναι ανοικτό, γιατί σύμφωνα με πληροφορίες υπάρχουν προτάσεις από ομάδες και εφ’ όσων το θελήσει και ο ίδιος του, τότε υπάρχει ενδεχόμενο να αποχωρήσει.

Και τώρα να θέσουμε πρώτα την απορία μας: Το να μην πηγαίνει καλά η ομάδα και να υπάρχουν παράπονα, γκρίνια και στεναχώρια το κατανοούμε και το συμπάσχουμε αλλά να πηγαίνει η ομάδα καλά, να παίρνει τις νίκες ακόμα και όταν δεν παίζει καλά, να παραμένει μέσα στον στόχο της και να βγάζει μια υγεία που είχαμε χρόνια να δούμε σε αυτήν την ομάδα και τότε πάλι να ψάχνουμε αφορμές για να γκρινιάξουμε, να θίξουμε και να μειώσουμε πρόσωπα και καταστάσεις, που ο μόνος που πληγώνεται είναι ο Άρης και τίποτα άλλο, ε αυτό δεν μπορούμε να το καταλάβουμε.

Όσο αφορά το ερώτημα που διατρέχει το μυαλό πολλών και είναι αυτό, το αν η ομάδα αυτή του χρόνου μπορεί να πρωταγωνιστήσει στην Super League, συμπάσχουμε την ανησυχία όλων και συμφωνούμε, αλλά ακόμα η ομάδα δεν έχει ανέβει και εφ’ όσων καταφέρει να πάρει την άνοδο, το Καλοκαίρι θα γίνει καινούριος σχεδιασμός, κάποιοι θα φύγουν και στην θέση τους θα έρθουν κάποιοι άλλοι που θα μπορούν να προσφέρουν περισσότερο στην Super League και μαζί με αυτούς που θα είναι άξιοι να μείνουν θα δημιουργηθεί ένα καινούριο σύνολο για να πρωταγωνιστήσει στην μεγάλη κατηγορία. Τουλάχιστον έτσι λέει η απλή λογική, όπως και να έχουν τα πράγματα όμως, η ουσία τώρα είναι να επιτευχθεί η άνοδος το γρηγορότερο δυνατόν και μέχρι η στιγμής η ομάδα βρίσκεται σε καλό δρόμο.

Ας ηρεμήσουμε λίγο, ξέρουμε η στεναχώρια  είναι μεγάλη και είναι λογικό με τόσα που έχει περάσει ο σύλλογος, αλλά τουλάχιστον τώρα η ομάδα πάει καλά και βρίσκεται σε σωστό μονοπάτι, ας αφήσουμε τις προσωπολατρίες στην άκρη και ας βάλουμε τον Άρη πάνω από όλα, συσπείρωση παιδιά, συσπείρωση και όλοι μαζί θα επιστρέψουμε τον Άρη εκεί ψηλά που ανήκει.

Και για να μην ξεχνιόμαστε: Δεν υπάρχει μεγαλύτερη δύναμη από το να είσαι οπαδός του Άρη, το εμείς πάνω από το εγώ και ο Άρης πάνω από όλους.