Γιαννάκης: «Δεν καταλάβαμε τη σκοπιμότητα των ελέγχων, που καθυστέρησαν την έναρξη του παιχνιδιού»
Ο Γιάννης Γιαννάκης, team manager για την γυναικεία ομάδα του κιτρινόμαυρου βόλλεϋ που σαρώνει στο φετινό πρωτάθλημα, μίλησε στο Yellow Radio 101,7 για τις επιτυχίες, καθώς και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει σαν σύνολο.
Τα γεγονότα που εμπόδισαν την έγκαιρη έναρξη της αναμέτρησης: Πραγματικά, η ανακοίνωση του ερασιτέχνη Άρη τα λέει όλα, ακριβώς όσα έγιναν χθες. Μία πολύ περίεργη συμπεριφορά από τις αρχές του αγώνα, στον οποίο πήγε να ηλεκτριστεί η ατμόσφαιρα, ενώ ο κόσμος του Άρη δεν ξέφυγε, δεν έκανε τίποτα και θέλω να τονίσω πως και οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού απορούσαν για τους λόγους τους οποίους συνέβη όλο αυτό. Το παιχνίδι ήταν ορισμένο στις 6 η ώρα, η αστυνομία άργησε να έρθει, οι σεκιούριτυ έκαναν τον έλεγχο, μετά έπρεπε να ξαναβγούν για να γίνει ξανά ο έλεγχος, ύστερα βγήκαν έδωσαν πιστοποιητικά και έκαναν πάλι έλεγχο, ύστερα πάλι ήθελαν να κάνουν έλεγχο. Μία κατάσταση στην οποία δεν καταλαβαίναμε τι γινόταν.
Χωρίς λόγο έγινε αυτό και προς τιμήν του, ο Παναθηναϊκός δεν έκανε κάποιο παράπονο, ούτε ζήτησε κάτι. Οι ίδιοι οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού απορούσαν γιατί δεν ξεκινούσε το παιχνίδι.
Για το μέγεθος των αστυνομικών δυνάμεων: Στην αρχή οι αστυνομικοί ήταν λίγοι, μετά έφτασαν κάποιες διμοιρίες των ΜΑΤ, δεν είχαμε καταλάβει τι γινόταν. Η ομάδα του Παναθηναϊκού ήρθε με συνοδεία της αστυνομίας στο γήπεδο, που σημαίνει ότι ζητήθηκε από την ίδια να υπάρχει προστασία, διότι είναι αγώνας υψηλού κινδύνου. Δεν μπορώ να καταλάβω, επομένως, γιατί δεν υπήρχαν περισσότεροι αστυνομικοί στο γήπεδο πριν ξεκινήσει το ματς κι όχι επειδή έγινε κάτι, αλλά για εκείνο που ακολούθησε μετά. Έγινε ένα ντέρμπι, με «σπάσιμο νεύρων» γιατί το παιχνίδι καθυστέρησε, διότι ενώ το παιχνίδι ήταν προγραμματισμένο να ξεκινήσει στις 5, ξεκίνησε στις 7. Ολοκληρώθηκε στις 9:30 και δεν έγινε τίποτα. Αξίζουν συγχαρητήρια στον κόσμο γιατί αυτό που έγινε χθες, έσπασε τα δικά μας νεύρα, δεν καταλαβαίναμε, απορούσαμε γιατί δεν ξεκινάμε.
Έγινε ο έλεγχος από τις αστυνομικές δυνάμεις, μετά έβγαλαν και πάλι τον κόσμο έξω, με την δικαιολογία ότι έλειπαν αρκετοί αστυνομικοί, γίνεται ξανά ο έλεγχος, μπαίνουν πάλι μέσα. Στο τέλος αποφάσισαν και πάλι ότι πρέπει να βγουν πάλι έξω για σωματικό έλεγχο. Εμείς είχαμε και παιδάκια από τις ακαδημίες μαζί μας, έβγαιναν τα νεαρά παιδιά έξω μαζί με τις οικογένειες τους.
Νομίζω ότι η ανακοίνωση του ερασιτέχνη ήταν άμεση και έθεσε το θέμα στην σωστή του βάση.
Εκείνη την στιγμή παίζαμε και με την προσπάθεια μίας ομάδας που δεν έχει δώσει ποτέ κανένα δικαίωμα για το οτιδήποτε. Μία από τις παίκτριες μας, είπε κάποια στιγμή «Να φύγω να πάω σπίτι;», δεν καταλάβαιναν τι γινόταν. Όλες οι παίκτριες έλεγαν ότι μάλλον δεν θα γίνει το παιχνίδι, δεν καταλάβαιναν τι γίνεται, με ρωτούσαν τι γίνεται. Ζήσαμε μία στιγμή παράνοιας. Να ευχαριστήσω, όμως, μέλη του ΔΣ του Άρη, που βοήθησαν έτσι ώστε να διεξαχθεί εν τέλει το παιχνίδι. Μην νομίζετε ότι έγινε κάτι δραματικό, απλά ξεκίνησε κάποια στιγμή.
Για το πως κατάφεραν να διατηρήσουν την ομάδα σε εγρήγορση: Δεν είχαμε κάποιο πλεονέκτημα ή μειονέκτημα, γιατί και η άλλη ομάδα τις ίδιες ακριβώς συνθήκες αντιμετώπιζε, έκανε και ξαναέκανε ζέσταμα. Οι όροι ήταν ίσοι και για τις δύο ομάδες. Δεν πήραμε κάποιο πλεονέκτημα ή μειονέκτημα με αυτό που έγινε. Αν ξεκινούσε το παιχνίδι στις 6, με την ίδια σοβαρότητα και την ίδια αποφασιστικότητα ξεκίνησαν οι αθλήτριες το παιχνίδι. Δεν ξεκινήσαμε καλά, πήραμε το δεύτερο δύσκολα, κάναμε στο τρίτο μία απίστευτη ανατροπή που δεν γίνεται στο γυναικείο βόλλεϋ με ομάδες τέτοιου επιπέδου. Με 24-20 κάναμε ένα σερί 6-0 και στο τέταρτο σετ αν δεν είχαμε την άτυχη στιγμή με τον τραυματισμό της Τσομπανίδου, πάλι θα μπορούσαμε μία ανατροπή στο τέταρτο σετ, η οποία δεν ολοκληρώθηκε και φτάσαμε σε break, το οποίο κερδίσαμε. Πήγε να προηγηθεί ο Παναθηναϊκός με 12-11, αλλά εκείνη την στιγμή μπήκε η Γαϊτανίδου από τον πάγκο, έβγαλε απίστευτη άμυνα και με μπλοκ της Λάππα, κάναμε το 15-12. Αυτό έδειξε ότι καλές παίκτριες δεν είναι μόνο οι βασικές, αλλά και ο πάγκος, ο οποίος είναι πάντοτε σε ετοιμότητα να φέρει αποτέλεσμα και να βοηθήσει την ομάδα να φτάσει στον στόχο.
Για την πορεία του Άρη στο πρωτάθλημα: Πρέπει να δώσουμε απαντήσεις, γιατί κάποιοι λένε ότι ήμασταν τυχεροί που βρισκόμαστε στην πρώτη θέση, λόγω του προγράμματος. Πρώτα από όλα, δείξαμε ότι δεν είμαστε τυχεροί, αλλά ότι είμαστε μία ομάδα άξια, μία ομάδα που ευχαριστιέται κάθε βδομάδα και κάθε προπόνηση και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, να βγαίνει και στο παιχνίδι. Αυτός ο Άρης ακολουθεί αυτή την ροή, βδομάδα ανά βδομάδα. Τώρα παίζουμε Σαντορίνη, μετά παίζουμε στην ΑΕΚ και μετά στον Ολυμπιακό. Βδομάδα ανά βδομάδα κι όπου βγει. Είναι μία δεμένη ομάδα, τα κορίτσια είναι αγαπημένα μεταξύ τους, χαίρονται που έρχονται στην προπόνηση, ευχαριστιούνται, έχουμε έναν πάγκο που συμπεριφέρεται σαν να είναι μέσα, είναι οπαδοί των αθλητριών, οι κοπέλες που δεν ξεκινούν, συμπαραστέκονται στις άλλες παίκτριες και όποτε δεν παίζουν, είναι λες και έπαιζαν. Σημαίνει ότι είναι 14 παίκτριες, πιστές στον στόχο της ομάδας, δεν σηκώνουμε ψηλά το κεφάλι, ξέρουμε τις δυνατότητες μας και μέχρι που μπορούμε να φτάσουμε και για εμάς το πρωτάθλημα, σημαίνει να ερχόμαστε κάθε εβδομάδα και να χαιρόμαστε το παιχνίδι. Βήμα βήμα, να μην λέμε μεγάλα λόγια, αλλά ούτε είμαστε μετριοπαθείς.
Για το πως εξέλαβαν οι παίκτριες την εικόνα των πανηγυρισμών από την κερκίδα: Οι παίκτριες δημοσίευσαν στιγμιότυπα στα social media, με την Έρρικα που μιλήσαμε ήταν πολύ χαρούμενη με το όλο γεγονός και να μην ξεχνάμε ότι η Έρρικα έχει αγωνιστεί και στο πρωτάθλημα της Αργεντινής, έχοντας ζήσει έντονες καταστάσεις και η «τρέλα» που ζήσαμε εδώ της θύμισε πολύ εκείνο το πρωτάθλημα. Η Έβανς ούτως ή άλλως, που ήταν άτυχη γιατί πέρυσι δεν είχαμε κόσμο μέσα λόγω του κορωνοϊού, της είπα πριν το ματς ότι τώρα θα δει την πραγματική ατμόσφαιρα στο γήπεδο, με είπε ότι ανυπομονεί και στο τέλος μου είπε πως ήταν απίστευτο αυτό που έζησε. Ήταν όλες ενθουσιασμένες, το γούσταραν, όλες οι αθλήτριες και νομίζω πως αυτή η ομάδα χρειάζεται περισσότερη στήριξη. Επιπλέον, θα εκφράσω ένα μικρό παράπονο, έχουμε δώσει μόνο 25 διαρκείας. Δεν αξίζει αυτή η ομάδα να έχει δώσει μόνο 25 διαρκείας μία τέτοια ομάδα.
