Έτσι έζησα το φιλικό των Παλαιμάχων του Άρη στο Νέο Ηράκλειο στη μνήμη του Άλκη Καμπανού
Υπήρχαν πολλές στιγμές, πέρασαν πολλά μηνύματα στο φιλικό των Παλαιμάχων του Άρη στο Νέο Ηράκλειο Αττικής. Σας τα παρουσιάζω όπως τα έζησα από κοντά μεταφέροντάς σας όλα όσα δεν διαβάσατε και δεν είδατε…
*Ήταν η πρώτη φορά που οι Παλαίμαχοι του Άρη κατηφόρισαν στην Αθήνα και συγκεκριμένα στο Ηράκλειο. Ο υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος της πόλης, Κώστας Κλειδαράς με προσωπικές του ενέργειες κατάφερε σε επικοινωνία που είχε με τον πρόεδρο των Παλαιμάχων του Άρη, Γιάννη Βένο να τον… ψήσει για να γίνει αυτό το παιχνίδι. “Θέλουμε να κάνουμε ένα φιλικό στη μνήμη του Άλκη. Η δολοφονία του μας συγκλόνισε. Δεν γίνεται να φοβόμαστε να πούμε τι ομάδα είμαστε” είπε ο κ. Κλειδαράς στην επικοινωνία που είχε με τον κ. Βένο και το “ναι” δεν άργησε να έρθει.
*Το ραντεβού των Παλαιμάχων του Άρη με τους αντίστοιχους του Ηρακλείου είχε δοθεί για το απόγευμα της Παρασκευής (18:00). Η κιτρινόμαυρη αποστολή έφτασε λίγο μετά τις 17:00 στο γήπεδο της Πρασίνου Λόφου και συγκεκριμένα στις 17:15. Έξω από το γήπεδο υπήρχε ισχυρή αστυνομική δύναμη διότι στο φιλικό βρέθηκαν τόσο ο υπουργός προστασίας του Πολίτη, κ. Θεοδωρικάκος όσο και ο αρχηγός της ελληνικής αστυνομίας.
*Δυναμικό παρών έδωσε το Aris Athens Club που βρέθηκε και αυτό μία ώρα νωρίτερα στο γήπεδο με τα μέλη του κλαμπ να βγάζουν φωτογραφίες με τα ινδάλματά τους. Φοιρός και Κολτσίδας ήταν τα κεντρικά πρόσωπα με τον δεύτερο κιόλας να υπάρχουν αρκετά πειράγματα. Ωστόσο το ωραιότερο γεγονός του φιλικού έγινε στο 19ο λεπτό. Τότε το παιχνίδι διακόπηκε και οι φίλοι του Άρη αλλά και οι Terror Blue, οι οργανωμένοι του Ηρακλείου, φώναξαν το σύνθημα “Άλκης Ζωντανός για πάντα Αρειανός” με τους 400 παρόντες να ακολουθούν. Οι φίλοι μάλιστα της ομάδας του Ηρακλείου τραγούδησαν σύνθημα του Άρη και συγκεκριμένα το “όσο θα ζω, χιλιόμετρα θα κάνω” με αυτούς των κιτρινόμαυρων να τους ακολουθούν. Πραγματικά ξεχωριστές στιγμές…
*Μια πολλή δυνατή εικόνα ήρθε στα μάτια μου από έναν πιτσιρικά. Ένα παιδί δευτέρας – τρίτης Δημοτικού, ο οποίος πριν την έναρξη του φιλικού ανέβηκε στα σύρματα του γηπέδου και φώναξε δυνατά “Άρης, Άρης, Άρης”, ενώ στις συζητήσεις που είχα με έναν ποδοσφαιρικό παράγοντα από το Ηράκλειο, ο οποίος ήρθε ντυμένος στα κιτρινόμαυρα με φανέλα και καπέλο Άρη ήταν πως μας μετέφερε ότι “πρέπει να είμαι ο μοναδικός στο Ηράκλειο που είμαι Άρης” για να του απαντήσουν “όχι υπάρχει άλλος ένας” με τον ίδιο να θυμάται ένα περιστατικό όταν ένα παιδάκι ήρθε να γραφτεί στην ακαδημία του Ηρακλείου με φανέλα του Βιεϊρίνια να του λέει “για να κάνεις εγγραφή στην ακαδημία πρέπει να βγάλεις τη φανέλα”.
*Ωστόσο για μένα η πιο δυνατή στιγμή ήταν που πλησίασα μαζί με τον γιο μου τον Γιάννη Τζιφόπουλο για να τον καλοσωρίσουμε όπως και όλη φυσικά την αποστολή του Άρη στην Αθήνα και στο Νέο Ηράκλειο. Εκείνος άγγιξε τον γιό μου, τον ρώτησε τι ομάδα είναι και του χαμογέλασε. Αλήθεια πόσο ωραίο συναίσθημα είναι να σε πλησιάζει κάποιος που έχει τεθεί αντιμέτωπος στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ με τον Πάολο Ρόσι της Περούτζια και τον Μισέλ Πλατινί της Σεντ Ετιέν; Δέος και ανατριχίλα!!!
