Συνέντευξη Σπανού για όλους και για όλα. “«Ποδοσφαιριστής του Άρη χωρίς πίεση, δεν νοείται. Θα πρέπει να την αντέχεις, να γίνεσαι καλύτερος. Αυτά τα παιδιά θα πάνε πολύ καλύτερα από πέρσι, έτσι πιστεύω”.
Λάτρης της πειθαρχίας, της σκληρής δουλειάς και της ομαδικότητας. Ο Δημήτρης Σπανός, κατέβαλλε μεγάλη προσπάθεια, προκειμένου να εμφυσήσει την φιλοσοφία που τον διέπει στους ποδοσφαιριστές του, μένοντας ικανοποιημένος από την μέχρι στιγμής ανταπόκρισή τους. Στα ομολογουμένως υψηλά στάνταρ που έχει θέσει τόσο ο ίδιος, όσο και η διοίκηση των «κιτρινόμαυρων», όπως μετέφερε μέσω, σε μία συνέντευξη εφ΄όλης της ύλης.
Ερωτώμενος αρχικά για το πως κύλησαν οι δύο τελευταίες εβδομάδες παρουσίας της ομάδας στα Τρία-Πέντε Πηγάδια Νάουσας, ο 48χρονος κόουτς, είχε να πει:
«Κύλησε σύμφωνα με το πλάνο. Μαζί με τις εξετάσεις, διήρκησε τρεις εβδομάδες, όσο δηλαδή, απαιτούσε εξ΄αρχής η διαδικασία. Αρχικό ζητούμενο ήταν να βελτιωθεί η ομάδα σε φυσική κατάσταση και τακτική, ώστε να χτίσουμε μία βάση για τα επόμενα στάδια. Οι τραυματισμοί, υπήρξαν από λίγοι έως και ελάχιστοι κάτι πολύ θετικό».
-Με το υλικό που έχετε στα χέρια σας, είστε ικανοποιημένος ή υπάρχουν κενά που πρέπει να καλυφθούν;
«Πάντα σε συνεργασία με τον κ. Μυροφορίδη και τον κ. Καρυπίδη, αυτά όλα έχουν επισημανθεί, ξέρουμε τι μας λείπει. Είμαι ικανοποιημένος, όμως η ομάδα έχει ένα μεγάλο ρόστερ, πέραν του δέοντος. Σίγουρα θα μικρύνει, θα φτάσει 26-27 άτομα, για να βγαίνει πιο σωστά η προπόνηση».
-Πόσο σημαντικό είναι που ήρθε για προετοιμασία η ομάδα με ένα γεμάτο ρόστερ;
«Όταν ένας προπονητής έχει κοντά του όλα τα κομμάτια του παζλ, είναι ευλογία Θεού. Έτυχε σε μένα και συμβαίνει πάντα όταν συνεργάζομαι με τον κ. Μυροφορίδη. Είναι αυτή η φιλοσοφία του, αλλά και η δική μου. Είμαι της άποψης ότι μία ομάδα χτίζεται από την αρχή και ίσως στην πορεία να χρειαστούν ένα δύο κομμάτια».
-Από την συμπεριφορά των παικτών και όλα όσα τους διδάξατε στο βασικό στάδιο, είστε ικανοποιημένος;
«Με μία επισήμανση. Έχουμε καταλάβει όλοι ότι βρισκόμαστε σε μία πολύ μεγάλη ομάδα. Άρα θα πρέπει αυτοί που φοράνε τη φανέλα του Άρη, ιδιαίτερα οι περσινοί, να καταλάβουν πως θα πρέπει να αλλάξουν τα πράγματα. Από την συμπεριφορά τους στην προπόνηση μέχρι και στον κόσμο γενικότερα. Το ίδιο ισχύει και για τα παιδιά που ήρθαν. Ο κάθε ένας που βρίσκεται στον Άρη θα πρέπει να προσέχει, ακόμα και το πως κοιμάται».
-Παρατηρείται πίεση στους παίκτες που είναι από πέρσι και πως το διαχειρίζεστε;
«Ποδοσφαιριστής του Άρη χωρίς πίεση, δεν νοείται. Θα πρέπει να την αντέχεις, να γίνεσαι καλύτερος. Αυτά τα παιδιά θα πάνε πολύ καλύτερα από πέρσι, έτσι πιστεύω».
-Η παρουσία του κόσμου στα φιλικά, έχει προσθέσει παραπάνω πίεση, τόσο σε εσάς, όσο και στους παίκτες;
«Τα δύο πρώτα φιλικά, είναι για τον προπονητή. Αν δει κάποιος κάτι, ο προπονητής θα δει κάτι άλλο. Το μόνο που με στεναχώρησε, είναι ότι ο Άρης δεν έχει δικαίωμα να χάνει πουθενά. Ήρθαν άνθρωποι στο βουνό, άλλοι στη Βέροια και με στεναχώρησε που δεν κερδίσαμε για να τους κάνουμε χαρούμενους. Δίνω σημασία και μεγάλη έμφαση. Στόχος μου εκτός της ανόδου, είναι να γεμίσει το Χαριλάου, έστω και στα τελευταία παιχνίδια. Είναι ένα στοίχημα για όλους και εκεί ίσως να επικροτήσουν όλοι τη δουλειά που θα κάνουμε φέτος».
«Θέλω μια ομάδα που θα… πνίγει τον αντίπαλο, να χαίρεται ο κόσμος να την βλέπει και να χειροκροτεί την προσπάθειά μας. Ετσι ονειρεύομαι όλα τα παιχνίδια με τον Άρη, είτε στο “Κλεάνθης Βικελίδης” είτε μακριά από την Θεσσαλονίκη».
Η μέχρι στιγμής προετοιμασία καταδεικνύει, πως ο φετινός Άρης δομείται με τρόπο τέτοιο, ώστε να παίζει επιθετικό ποδόσφαιρο, με ασφυκτικό πρέσινγκ και προσήλωση στο αγωνιστικό πλάνο, από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο λεπτό. Ο Δημήτρης Σπανός θέλει να δημιουργήσει μια ομάδα, που θα σέβεται τον κόσμο της, την ιστορία της, αλλά και τον μεγάλο στόχο που έχει θέσει.
-Ποιες είναι οι βασικές αγωνιστικές αδυναμίες που εντοπίσατε από τον περσινό Άρη και τι διαφορετικό θα δούμε φέτος;
«Είμαι της φιλοσοφίας, πως δεν κρίνεις τους προκατόχους σου. Σέβομαι και τιμώ, όσους έμειναν ή έφυγαν. Το μόνο που θέλω, είναι η ομάδα να παίζει δυνατά. Να μην είναι… έρμαιο, καμίας ομάδας, σε κανένα σημείο της Ελλάδας. Όσο προσπαθούν να μας κερδίσουν, εμείς θα πρέπει να είμαστε σαν… τοίχος. Το έχω πει πολλές φορές, για να πάρεις πρωτάθλημα, πρέπει να έχεις κυριαρχία στο παιχνίδι, να γίνεις φόβητρο για τον αντίπαλο. Να μην τον αφήνεις να ανασάνει. Κατοχή της μπάλας, να ελέγξουμε ρυθμό και να είμαστε κυρίαρχοι σε κάθε αγώνα».
Τι είναι καλύτερο για έναν προπονητή; Να έχει παίκτες ρολίστες ή να βασίζεται και σε τρία-τέσσερα «μεγάλα» ονόματα;
«Θα δείτε ότι στο τέλος της χρονιάς θα ξεχωρίσουν κάποιοι και όλοι θα λένε ότι μπορούν να κάνουν την διαφορά σε μία ομάδα Σούπερ Λιγκ. Η ομαδική λειτουργία της ομάδας, βγάζει και την ατομικότητα του κάθε παίκτη. Δεν θα ήθελα να ξεκινήσω με μερικά μεγάλα ονόματα, ώστε αυτά να παρασύρουν την ομάδα. Θέλω μέσα από την ομάδα να διακριθούν παίκτες. Παράδειγμα χαρακτηριστικό ο Σόουζα. Δεν ήταν κανένα μεγάλο όνομα όταν ήρθε. Προήλθε από μία μεγάλη αποχή, αλλά είδατε τι σχέσεις απέκτησε με τον κόσμο. Από την πρώτη μέρα έδειξε πως θα είναι ο στυλοβάτης του Άρη. Το ίδιο θα συμβεί και με άλλους στην πορεία.
«Ο τραυματισμός του Πίντο θα μας επηρεάσει σίγουρα στην πορεία, διότι πιστεύαμε πως είχαμε σχεδόν κλείσει το ρόστερ. Θα αναγκαστούμε εκ νέου, να ψάξουμε να βρούμε ένα φορ. Και κυρίως να ενταχθεί άμεσα, αργότερα από τους υπόλοιπους, διότι θα έχει χάσει και τρεις εβδομάδες προπονήσεων.Έχουμε κάποια ονόματα, δεν είναι ανακοινώσιμα για ευνόητους λόγους. Εντός των ημερών θα γίνει η σχετική μεταγραφή».
-Κατά τη διάρκεια του βασικού σταδίου, παρατηρήθηκαν δύσκολες καταστάσεις με παίκτες όπως οι Μιλούνοβιτς, Σόουζα και Τζανακάκης.
Ο Αιγιώτης προπονητής σχολίασε πόσο επηρέασαν την υπόλοιπη ομάδα και αν τελικά λύθηκαν αυτά τα ζητήματα:
«Είναι θέματα που μπορεί να λυθούν μέσα σε ένα δευτερόλεπτο. Με ένα νεύμα του προπονητή. Το να φτάσεις όμως στο σημείο να συγκρουστείς με παιδιά τα οποία χρειάζεσαι είναι λάθος του προπονητή. Θα πρέπει λοιπόν να πείσεις κάποιους ότι πρέπει να παραμείνουν εδώ, ότι είναι το καλό γι αυτούς. Όπως πχ με τον Σόουζα και τον Τζανακάκη, που τους μίλησα σαν πατέρας τους και όχι σαν προπονητής. Τους είπα ότι για το καλό το δικό τους πρέπει να μείνουν στον Άρη. Ο Ούγκο επειδή είναι και ξένος ίσως να μην κατάλαβε πού ήρθε και σκεπτόμενος την επόμενη χρονιά θα δει τι σημαίνει Άρης στην Σούπερ Λιγκ. Ο Τζανακάκης είχε τις προτάσεις του, σκέφτηκε το μέλλον του, αποφάσισε να μείνει εδώ και πολύ καλά έκανε. Ήταν η πιο σωστή επιλογή. Ο Μιλούνοβιτς είναι ένα κομμάτι που θέλει σκέψη, συζήτηση με τον προπονητή, τη διοίκηση, τον τεχνικό διευθυντή ώστε να μπει το νερό στο αυλάκι και να μπορέσουμε να βρούμε μία λύση. Ένας παίκτης για να είναι εδώ πρέπει να είναι ψυχή και σώμα. Αλλιώς, καλύτερα να μην είναι εδώ».
-Από τη συνεργασία σας με τον Θόδωρο Καρυπίδη είστε ικανοποιημένος; Η διοίκηση πηγαίνει πλέον με ένα νέο οικονομικό πλάνο, μειωμένο προϋπολογισμό, είναι σημαντικό να υπάρχει οικονομική ηρεμία παράλληλα με τα αποτελέσματα;
«Καταρχήν διαφωνώ με το μειωμένο οικονομικό προϋπολογισμό, γιατί για τα δεδομένα της κατηγορίας και πάλι το μπάτζετ είναι υψηλό. Υπάρχει και φέτος διαφορά σε σχέση με άλλες ομάδες και αυτό είναι θετικό για εμάς. Εχουμε τα χρήματα που θέλαμε για να φτιάξουμε την ομάδα. Η οικονομική ηρεμία θα υπάρχει γιατί επιβάλλεται. Είναι μια πολύ μεγάλη ευκαιρία να ξεφύγει ο Άρης γρήγορα από αυτά τα μονοπάτια».
-Η παρουσία του Παύλου Μυροφορίδη αποτελεί για όλους σας μια δικλίδα ασφαλείας;
«Είναι ο άνθρωπος που κινεί τα νήματα της ομάδας. Είναι ο συνδετικός κρίκος της διοίκησης μ’ εμένα και με την ομάδα. Έχω συνεργαστεί μαζί του σε άλλες δύο ομάδες και πήγαμε καλά, γιατί να μην πάμε και φέτος; Είναι σημαντικό κομμάτι στο οικοδόμημα του Άρη και έχει πάντα τον τρόπο να κρατάει τις ισορροπίες και την απαιτούμενη ηρεμία».
Ερωτώμενος για το τι σημαίνει για τον ίδιο, η ευκαιρία που του δόθηκε να κοουτσάρει τους «κιτρινόμαυρους», αφοπλιστικά απάντησε:
«Καριέρα! Δεν έχω κάνει κάτι το ιδιαίτερο, σε αυτή την κατηγορία ίσως θεωρούμε στους καλούς προπονητές. Τα όνειρα και οι φιλοδοξίες ενός καλού προπονητή όμως δεν σταματάνε στη Φούτμπολ Λιγκ. Σταματάνε στη Σούπερ Λιγκ και στο κάτι παραπάνω. Αυτό το παραπάνω εγώ το έχω μπροστά μου, με μια μεγάλη ομάδα και είναι τιμή για μένα που είμαι εδώ. Θα προσπαθήσω δίνοντας ολη μου την ψυχή και όλες μου τις δυνάμεις».
-Πρώτα το αποτέλεσμα και μετά το θέαμα;
«Αν συνδυαστούν αυτά τα δύο θα είναι το ιδεατό. Με αυτό το σκεπτικό όμως ίσως βάζεις σε κρίση τον στόχο. Μπορεί να παίξει 25-30 φορές ο Άρης άσχημα και να πάρει μόνιμα αποτελέσματα; Όχι. Δεν θα είμαστε μια ομάδα ταμπουρωμένη πίσω και θα βγει στην κόντρα επίθεση να βάλει ένα γκολ. Είναι ντροπή για τον Αρη να πάει με αυτό το σκεπτικό. Η φιλοσοφία του Αρη δεν είναι αυτή. Εγώ πάντα θυμάμαι τις ομάδες να γονατίζουν στο Χαριλάου. Το Πρωτάθλημα δεν το κλέβεις, το κερδίζεις εφόσον το αξίζεις και εμείς δεν θα ρισκάρουμε».
-Τι πρωτάθλημα περιμένετε φέτος;
«Θα είναι πιο δύσκολο από το περσινό. Αν ο Άρης δεν έχει αντίπαλο τον εαυτό του, θα ξεχωρίσει. Είναι καλύτερη ομάδα, έχει το καλύτερο ρόστερ, έχει δύναμη, υπεροπλία. Από εμάς εξαρτάται να υπάρχει πρώτα ο Άρης και μετά όλοι οι άλλοι».
-Διαπιστώσαμε ότι εν ώρα εργασίας βγάζετε δύο πρόσωπα, του αυστηρού και του συναισθηματικού. Πόσο σημαντικό είναι να «αγγίξει» ο προπονητής τον παίκτη;
«Οι ποδοσφαιριστές δεν είναι ρομπότ. Μπορεί να καταλάβει πότε τον παρατηρείς με κακία, αν έχεις κάτι άσχημο στο μυαλό σου γι αυτόν και γιατί τον παρατηρείς. Ο παίκτης δεν μπορεί να μένει στο απυρόβλητο. Ο τρόπος που θα επισημάνεις το λάθος του όμως είναι σημαντικός. Αρα το να τον παρατηρήσεις δεν σημαίνει ότι δεν τον εκτιμάς. Ο στόχος μου είναι να κάνω τον παίκτη να καταλάβει γιατί του φωνάζω και νομίζω αυτό θα το κερδίσω στην πορεία. Η ομάδα αρχίζει και γίνεται ένα. Δεν υπάρχουν δύο από εδώ, μια κλίκα από εκεί, άλλοι τρεις πιο πέρα. Ο,τι κάνουν το κάνουν μαζί. Αυτό είναι ένα κομμάτι που το ζητάω. Αρκεί αυτό να βγει και στο γήπεδο. Να είμαστε εκτός καλά και στο γήπεδο όχι, δεν θα κερδίσουμε τίποτα. Εγώ είμαι μιας συγκεκριμένης άποψης: πάω στην ομάδα και λέω από μέσα μου, σε αυτή την ομάδα θα κάτσω 10 χρόνια. Αν δεν το δεις έτσι, θα αποτύχεις σίγουρα».
