You can’t make that shit up
Τέλος η Ευρώπη και για φέτος από τις 17/8 σε μία ακόμη σειρά αγώνων που αποδείχθηκε ότι ο Άρης είναι ο ιδανικός αυτόχειρας σε τέτοιου τύπου παιχνίδια. Γενικά την τελευταία πενταετία σε οποιοδήποτε κρίσιμο ματς πλην ελαχίστων εξαιρέσεων δεν θυμάμαι την ομάδα να αποδίδει ΣΑΝ ΜΕΓΑΛΗ ΟΜΑΔΑ. Είτε σε Ευρωπαϊκά παιχνίδια(Μόλντε, Κόλος, Αστάνα στο 121’, Μακάμπι), είτε σε νοκ άουτ ματς Κυπέλλου τύπου Λαμίας ή ΑΕΚ στις καθυστερήσεις κτλ. Έχει κουράσει όλο αυτό το «δεν μπορώ» όταν η μπάλα καίει. Και είναι κρίμα, πρώτα για τον κόσμο που στηρίζει και ξαναστηρίζει και ξαναματαστηρίζει και έπειτα για την ομάδα ως οργανισμός που δεν κάνει κανένα βήμα προς τα μπροστά. Μα κανένα όμως. Τα τελευταία χρόνια το γαϊτανάκι πάει ως εξής:
Αρχές Ιουλίου => Πάμε για ένα τίτλο και καλή πορεία στην Ευρώπη
Αρχές – Μέσα Αυγούστου => Αποκλεισμός από τα προκριματικά, πάμε για έναν τίτλο και ψηλά στο πρωτάθλημα
Μέσα σεζόν => Απόλυση προπονητή, το Κύπελλο ακόμη εφικτό
Φεβρουάριος – Μάρτιος => Αποκλεισμός στο Κύπελλο, πάμε γερά στα πλέι οφ
Τέλος σεζόν => Επιτυχία που βγήκαμε στην Ευρώπη
Όλο αυτό είναι ένας φαύλος κύκλος που ο Αρειανός τον ζει συνεχώς χωρίς καμία εξέλιξη σε κανένα επίπεδο, δεν υπάρχει υγιής ανάπτυξη σε κανένα επίπεδο στην ομάδα. Από τις ακαδημίες, από τις εγκαταστάσεις του γηπέδου μέχρι το αγωνιστικό. Συνεχείς αλλαγές προπονητών, καμία επένδυση στις ακαδημίες, αλλαγές πολλών ποδοσφαιριστών με συνεχή έλευση ονομάτων με φτωχό ποδοσφαιρικό παρελθόν. 13 παίκτες ήρθαν φέτος και δεν έχουμε 3ο στόπερ και 2ο επιθετικό, επειδή κάποιος από την ομάδα στράβωσε με τον Γκρέι που δεν λύνει το συμβόλαιο του για να φύγει και προτιμάμε να πάμε με ένα καθαρό φορ σε κρισιμότατο ζεύγος αγώνων για την Ευρώπη. Δηλαδή “you cant made that shit up”, κοινώς ούτε να τα φανταστεί μπορεί κανείς αυτά και όμως ναι στον Άρη του 2023-24 αυτά είναι πραγματικότητα. Έχουμε έναν φορ των 800.000€ και του λέμε εν μέσω προκριματικών λύσε το συμβόλαιο αλλιώς είσαι εκτός ομάδας. Ποιος χαζός θα ήταν στη θέση του Γκρέι, που βλέπει ότι η ομάδα έχει 2 φορ, αυτόν και τον Μορόν και τον «εκβιάζουν» εν μέσω κρίσιμων αγώνων να φύγει και αυτός θα φύγει. Μα και καλοπροαίρετος να ήταν θα έλεγε «Καλά ρε παιδιά να φύγω, αλλά τώρα που καίγεται η ομάδα τώρα θα με διώξετε;» Ε καλά (μας) κάνει και κάθεται στο συμβόλαιο του γιατί είναι επαγγελματίας και κανέναν συναισθηματικό δεσμό δεν έχει με την ομάδα, αλλά αντιλαμβάνεται ότι έχει να κάνει με ερασιτέχνες γι’αυτό αντιδράει και έτσι. Και μη μου πει κανείς σιγά τον Γκρέι τι θα πρόσφερε, από το να έχω τον Λάζαρο σαν αλλαγή στη θέση φορ, που ο Λάζαρος κανονικός φορ δεν ήταν ποτέ στα 20 χρόνια καριέρας του, καλύτερα να έχω έναν κανονικό φορ κι ας είναι κακός.
Στα αγωνιστικά, παράπονο από το στήσιμο του Τερζή δεν έχω, η διαφορά της σειράς με την Αραράτ που η ομάδα ήταν τραγική, σε σχέση με τα δύο ματς με την Ντιναμό ήταν εμφανέστατη. Έστησε έξυπνα την ομάδα, με αριστερό στόπερ τον δεξιό του μπακ, περιμένοντας τη Ντιναμό και είχε εξαιρετικά ανεβάσματα στην αντεπίθεση. Το πρόβλημα που ήταν στο 2ο ματς με τη Ντιναμό; Η έλλειψη ομαδικότητας! Ξεκάθαρα! Αν θέλετε να το χρεώσετε στον Τερζή κάντε το, μπορεί να έχετε και δίκιο.
Λοιπόν, μετρημένες οι φορές που οι παίκτες επέλεξαν να γίνουν ήρωες αντί να κοιτάξουν την ομάδα τους. 1η φάση με τον Πάλμα αριστερά από μη πλεονεκτική θέση δεν πασάρει στο πέναλτι και στέλνει σουτ άουτ. 2η με Πάλμα πάλι, φάουλ από τα 35 μέτρα στα πουλιά, αντί να κάνει γέμισμα όταν όλη η ομάδα έχει ανέβει. 3η φάση ο Κάρλσον έχει τον Μορόν σε καλή θέση και αντί να πασάρει κάνει σουτ από τα 30 μέτρα. 4η φάση ο Λάζαρος είναι 2 μέτρα από τη γραμμή του κόρνερ και σουτάρει αντί να γυρίσει στο πέναλτι που έχει 2 συμπαίκτες σε φάση αντεπίθεσης με ανοργάνωτη άμυνα. 5η φάση ο Ματαρίτα είναι από δεξιά και έχει 2 συμπαίκτες ανεβασμένους στα αριστερά μόνους τελείως, ε μαντέψτε, κάνει δύσκολο σουτ μόνος του μαρκαρισμένος. Να γίνουν όλοι ήρωες, να ανεβάσουν την αξία τους, να πάρουν τη μερίδα του λέοντος στα μέσα, δεν ξέρω τι σκατά, μια πάσα μακριά ήταν η πρόκριση και δεν την έδωσαν…
Κλείνοντας, τα περί υποψηφίων αγοραστών που ακούγονται τα τελευταία δύο 24ωρα. Αν δεν πάρουν μορφή με ονοματοδοσία και επίσημο δελτίο τύπου τα ακούω βερεσέ. Έχουμε χορτάσει από ντεμέκ υποψήφιους αγοραστές που συνήθως προκύπτουν από την πιάτσα από κάποιον που άκουσε για μία συνάντηση από έμπιστη πηγή τον μπατζανάκη του ξαδέρφου του κολλητού του θείου του ότι ο Καρυπίδης βρέθηκε με τον τάδε και τα βρήκαν και αυτό είναι το ποσό κτλ. Αστειότητες και γραφικότητες…
ΥΓ. Οργανώστε την ομάδα με πλάνο τριετίας ή πενταετίας, σταματήστε να ανακυκλώνετε τεχνικούς διευθυντές, προπονητές και ποδοσφαιριστές. Φέρτε στελέχη και στηρίξτε τα σοβαρά με υποδομές, ανθρώπους και χρήματα σωστά τοποθετημένα.
ΥΓ1. Αφήστε τις σκιές, μιλήστε στον κόσμο αληθινά και αυτός θα στηρίξει. Κάποτε γινόντουσαν δελτία τύπου για αποσαφήνιση πραγμάτων όπως π.χ. η απόλυση Πάκο Ερέρα. Πλέον μαθαίνουμε τα νέα με μεσάζοντες αμφιβόλου ηθικής και αξίας, άρα η είδηση δεν ξέρουμε τι βαθμό αλήθειας εμπεριέχει. Ο Άρης πρώτιστα είναι ο κόσμος του και ο κόσμος αυτός χρειάζεται απευθείας επικοινωνία από αυτόν που οδηγεί το καράβι.
Προγνωστικά στοιχήματος από επαγγελματίες Tipster στο Bet-Prognostika.com