Όποιος καεί από χυλό φυσάει και το γιαούρτι
Είναι λογικό και επόμενο όλα όσα έχουν λάβει χώρα τους τελευταίους μήνες εντός του μπασκετικού τμήματος να έχουν γεμίσει τον κόσμο της ομάδος με φόβους, ανησυχίες άγχη και προκαταλήψεις, όμως το δεδομένο είναι ότι κάτι έχει αρχίσει να κινείται προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Από εκεί και πέρα αυτό που επιβάλλεται να κάνουμε εμείς σαν υποστηρικτές του μεγαλύτερου και πιο ένδοξου συλλόγου της Μακεδονίας είναι να διατηρούμε τις επιφυλάξεις μας μέχρι να μάθουμε τον οριστικό δρόμο που θα πάρουνε οι εξελίξεις, δίχως όμως να αναλωνόμαστε από το πρωί μέχρι το βράδυ στο συγκεκριμένο ζήτημα ψάχνοντας να μάθουμε τι ακριβώς θα γίνει.
Ζούμε στην εποχή που ευτυχώς τα λεφτά (αν υπάρχουν) φαίνονται και εκτός αυτού δε θα πρέπει να λησμονούμε ότι την τελική απόφαση θα την πάρουν οι καθ’ύλην αρμόδιοι αφού πρώτα ελέγξουν με τον καλύτερο τρόπο τον οποιονδήποτε θελήσει να εμπλακεί από εδώ και στο εξής με τα κοινά της Κ.Α.Ε.
Δικός μας ρόλος-υποχρέωση είναι να απαιτούμε το καλύτερο για τον Άρη παρατηρώντας φυσικά προσεκτικά ένα προς ένα τα γεγονότα που διαδραματίζονται μπροστά μας.
Πάντως αυτό που θα πρέπει να θεωρείται εκ των προτέρων σίγουρο είναι ότι όποιος επιχειρήσει να καταχραστεί ξανά την υπομονή του κόσμου της ομάδας επενδύοντας ετσιθελικά πάνω στην λατρευτική του αγάπη για αυτήν θα αντιμετωπίζεται και ανάλογα. Οτιδήποτε άλλο γραφτεί ή ειπωθεί τη συγκεκριμένη στιγμή που η ναυαρχίδα του συλλόγου βρίσκεται σε μεταβατικό στάδιο μόνο κακό μπορεί να προξενήσει.