Μπουγαίδης: “Ευρώπη και γιατί όχι…κατάκτηση του κυπέλλου για τον φετινό Άρη”
Ο Μαυρούδης Μπουγαίδης,πρώην ποδοσφαιριστής του Άρη, φιλοξενήθηκε σήμερα στο Yellow Radio 92.8 και στην εκπομπή “Αθλητικό X-Press”.
Παρακάτω αναλυτικά όσα είπε στον Γιώργο Τότσικα και τον Ιάσονα Μίσχο:
-Για την καριέρα του στην Πολωνία:
Είναι η δεύτερη χρονιά που είμαι στην Πολωνία συνολικά. Είμαι τώρα ένα χρόνο συνεχόμενα και ήμουν άλλον έναν πριν πέντε χρόνια.
-Για το ντέρμπι Αρης – ΠΑΟΚ:
Το ματς το παρακολούθησα και θεωρώ ότι ήταν ένα ντέρμπι το οποίο είχε λείψει. Είχε ρυθμό, δυνατά μαρκαρίσματα, πολλά γκολ και ευκαιρίες. Σίγουρα δεν είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα.
-Για την προσπάθεια του Αρη και τι μπορεί να καταφέρει αυτή η ομάδα:
Ο Αρης κοιτάει κατάματα οποιονδήποτε αντίπαλο από την πρώτη χρονιά. Αυτό ήταν το ζητούμενο και νομίζω αυτό αξίζει να έχει η ομάδα. Και το έχει. Και ποιότητα και ρυθμό.
-Για την επιλογή του προπονητή του Άρη, Πάκο Ερέρα:
Θεωρώ ότι έγινε αυτό που έπρεπε να γίνει για την ομάδα του Αρη. Έγιναν σωστές επιλογές και όσον αφορά το ρόστερ και τον προπονητή. Έχει γίνει ένα πολύ ωραίο δέσιμο και φαίνεται από την πρώτη χρονιά αυτό που επιθυμούσαν όλοι. Και οι οπαδοί της ομάδας αλλά και οι οπαδοί των υπόλοιπων ομάδων, γιατί ο Άρης έλειψε. Το λέγαμε και το λέμε ακόμα και τώρα. Είχε λείψει από την Α’ εθνική και επανήλθε δριμύτερος.
-Για το κόσμο του Άρη και την δυναμική που έχει:
Επειδή έτυχε να βρίσκομαι στην Ελλάδα όταν η ομάδα ήταν στη Γ’ εθνική και είχα παρακολουθήσει παιχνίδια της στη Γ’ κατηγορία, έβλεπα ότι είχε ότι ο κόσμος ήταν κοντά στην ομάδα ακόμα και τότε. Δεν θα είναι τώρα; Δε νομίζω να υπάρχει κάποιος που να το αμφισβητεί αυτό. Ο κόσμος ήταν πάντα δίπλα στην ομάδα και το ότι είναι και τώρα δείχνει πραγματικά ότι ο λαός του Άρη δεν έχει σταματήσει να πιστεύει στην ομάδα και πάντα θέλει το κάτι παραπάνω.
-Στην ερώτηση ποιον από τους παίκτες του Αρη έχει ξεχωρίσει, απάντησε:
Πέρα από αυτούς που έκαναν την προσπάθεια και ανέβασαν την ομάδα – επειδή το ξέρω και προσωπικά το παιδί – ξεχωρίζω τον “Μανώλαρο”, τον Σιώπη. Αυτός ο παίκτης είναι “μηχανάκι”, δεν ξέρω τι έχει στον οργανισμό του, και πέρα από το πάθος που τον διακατέχει έχει και ποιότητα και το έδειξε και στο ντέρμπι. Θεωρώ ότι ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες της ομάδας. Για μένα ήταν ο καλύτερος.
-Από πού γνωρίζει τον Σιώπη:
Ήμασταν μαζί στην Εθνική ομάδα μια δυο φορές αν και είναι μικρότερος, αλλά έχουμε παίξει και πολλές φορές αντίπαλοι. Δεν έχουμε βέβαια καθημερινή επικοινωνία, αλλά υπάρχει αλληλοσεβασμός, κάτι που θεωρώ πολύ σημαντικό.
-Για τον Νικολά Ντιγκινί που ήταν συμπαίκτες στον Πανθρακικό:
Είναι ένα επίσης καλό παιδί. Είναι χρόνια στην Ελλάδα και θεωρώ ότι ήταν μια από τις καλύτερες πρώτες επιλογές, το είχα πει άλλωστε και τότε. Γιατί μπορεί να είναι ξένος αλλά γνωρίζει την ελληνική πραγματικότητα, σίγουρα γνώριζε τι σημαίνει Άρης και το δείχνει γιατί κι αυτός είναι στην ίδια κατηγορία με τον Μανώλη. Έχει ποιότητα αλλά και τρομερό πάθος αλλά νομίζω ότι αυτό είναι που ζητάει οποιαδήποτε ομάδα για οποιονδήποτε παίκτη. Το να συνδυάζεις αυτά τα δυο σημαίνει ότι είσαι έτοιμος να παίξεις σε μεγάλη ομάδα. Και ο Άρης είναι μεγάλη ομάδα. Το αποδεικνύουν οι παίκτες του σε όλα τα παιχνίδια. Όπως και τα παιδιά που ήταν πριν, μην τους αδικούμε, γνωρίζω και τον Τζανακάκη και τον Βαλλεριάνο, μιλάω για Έλληνες που είναι παιδιά που αποδεικνύουν ότι αξίζουν. Βγάζουν και ποιότητα και πάθος μέσα στο γήπεδο.
-Που μπορεί να φτάσει ο φετινός Άρης; Ποιος είναι ο στόχος του σε κύπελλο και πρωτάθλημα;
Είναι κάτι που δεν είμαι αρμόδιος να πω, αλλά σαν άνθρωπος που παρακολουθεί την ομάδα θεωρώ ότι πρέπει να φτάσει όσο το δυνατόν ψηλότερα στο κύπελλο, διότι είναι μια διοργάνωση η οποία εκτός από τους ομίλους μετά πηγαίνει νοκ άουτ και αν κοιτάς κάθε παιχνίδι ξεχωριστά μπορείς να φτάσεις εύκολα στον τελικό και γιατί όχι να μην το κατακτήσεις. Και θεωρώ ότι για πρώτη χρονιά δεν πρέπει, επειδή δείχνει καλό επίπεδο η ομάδα, να “πετάνε” τα μυαλά μέσα στην ομάδα. Επειδή ο Άρης αξίζει να είναι ψηλά πρέπει να είναι στα πλει οφ.
-Σε ερώτηση αν ήθελε να βρίσκεται μέσα στο γήπεδο στο ντέρμπι για να μην αφήσει τον Πρίγιοβιτς να πάρει ανάσα, απάντησε:
Δεν υπάρχει ποδοσφαιριστής που να μην θέλει να παίζει μέσα στο “Κλεάνθης Βικελίδης”. Φυσικά και το έχω σκεφτεί και είμαι τυχερός που έχω παίξει μέσα σ’ αυτό το γήπεδο με πολύ κόσμο, γνωρίζω το συναίσθημα και όσον αφορά τον Σόουζα που μάρκαρε τον Πρίγιοβιτς, είναι “σκυλί”. Από εκεί και πέρα τέτοιες φάσεις γίνονται. Δε νομίζω πως έχει να κάνει με το πρόσωπο που ήταν εκεί αλλά και μόνο που μου το φέρνεις στο μυαλό, είναι όμορφο.
-Για το ΑΕΚ – Άρης, δυο ομάδες που έχει φορέσει τη φανέλα στο παρελθόν, και με δεδομένο ότι το παιχνίδι θα είναι κεκλεισμένων των θυρών, σχολίασε:
Σίγουρα παίζει ρόλο.. Οποιαδήποτε ομάδα θα ήθελε τον κόσμο δίπλα της. Και οι δύο ομάδες πέρασαν από σαράντα κύματα, ο Άρης λίγο παραπάνω και επανήλθαν στην Α’ εθνική όπου αξίζουν να βρίσκονται και δείχνουν ένα καλό πρόσωπο. Από εκεί και πέρα επειδή έχω δει παιχνίδια και των δυο ομάδων υπάρχει ρόστερ, υπάρχει βάθος και στις δυο ομάδες και υπάρχει και μεγάλη ποιότητα, οπότε πιστεύω ότι η μόνη διαφορά είναι ότι η ΑΕΚ θα είναι πιο κουρασμένη λόγω του παιχνιδιού με τη Μπάγιερ. Αν και έχει βάθος να το υποστηρίξει δεν παύει να είναι ένα ματς μέσα στην εβδομάδα και είναι δύσκολο. Ενώ ο Άρης είναι φρέσκος και θα μπορέσει να το αντιμετωπίσει και να πάει να τα δώσει όλα. Ο Άρης πάει για τη νίκη. Δεν γίνεται να είσαι Άρης και να πηγαίνεις συμβατικά.
-Δεν είναι μεγάλες οι διαφορές, δεν είναι κραυγαλέες οι αποστάσεις ανάμεσα στις δυο ομάδες
Ναι, αυτό φαίνεται και στη βαθμολογία. Δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές.
-Για Κουέστα και Βέλεθ, που έχουν έρθει από την Πολωνία, είπε:
Γνωρίζω, είδα και το παιχνίδι. Θεωρώ ότι έχουν πολύ ποιότητα και όπως είπα είδα και το ντέρμπι, οι τρεις κάθετες – αν μέτρησα καλά – του τερματοφύλακα που ξεκλειδώνουν όλο το πρεσινγκ και μπορεί ο Άρης να ξεκινήσει από πίσω, είναι κάτι που δείχνει ποιότητα και εμπειρία. Και για τον Βέλεθ ισχύει το ίδιο. Είναι “μπαλάτος” και φαίνεται.
– Για το ότι στο σύγχρονο ποδόσφαιρο τα στόπερ πρέπει να κάνουν παιχνίδι από πίσω:
Ναι θα πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία σ’ αυτό. Οι αμυντικοί να κάνουν παιχνίδι και να είναι μαχητικοί πίσω για να μην φτάνει η μπάλα ποτέ στην εστία. Αυτό είναι έργο και των αμυντικών αλλά και του τερματοφύλακα.
