Ποδόσφαιρο

Γιώργος Μπιμπισίδης: «Η αγάπη για τον Άρη, το πρωτάθλημα στην Τρίπολη και η πίστη για το κύπελλο»

Ο Γιώργος Μπιμπισίδης, σπλάχνο του Άρη και γιος του παλαίμαχου ποδοσφαιριστή Κυριάκου Μπιμπισίδη, μίλησε στο YellowRadio.gr για τον Άρη, τη ποδοσφαιρική του σταδιοδρομία και τις μέρες της καραντίνας.

Ο Γιώργος Μπιμπισίδης μένει το τελευταίο διάστημα στην Αθήνα και αγωνίζεται με τα «κιτρινόμαυρα» για τον Φωστήρα. Ο νεαρός αμυντικός ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του πορεία στον Άρη, ακολουθώντας τα βήματα του πατέρα του, Κυριάκου, μέχρι την ενηλικίωση του. Επιστρέφει σήμερα, μετά από 7 χρόνια, να μας μιλήσει για την ομάδα της καρδιά του, τον πατέρα του αλλά και την ποδοσφαιρική του καριέρα.

Αναλυτικά όσα είπε:

Χρόνια πολλά με υγεία εύχομαι σε όλους!

Ξεκίνησες τα πρώτα ποδοσφαιρικά σου βήματα στις ακαδημίες του Άρη;

Ξεκίνησα σε άλλη ακαδημία αλλά πολύ νωρίς, σε ηλικία 9 ετών, πήγα στον Άρη και παρέμεινα μέχρι τα 18 μου όπου και αποχώρησα.

Ο πατέρα σου, Κυριάκος Μπιμπισίδης, έχει αφήσει το δικό του στίγμα στον σύλλογο. Μάλλον αυτό σε έχει επηρεάσει θετικά:

Σίγουρα. Ο πατέρας μου έχει γράψει την δική του ιστορία για αρκετά χρόνια με την φανέλα της ομάδας και από μικρή ηλικία με ώθησε στο να ακολουθήσω τα βήματα του.

Προέρχεσαι από μια «κιτρινόμαυρη» οικογένεια. Είσαι κι εσύ οπαδός του Άρη;

Βέβαια. Όλη η οικογένεια μου είναι «κιτρινόμαυρη» και έχει μεγαλώσει με Άρη. Είναι και ο πατέρας μου ένα κομμάτι του οπότε είναι λογικό να υποστηρίζω από μικρός την ομάδα πόσο μάλλον όταν έχω μεγαλώσει κι εγώ μέσα σε αυτήν.

Ποια είναι η καλύτερη στιγμή που έχεις ζήσει με την ομάδα;

Η καλύτερη στιγμή δεν μπορεί να είναι άλλη από όταν ήμουν στην Κ17 που πήραμε το πρωτάθλημα Ελλάδος στην Τρίπολη.

Μετα τον Άρη αποκόμισες εμπειρίες και συμμετείχες σε αρκετές ιστορικές ομάδες από τις χαμηλότερες κατηγορίες. Τι μπορείς να μεταφέρεις από την εμπειρία σου;

Από όταν αποχώρησα από τον Άρη αγωνίζομαι στην Γ’ Εθνική, σε ομάδες κυρίως εκτός Θεσσαλονίκης. Αν και έχει πέσει το επίπεδο σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, παραμένει ένα σκληρό και ανταγωνιστικό πρωτάθλημα.

Τώρα είσαι στην Αθήνα, φοράς πάλι κιτρινόμαυρα και «μάχεσαι» για τον Φωστήρα:

Ναι. Είμαι πολύ χαρούμενος που βρίσκομαι σ’ ένα από τα πιο ιστορικά σωματεία, όχι μόνο της κατηγορίας αλλά και όλης της Ελλάδας. Η δυναμικότητα της ομάδας είναι πολύ μεγάλη και πρέπει να βρίσκεται στις ψηλότερες κατηγορίες γιατί εκεί είναι η θέση της.

Παρακολουθείς Άρη; Πως βλέπεις την φετινή σεζόν;

Φυσικά και τον παρακολουθούσα εκτός και αν παίζαμε καμιά φορά ίδια ώρα.

Θεωρώ θετική την πορεία του. Αν ήταν και πιο προσεκτική η ομάδα θα μπορούσε να τερματίσει ψηλότερα. Βέβαια όσον αφορά το κύπελλο η ομάδα είναι ικανή φέτος να φέρει ένα τίτλο στους οπαδούς που το αξίζουν τόσο πολύ.

Ποιος θα έλεγες ότι είναι ο αγαπημένος σου παίκτης; Ποιος σου έχει κερδίσει το ενδιαφέρον;

Θεωρώ ότι ένας από τους πιο σταθερούς παίχτες είναι ο Γιάννης Φετφατζίδης. Επίσης μ’αρέσει και, ο Μπρούνο Γκάμα με την απίστευτη ποιότητα που διαθέτει.

Η επόμενη χρόνια που θα σε βρει επαγγελματικά;

Ακόμα είναι νωρίς για να γνωρίζω. Να ξεπεράσουμε πρώτα όλοι μας αυτό το εμπόδιο που έχουμε, να δούμε αν ολοκληρωθεί η φετινή σεζόν στα πρωταθλήματα και στην συνέχεια βλέπουμε. Σίγουρα ο στόχος μου είναι να βρεθώ σε υψηλότερη κατηγορία.

Πως βλέπεις τον εαυτό σου σε λίγα χρόνια;

Θέλω να παίξω όσα περισσότερα χρόνια μπορώ και στην συνέχεια θέλω να ασχοληθώ με την προπονητική.

Ο Μπιμπισίδης με το περιβραχιόνιο του αρχηγού

Ποιον ο παίκτη έχεις ως είδωλο από το διεθνές στερέωμα;

Από μικρός παρακολουθώ δυο ποδοσφαιριστές, το Κιελίνι και τον Πικέ. Τον πρώτο για το πάθος και την δυναμικότητα του και τον άλλον για την τεχνική του κατάρτιση και την ηρεμία στο παιχνίδι του. Θεωρώ πως είναι από τους πιο σταθερούς αμυντικούς τα τελευταία χρόνια.

Πως περνάς την καθημερινότητα σου με την καραντίνα;

Κάθε πρωί είτε πάω για τρέξιμο είτε γυμνάζομαι στο σπίτι όσο περισσότερο μπορώ. Μετά ασχολούμαι με ηλεκτρονικά παιχνίδια και βλέπω αρκετές ταινίες.

Δώρα Λάμπρου

Η αγάπη για τον Άρη ήταν δεδομένη, το πάθος της για τον αθλητισμό αδιαπραγμάτευτο, κάπου εκεί προστέθηκε το...μικρόβιο της δημοσιογραφίας, με το Yellow Radio να αποτελεί το "εφαλτήριο" για το ταξίδι της ενημέρωσης.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλεκτρονική σας διεύθυνση δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top button