Μίκαελ Ένινγκ: Ο καθηγητής που αγαπά το επιθετικό ποδόσφαιρο και την ανάδειξη ποδοσφαιριστών
Ο Μίκαελ Ένινγκ είναι ο εκλεκτός για τον πάγκο του Άρη με τον Γερμανό να συνοδεύει μια ιδιαίτερη καριέρα με θετικά και αρνητικά.
Τα επιτεύγματα του Ένινγκ στην καριέρα του μπορείτε να τα διαβάσετε αναλυτικά εδώ.
“Είμαι φίλος του επιθετικού ποδοσφαίρου βασισμένο σε μία καλή αμυντική οργάνωση: Άμεσες άμυνες, κερδισμένες μονομαχίες και γρήγορος ρυθμός”: Με αυτή τη δήλωση το 2009 ο Ένινγκ παρουσιαζόταν στους οπαδούς της Γερμανίας, οι οποίοι δικαιολογημένα μέχρι τότε ήξεραν ελάχιστα πράγματα για αυτόν.
Ο 54χρονος Γερμανός δεν έκανε καριέρα ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Έκανε όμως σπουδές στη Νομική με έμφαση στο Αθλητικό Δίκαιο αλλά και στη Γερμανική λογοτεχνία, είναι λάτρης του Σοπέν και ξεκίνησε να εργάζεται στην Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Γερμανίας ως καθηγητής ποδοσφαίρου ενώ διετέλεσε βοηθός προπονητή στις Κ18 και 19 της Εθνικής.
Εργάστηκε παράλληλα ως αναλυτής αγώνων σε Γερμανική εκπομπή στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002. Μάλιστα, η εκπομπή τιμήθηκε με το βραβείο Grimme εκείνη τη χρονιά, ένα από τα ανώτερα βραβεία στη Γερμανική τηλεόραση.
Μπόχουμ, Νυρεμβέργη, Αμβούργο
Πήρε για πρώτη φορά το χρίσμα του πρώτου προπονητή στην Β΄ομάδα της Μπόχουμ. Εκεί, έκανε εξαιρετική δουλειά και μάλιστα ήταν αυτός που ανακάλυψε τον Ιλκάι Γκούντογκαν (περισσότερες λεπτομέρειες εδώ) και τον βοήθησε στα πρώτα βήματα της καριέρας του.
Τον Φεβρουάριο του 2008, ο Ένινγκ έφυγε από τη Μπόχουμ για να γίνει βοηθός προπονητή στη Νυρεμβέργη, δίπλα στον Τόμας Βον Χέεσεν. Εκεί, συνεργάστηκε για λίγους μήνες με τον Άγγελο Χαριστέα ενώ ο Γκούντογκαν ακολούθησε τον Ένινγκ λίγο αργότερα.
“Αν ασχολείσαι υπερβολικά πολύ με τη μελέτη του αντιπάλου, ξεχνάς τα δικά σου πλεονεκτήματα” είχε πει σε μία από τις πρώτες συνεντεύξεις του όταν ανέλαβε τη Νυρεμβέργη.
Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους έγινε πρώτος προπονητής. Κατάφερε να δημιουργήσει ένα εξαίσιο συνδυασμό νεαρών και πιο έμπειρων ποδοσφαιριστών και έκλεισε την πρώτη σεζόν στα play off για την άνοδο. Η Νυρεμβέργη κέρδισε σε διπλά ματς την Κότμπους και επέστρεψε στη Bundesliga. Σε 34 αγώνες το αποτέλεσμα ήταν 16 νίκες, 12 ισοπαλίες και 6 ήττες σκοράροντας 51 φορές ενώ το παθητικό έκλεισε στα 29 τέρματα.
«Ένας προπονητής δεν πρέπει να χάνει ποτέ την ταπεινότητα του» είχε δηλώσει.
Την επόμενη σεζόν, ο Ένινγκ απομακρύνθηκε μετά από συνεχή ανεπιτυχή αποτελέσματα (4 νίκες, 3 ισοπαλίες και 12 ήττες). Ωστόσο, πιστώνεται από τα Γερμανικά Μέσα τη δουλειά του στην ανάδειξη νέων ταλέντων. Χάρις σε αυτόν, αναδείχθηκαν παίχτες όπως οι Τσούπο Μότινγκ (20 ετών), Μαρσέλ Ρίσε (19), Χάρβαρντ Νόρντβειντ (19), Ντένις Ντιεκμάιερ (19) και φυσικά ο Ιλκάι Γκουντογκάν (18).
Ο Ένινγκ πρεσβεύει ένα ποδόσφαιρο που “βασίζεται στην εμπιστοσύνη και στο σεβασμό”, όπως είχε δηλώσει ο ίδιος κάτι που δεν το πέτυχε στη δεύτερη σεζόν.
Μεγάλο ρόλο στην καταστροφική δεύτερη σεζόν του Ένινγκ στη Νυρεμβέρνη φαίνεται πως έπαιξε το αντίο του Πίτερ Χέρμαν, βοηθού του Ένινγκ, ο οποίος σύμφωνα με τους Γερμανούς, ήταν πολλά παραπάνω από το δεξί χέρι του 54χρονου τεχνικού.
Κατηγορήθηκε ότι ήταν αφελής και υπέρ-αισιόδοξος στην πίστη του στο νεαρό των παιχτών. Αρκετοί ήταν επίσης εκείνοι που του έκαναν σκληρή κριτική λέγοντας πως μπέρδευε συνεχώς τους παίχτες με πειραματισμούς στα συστήματα και την τακτική. Χρησιμοποιούσε πότε το 4-3-1-2, πότε το 4-1-4-1 και πότε το 4-4-2 ενώ συχνές ήταν οι αλλαγές και στα πρόσωπα της βασικής ενδεκάδας.
Μετά την απομάκρυνση του το 2009, ο Ένινγκ μετέβη στο Αμβούργο όπου αρχικά δούλεψε ως βοηθός του Άρμιν Βε. Έγινε πρώτος λίγο καιρό αργότερα με την ομάδα να τερματίζει στην 8η θέση της βαθμολογίας. Η επόμενη σεζόν ξεκίνησε με τον χειρότερο τρόπο για τον Ένινγκ, ο οποίος απομακρύνθηκε μετά από 5 ήττες στα πρώτα 6 παιχνίδια.
Στο Αμβούργο δέχθηκε την πιο σκληρή κριτική. Κατηγορήθηκε ότι δεν κατάφερε να μεταδώσει το πάθος του στους ποδοσφαιριστές ενώ κάποια Μέσα ανέφεραν πως οι προπονήσεις του ήταν αδιάφορες ενώ λέγεται ότι δρούσε πολλές φορές αντιεπαγγελματικά.
Παράλληλα, κατηγορήθηκε ότι δεν μπορούσε να εκμεταλλευτεί σωστά τα αστέρια της τότε ομάδας, Βαν Νίστερλοι (έφυγε πριν ξεκινήσει η δεύτερη σεζόν), Πέτριτς και Γκερέρο, προσωπικότητες ισχυρές ενώ δεν γλίτωσε νέα κριτική για τη συνεχή αλλαγή στα συστήματα.
Ωστόσο, του πιστώνεται για μία ακόμη φορά η ανάδειξη νέων ποδοσφαιριστών, όπως οι Τσούπο Μότινγκ και Ντίεκμαιερ, που τον ακολούθησαν από τη Νυρεμβέργη αλλά και οι Τόμας Ρινκόν και ο πλέον σταρ της Τότεναμ, Σον. Ο τελευταίος, όπως και ο Γκούντογκαν, αναφέρονται με τα καλύτερα λόγια στον Ένινγκ, τον οποίο θεωρούν τον διαμορφωτή τους.
Το διάλειμμα και η Βάσας
Αποχώρησε από το Αμβούργο το Σεπτέμβριο του 2011 και έκανε ένα εκτενές διάλειμμα από την προπονητική για 5 χρόνια, στα οποία ασχολήθηκε με το σχολιασμό και τη συγγραφή.
Η επόμενη περιπέτεια του ήταν για πρώτη φορά εκτός Γερμανίας. Ανέλαβε τον Φεβρουάριο του 2016 την Ουγγρική Βάσας, όταν η ομάδα βρισκόταν στη ζώνη του υποβιβασμού. Με 4 νίκες, 4 ισοπαλίες και 6 ήττες, ο Ένινγκ βοήθησε την ομάδα να αποφύγει τον υποβιβασμό.
Τη σεζόν 2016/17, ο Ένινγκ δημιούργησε ένα σύνολο που βασιζόταν σε νεαρούς παίχτες (M.O. 24 ετών) με τη Βάσας να τερματίζει 3η και να προκρίνεται στα προκριματικά του Europa League ενώ έφτασε μέχρι και τον τελικό του εγχώριου Κυπέλου.
Η δεύτερη σεζόν ήταν απογοητευτική. Με ένα σύστημα με 3 αμυντικούς, η Βάσας υποβιβάστηκε δεχόμενη 70 γκολ σε 37 αγώνες.
Η επιστροφή στη Γερμανία
Ο Ένινγκ επέστρεψε στην πατρίδα του για λογαριασμό του Μαγδεμβούργου. Η ομάδα είχε ανεβεί για πρώτη φορά στην ιστορία της στη 2η κατηγορία και ο Ένινγκ επιλέχθηκε ως αυτός που θα τη διατηρήσει εκεί και γιατί όχι, να κάνει το βήμα παραπάνω.
Ωστόσο, η χρονιά εξελίχθηκε σε αποτυχία καθώς η ομάδα υποβιβάστηκε τερματίζοντας προτελευταία με παθητικό 53 γκολ και ενεργητικό 35. Το αρχικό σύστημα με τρεις αμυντικούς δεν απέδωσε αμυντικά ενώ το μετέπειτα 4-3-3 δυσκολευόταν να βρει δίχτυα. O Ένινγκ αποχώρησε τον περασμένο Ιούνιο.
Παρά τις όποιες αποτυχίες του, ο Γερμανός μέσα από δηλώσεις του εμφανίζεται ως ένας άνθρωπος που έχει μελετήσει όσο λίγοι στη Γερμανία το ποδόσφαιρο αλλά και που δέχθηκε όσο λίγοι τόσο έντονη κριτική .Ένας άνθρωπος ταπεινός, λάτρης της τακτικής που βασίζει τη φιλοσοφία του στο επιθετικό και γρήγορο ποδόσφαιρο αλλά και σε ένα ποδόσφαιρο που στηρίζεται στο σεβασμό και την εμπιστοσύνη.
Η δυνατότητα του να επικοινωνεί με τους παίχτες και να τους γεμίζει με αυτοπεποίθηση, ο ταπεινός και προσγειωμένος χαρακτήρας του αλλά και η δουλειά του στην ανάδειξη νέων παιχτών συνοδεύουν το βιογραφικό του Μίκαελ Ένινγκ.
