Σε αυτές τις αν μη τι άλλο κρίσιμες στιγμές που βιώνει το μπασκετικό τμήμα του Άρη το οποίο χωρίς ίχνος υπερβολής ακροβατεί κυριολεκτικά μεταξύ σφύρας και άκμονος λίγα είναι τα πράγματα που εμείς ως πιστοί υπηρέτες του πολέμαρχου θεού μπορούμε να κάνουμε ώστε να τον βοηθήσουμε.
Ένα από αυτά είναι να παραστούμε με μαζικό μάλιστα τρόπο στην έκτακτη Γ.Σ. του Α.Σ. τη Δευτέρα 5/2 στην οποία αναμένεται να συζητηθούν όλα όσα συμβαίνουν, αλλά δυστυχώς κυρίως όσα δεν συμβαίνουν το τελευταίο αρκετά μεγάλο διάστημα στη ναυαρχίδα του συλλόγου.
Με την παρουσία μας εκεί θα έχουμε το δικαίωμα να μιλήσουμε για την εύρεση μιας βιώσιμης λύσης χωρίς συνέπειες, μα πάνω από όλα θα έχουμε το δικαίωμα να απαιτήσουμε έναν Άρη ο οποίος αφού αποβάλλει τα τωρινά καρκινώματα από τον ήδη ταλαιπωρημένο και βεβαρημένο οργανισμό του δε θα γεννήσει ξανά σε καμία των περιπτώσεων καινούργια.
Το ότι τα πράγματα είναι δύσκολα το αντιλαμβάνεται μέχρι και ο πλέον αισιόδοξος και καλόπιστος φίλος της ομάδας, όμως το μήνυμα προς τους καταστροφείς θα πρέπει να είναι ένα και συγκεκριμένο. Ο Άρης δε θα πεθάνει στα χέρια κανενός θα σταθεί ξανά όρθιος ακόμη κι αν χρειαστεί να καταβληθεί τεράστιος αγώνας και ανάλογος κόπος.
Το ότι μας πικραίνει για μια ακόμη φορά το γεγονός πώς ο κόσμος θα πρέπει να βγάλει το κάρο από τη λάσπη, καθώς η ψυχοσύνθεση του μέσου Αρειανού έχει βασανιστεί απίστευτα από όλα όσα έχει υποστεί τα τελευταία χρόνια στα δύο μεγάλα τμήματα του οργανισμού που ονομάζεται Άρης Θεσσαλονίκης. Ωστόσο όποιος διαβάζει τις συγκεκριμένες γραμμές τη στιγμή αυτή ας αναλογιστεί τι θα κερδίσει αν μείνει αμέτοχος εκφράζοντας κρίση γνώμη και άποψη πίσω από μια παγωμένη οθόνη ενός υπολογιστή.
Θα πρέπει όποιος μπορεί να δώσει το παρόν για να αξιώσει με τον δικό του ξεχωριστό και μοναδικό τρόπο εξηγήσεις τις οποίες δικαιούται για όλους αυτούς που του έκαψαν για μια ακόμη φορά τα όνειρα.
ΥΓ. Η αποχή από το πρόβλημα είναι φυγή και η φυγή ποτέ δεν ήταν λύση.
