“Συνήθως δεν θέλω να μιλήσω για το τι σημαίνει για μένα ένα τραγούδι. Προτιμώ ότι οι άνθρωποι που συνδέονται με ένα τραγούδι το κάνουν με τη δική τους ερμηνεία”
Γράφει η Εύη Αλεξίου:
Σε πείσμα των καιρών που ζούμε όπου η αξιοπρέπεια και το ήθος ξεπουλιούνται, όπου εξευτελίζεται η ανθρώπινη υπόσταση στο βωμό του χρήματος και της απληστίας, υπάρχουν ακόμη κάποιοι γενναίοι ονειροπόλοι που επιμένουν και αντιστέκονται. Είναι αυτοί που μέσα από τη μουσική τους ορθώνουν το ανάστημα τους με σθένος υψώνοντας τη φωνή τους ενάντια στο μίσος, στο φόβο, στην αδικία και στη μισαλλοδοξία.
Ένας από αυτούς είναι και ο μοναδικός δημιουργός Mark Lanegan που φιλοξενούμε σήμερα στο Τραγούδι της Εβδομάδας. Ο τίτλος του είναι “Night Flight to Kabul” και είναι από τον επερχόμενο δίσκο “Somebody΄s Nocking” που θα κυκλοφορήσει στις 18 Οκτωβρίου. Ένα ολοκαίνουριο εκπληκτικό κομμάτι που κυκλοφόρησε μόλις πριν από 3 μέρες!! Συνοδεύεται από ένα θαυμάσιο βίντεο, δημιουργία του Dean Karr, o οποίος για την αναπαραγωγή της κίνησης συνδύασε πλήθος (5.000) από φωτογραφικά στιγμιότυπα που τραβήχτηκαν με μια Nikon D810 σε διάστημα οκτώ ωρών, προκειμένου να παρουσιάσουν τον καλλιτέχνη από την Πολιτεία της Ουάσινγκτον έτσι όπως δεν τον έχουμε ξαναδεί – μια μορφή που κινείται σπασμωδικά μέσα σε ένα έρημο τοπίο.
Περιγράφει τη ματαιοδοξία, την ακόρεστη δίψα για πλούτο κι εξουσία που γίνεται η αιτία να χαθούν ανθρώπινες ζωές, να ξεκληριστούν ολόκληροι λαοί και τελικά να αφανιστεί κάθε ίχνος ζωής από τον πλανήτη.
“Νιώθω σαν να γράφω ενστικτωδώς τους στίχους. Άφησα τη μελωδία να έρθει πρώτη και μετά μου λέει ποιες θα είναι οι λέξεις και γράφω ό,τι κρίνεται κατάλληλο. Ωστόσο, επηρεάζομαι και από όλα όσα έχω εισάγει. Συνήθως δεν θέλω να μιλήσω για το τι σημαίνει για μένα ένα τραγούδι. Προτιμώ ότι οι άνθρωποι που συνδέονται με ένα τραγούδι το κάνουν με τη δική τους ερμηνεία”, Mark Lanegan.
Ο Mark Lanegan είναι ένας Αμερικανός εναλλακτικός μουσικός και τραγουδιστής-τραγουδοποιός. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ellensburg της Ουάσινγκτον το 1964, ξεκίνησε τη μουσική του σταδιοδρομία το 1984, σχηματίζοντας το grunge band Screaming Trees.
Πολύ ταιριαστά χαρακτηρίστηκε “post grunge Johnny Cash” ενώ με τη χαρακτηριστική βαρύτονη φωνή του συγκρίνεται με τους Leonard Cohen και Tom Waits.
Η χαρακτηριστική “αντρική”, “σαν χαλίκι” φωνή του και το επιβλητικά γοητευτικό παρουσιαστικό του θα ήταν αρκετά για να κάνει μια αξιοπρεπή καριέρα. Κάτι τέτοιο όμως δεν ήταν αρκετό για τον Mark Lanegan, ο όποιος, επί τρείς δεκαετίες, επιδιώκει να ανανεώνεται διαρκώς και, εν τέλει, να ανατροφοδοτεί την σχέση του με το κοινό του.
Με αυτό τον τρόπο, έχει κατορθώσει να κάνει κάτι πραγματικά μοναδικό: να είναι η φωνή των Screaming Trees, των Queens of the Stone Age, των Soul Savers, των Gutter Twins, των Twilight Singers, των Mad Season, των UNKLE, του Moby, ο συνεργάτης της Isobel Campbell, της PJ Harvey και πολλών άλλων έξοχων καλλιτεχνών – κι όμως, να παραμένει ο Mark Lanegan, ο αυτόφωτος “anti-crooner” της γενιάς που ενηλικιώθηκε με το grunge.
Θα έχουμε τη χαρά να τον απολαύσουμε σε δύο μοναδικές live εμφανίσεις που θα δώσει στην Ελλάδα στις 29/10 στο Principal στη Θεσσαλονίκη και στις 30/10 στο Gagarin στην Αθήνα στα πλαίσια της περιοδείας του για το νέο του δίσκο.
“Μου φαίνεται ότι ολόκληρος ο κόσμος βρίσκεται σε ένα περίεργο, επισφαλές μέρος. Προσπαθώ να μην είμαι κάποιος σε μια συνεχή κατάσταση ανησυχίας και συναγερμού, αλλά βλέποντας το τεράστιο χάσμα που συμβαίνει και τις πολιτικές καταστάσεις, ειδικά στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο, με κάνει να σκέφτομαι “τι σκέφτονται αυτοί οι ηλίθιοι;” Το μίσος , ο ρατσισμός, ο φόβος και όλα που προκαλούνται από τα σκ@τ@, αυτοί οι “ενήλικες” που οδηγούν συνεχώς τη μηχανή που διαιωνίζει αυτή την άγνοια στους δικούς τους σκοπούς, θα πρέπει να βρίσκονται στα κελιά των φυλακών. Δεν μπορώ να πω συγκεκριμένα πώς αυτά τα αποτελέσματα επηρεάζουν το γράψιμο μου, αλλά ξέρω ότι τα περισσότερα από τα πράγματα που καταλαμβάνουν τις σκέψεις μου έχουν έναν τρόπο να επιστρέψουν σε ένα τραγούδι”, Mark Lanegan.
Is there gold, is there gold in Kabul?
I’ve been there in a nest of snakes
I’ve been there as a blackout artist
Everyone there tryna take my place
You can walk from there to China
From state to reptilian state
Holy Americans, singing vespers
Convinced that they control somebody’s fate
Yπάρχει χρυσός, υπάρχει χρυσός στην Καμπούλ;
Έχω πάει εκεί σε μια φωλιά φιδιών
Έχω πάει εκεί ως καλλιτέχνης ματαιοδοξίας
Όλοι εκεί προσπαθούν να πάρουν τη θέση μου
μπορείς να περπατήσεις από εκεί στην Κίνα
από το κράτος σε ερπετό κράτος
ιερείς Αμερικανοί, τραγουδώντας ψαλμωδίες
πεπεισμένοι ότι ελέγχουν τη μοίρα κάποιου
Καλή σας ακρόαση!!!…
