Συνέβη ξανά…
Σίγουρα, ο Άρης δεν είχε κάποια καλά διαστήματα απέναντι στην Ντιναμό, στο ματς της Πέμπτης, αλλά συνολικά στους δύο αγώνες, δεν ήταν χειρότερος των Ουκρανών. Οι “κίτρινοι” θα μπορούσαν να είχαν ένα μεγαλύτερο προβάδισμα στο πρώτο ματς αντί του 1-0 ή να είχαν “τελειώσει” με την πρόκριση κόντρα στην Ντιναμό, πριν το ματς “πάει” στην παράταση και τα πέναλτι. Ακόμη και στην παράταση, υπήρχαν ευκαιρίες για να σκοράρει ο Άρης.
Η ουσία είναι πως οι “κίτρινοι” στην συνολική εικόνα σε σύγκριση με τους Ουκρανούς, σε δύο αγώνες, δεν πήραν αυτό που άξιζαν. Δεν ήταν η πρώτη φορά που γίνεται αυτό στην Ευρώπη. Συνέβη κόντρα στην Μόλντε, συνέβη απέναντι στην Αστάνα ενώ και απέναντι στην Μακάμπι θα μπορούσαν τα πράγματα να εξελιχθούν διαφορετικά.
Με αυτές τις ομάδες, ο Άρης εντός έδρας έφτασε κοντά στην πρόκριση (σ.σ. ειδικά με Μόλντε και Αστάνα), ωστόσο στις λεπτομέρειες αποκλείστηκε. Με λίγα λόγια, οι αντίπαλοι που είχε ο Άρης τα τελευταία χρόνια, δεν ήταν πολύ ανώτεροι σε σχέση με τους “κίτρινους”, οι οποίοι, τελικά, ήταν εκείνοι που γνώρισαν τον αποκλεισμό.
