Ένας πρόχειρος απολογισμός πρώτου γύρου αν και ημιτελής. Βέβαια λόγω της εικόνας της ομάδας μας και της εικόνας της Ξάνθης δεν θα ήμουν και ιδιαίτερα αισιόδοξος.
Η ομάδα φτιάχτηκε το καλοκαίρι από τον πρόεδρο, τον Διαμαντόπουλο και τον Ερέρα.
ΕΠΟΧΗ ΕΡΕΡΑ
Όταν ξεκίνησαν τα φιλικά προετοιμασίας με ξένες ομάδες τα αποτελέσματα ήταν μια ισοπαλία και τρεις νίκες. Με κύριο χαρακτηριστικό την καλή αγωνιστική εικόνα της ομάδας!
Αυτό έδωσε μια συγκρατημένη αισιοδοξία στους οπαδούς.
Στις 3 πρώτες αγωνιστικές είχαμε νίκες με ομάδες υποδεέστερες.
Ο απολογισμός πριν τα ντέρμπι είναι 4 νίκες και 2 ήττες.
Το χαρακτηριστικό της ομάδας εξακολουθούσε να είναι ποδόσφαιρο με ταυτότητα. Μια ομάδα με τακτική. Που έπαιζε το παιχνίδι της άσχετα με το ποιον έχει αντίπαλο. Ότι κάνουν δηλαδή οι ομάδες σε όλη την Ευρώπη.
Ακολούθησαν τα τρία ντέρμπι με ισάριθμες ήττες με μόνο ένα κακό ημίχρονο με ΑΕΚ που και εκεί φάνηκε ότι μιλάμε για μια ομάδα λίγων μηνών που οι εσωτερικές αλλαγές δεν δίνουν συνέχεια στην καλή εικόνα της ομάδας.
Κάπου εδώ μας τελειώνει ο Ερέρα.
Ο απολογισμός του λέει:
Φιλικά με ξένες ομάδες 3 νίκες 1 ισοπαλία 0 ήττες.
Φιλικά με ελληνικές ομάδες 3 νίκες 1 ισοπαλία 0 ήττες.
Πρωτάθλημα: 4 νίκες 0 ισοπαλίες 5 ήττες (εκ των οποίων οι 3 ήταν με ομάδες πολλαπλάσιου μπάτζετ σε σχέση με του Άρη ή πολύ πιο δουλεμένες).
Κύπελλο: 1 νίκη 1 ισοπαλία.
Έφυγε πιθανότατα ως αποτυχημένος. Επίσημα το «διαζύγιο» ήταν συναινετικό λόγω «ασυμφωνίας χαρακτήρων».
Ακολούθησε ένα παιχνίδι με Απόλλωνα Σμύρνης εκτός και νίκη με υπηρεσιακό προπονητή.
ΕΠΟΧΗ ΠΑΝΤΕΛΙΔΗ
Τον Ερέρα τον διαδέχεται ο Παντελίδης από τον Αστέρα Τρίπολης που αφήνει την ομάδα του με 6 βαθμούς έχοντας παίξει αρχικά όλα τα ντέρμπι την στιγμή που παραλαμβάνει έναν Άρη με 15 βαθμούς.
Τα παιχνίδια που ακολούθησαν ήταν 4 με κοουτσάρισμα του κυρίου Παντελίδη και ο απολογισμός είναι:
Πρωτάθλημα: 1 νίκη 1 ισοπαλία (με ΠΑΟ) 2 ήττες.
Κύπελλο: 1 ήττα αποκλεισμό από κύπελλο με Εργοτέλη.
Η μια ήττα ήταν με τον Ατρόμητο στην έδρα του με μια κάκιστη εικόνα ομάδας όπως κάτι αντίστοιχο συνέβη και στην εντός έδρας ήττα από Παναιτωλικό.
Μπορούμε να πούμε ότι από την εικόνα που έχει ο Ατρόμητος μέχρι στιγμής και στο φετινό πρωτάθλημα, αλλά και από την εικόνα του Άρη, ένα αποτέλεσμα θετικό με μια τέτοια ομάδα θα έφερνε χαρά αλλά στην ήττα (που ήρθε κιόλας) θα έπρεπε να φέρει την ελάχιστη απογοήτευση και γκρίνια. ΟΜΩΣ.
Το μεγάλο πρόβλημα της ομάδας το τελευταίο διάστημα είναι η κακή της αγωνιστική εικόνα. Και τα ερωτήματα πολλά. Βλέπαμε μια ομάδα Ερέρα που της βγαίναν κάποια παιχνίδια με κάποιους παίχτες ενώ με άλλους όχι. Όποτε ήταν θέμα ατομικής απόδοσης κάποιων παιχτών οι οποίοι και στην εποχή Παντελίδη δεν πείθουν. Όμως πως γίνεται μια ομάδα δουλεμένη κατά κοινή ομολογία να παρουσιάζει χειρότερη εικόνα ακόμα και με τους «σωστούς» παίχτες στις «σωστές» θέσεις; Δεν θα περιμέναμε μια πιο «τσαμπουκαλίδικη» εμφάνιση με τον Εργοτέλη σε όλον τον αγώνα και όχι ένα κυνηγητό αποτελέσματος στο δεύτερο ημίχρονο με έναν Εργοτέλη που αν έβλεπε μόνο τα 10 τελευταία λεπτά του αγώνα του Άρη με τον Ατρόμητο θα είχε διαβάσει όλες τις αδυναμίες του Άρη; Τόσο προφανή λάθη κόουτς;
Θα θεωρήσει κάποιος αυτό το κείμενο ευθεία επίθεση στον κόουτς της ομάδας αλλά όχι. Μερίδιο ευθύνης έχει και ο πρόεδρος και ο Διαμαντόπουλος που μίλησε για Ευρώπη όπως και ο Παντελίδης που μίλησε για Ευρώπη. Φταίνε παίχτες που ήρθανε με βαριά βιογραφικά και παίζουν τουλάχιστον σαν αδιάφοροι. Δεν θέλω να μιλήσω για την τεχνική τους αλλά η αδιαφορία είναι προκλητική.
Ο κόσμος είναι ο μόνος που δεν φταίει. Ας μην του τάζανε Ευρώπη. Ας του τάζανε μια χρονιά καλού ποδοσφαίρου. Ώστε να βρει αγωνιστική ταυτότητα η ομάδα, δημιουργία κορμού και του χρόνου στόχους. Θα ήταν μια ρεαλιστική προσέγγιση της κατάστασης που βρίσκεται η ΠΑΕ μετά από 4 χρόνια εκτός Super League. Αλλά εμείς κοιτάμε ψηλά χωρίς να έχουμε την συγκρότηση την θωράκιση την ψυχραιμία τις διασυνδέσεις και την υποδομή (για να δίνονται λύσεις στο άμεσο μέλλον αλλά και στο μακρινό). Με λίγα λόγια έχουμε μια εικόνα ομάδας οπορτουνιστικής πράγμα που καθρεφτίζει την διάθεση στα γραφεία.
Η ήττα στο κύπελλο πραγματικά με αφήνει αδιάφορο ως αποτέλεσμα και ως διοργάνωση γιατί δεν έχω ακόμα το σύνολο που μπορεί να διεκδικεί. Εκεί που έτριβα τα χέρια μου με το στυλ παιχνιδιού με τον Ερέρα και ελπίζοντας σε μια βελτίωση με Παντελίδη (ελπίζοντας ότι οι «ειδικοί» βλέπουν κάτι που δεν βλέπω εγώ) τρίβω τα μάτια μου γιατί πονάνε.
Εγώ θα έλεγα στους κυρίους στα γραφεία αν είχα την δυνατότητα να ακουστώ ότι θα πρέπει να αναθεωρήσουν στόχους και να κάνουν ένα πιο μακροπρόθεσμο πλάνο για την ομάδα για να έχει μια σταθερή εικόνα, να αποκτήσει η ομάδα μια ταυτότητα. Γιατί ελληνικές ομάδες χωρίς αγωνιστική ταυτότητα δεν κάνουν πορεία στην Ευρώπη. Το είδαμε και στο παρελθόν με την ομάδα μας το είδαμε και φέτος τι έκαναν οι εκπρόσωποι μας στα ευρωπαϊκά κύπελλα.
Εκτός αν έχουν άλλη ατζέντα αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση…
Γιάννης Σαμαρτζής
