Η συνήθεια στην ήττα
Ο Άρης Midea γνώρισε ακόμη μία ήττα στην Αθήνα χθες (25/1) από το Περιστέρι με 73-68.
Οι «κιτρινόμαυροι» παρά το πολύ καλό τους ξεκίνημα και τη διαφορά είκοσι πόντων που εξασφάλισαν στην πρώτη περίοδο δεν κατάφεραν να φύγουν με τη νίκη από τα δυτικά προάστια.
Στις επόμενες τρεις περιόδους εμφανίστηκαν τα γνωστά φετινά σημάδια τα οποία έφτασαν την ομάδα στο σημείο στο οποίο βρίσκεται τη δεδομένη χρονική στιγμή.
Τα λάθη, τα οποία έλειπαν στην αρχή του αγώνα, μπήκαν στο προσκήνιο, ενώ η αστοχία από την περιφέρεια άρχισε να χτυπάει ξανά την πόρτα της ομάδας.
Οι παίκτες δεν έδειχναν ικανοί να παγώσουν τον ρυθμό τις φορές που οι γηπεδούχοι έπαιρναν το μομέντουμ με το μέρος τους και αυτό κορυφώθηκε στην τελευταία περίοδο.
Εκεί, παρουσιάστηκε μία ομάδα η οποία, με το που μπήκε το πρώτο καλάθι από τον Ζούγρη και το τρίποντο του Έντι από τη γωνία, έδειξε σαν να της κόπηκαν τα πόδια.
Ο εγωισμός των παικτών και κυρίως του Μποχωρίδη έκαναν το παιχνίδι ντέρμπι μέχρι το τέλος, αλλά ήταν εμφανές πως υπήρχε έλλειμμα αυτοπεποίθησης και ηρεμίας ανάμεσα στους καλαθοσφαιριστές του Άρη.
Το πνευματικό αυτό κομμάτι είναι κάτι πάνω στο οποίο οφείλουν να δουλέψουν οι αρμόδιοι ιθύνοντες, επειδή πέρα από την κούραση είναι κάτι που στον αθλητισμό κάνει τη διαφορά.
Πόσω μάλλον, όταν η ήττα έχει αρχίσει να ποτίζει εσωτερικά έναν αθλητικό οργανισμό και αρχίζει να γίνεται από είδηση… συνήθεια.