“Ο Αρειανός πολίτης του κόσμου που γύρισε πάνω από 63 χώρες και έγραψε χιλιάδες μίλια, μίλησε για το πώς βιώνει την καραντίνα και την προσμονή να σηκώσει ο Άρης το κύπελλο.”
Στο Yellow Radio 92.8 και στην εκπομπή «Αθλητικό X-Press» φιλοξενήθηκε ο Ηλίας Σιδερίδης.
O άνθρωπος που βρέθηκε πριν λίγο καιρό στην Αφρική διαδίδοντας την ιδέα του Άρη (θυμηθείτε εδώ), έχοντας ταξιδέψει σε περίπου 63 χώρες του πλανήτη, μιλά για το πως βιώνει ο ίδιος την καραντίνα μακριά από ταξίδια αλλά και μακριά από… Άρη!
Αναλυτικά τα όσα είπε στον Γιώργο Τότσικα:
Από πότε ξεκίνησες να ταξιδεύεις και πόσες σε χώρες έχεις ταξιδέψει;
Νομίζω είναι γύρω στις 63 χώρες. Θυμάμαι πως η πρώτη εκδρομή που κάναμε για τον Άρη ήταν στις 7 Ιανουαρίου το 1988 στο Βελιγράδι με Παρτιζάν. Όταν έπεσε λίγο η ομάδα αργότερα, αρχίσαμε από μόνοι μας να «γυρνάμε» και τα τελευταία πέντε-έξι χρόνια που δεν είχαμε πολύ Άρη στο εξωτερικό, τα γυρίσαμε όλα (γέλια). Ελπίζω σύντομα ξανά να ταξιδεύουμε και πάλι για την ομάδα.
Πως βιώνεις την καραντίνα;
Όπως είναι δύσκολο για τον κάθε άνθρωπο έτσι είναι και για εμένα, ειδικά αν ο άνθρωπος είναι λίγο πιο «ζωντανός» χωρίς να εννοώ μόνο τα ταξίδια αλλά γενικώς του «έξω», της βόλτας κτλ, είναι κάπως πιο δύσκολα. Ωστόσο πρέπει να βλέπουμε την θετική πλευρά, να το δούμε ως αποτοξίνωση από τα ξενύχτια, από το αλκοόλ, τα τσιγάρα κτλ. Και εγώ προσωπικά στο όριο πρόλαβα την καραντίνα, δηλαδή γύρισα λίγες μέρες πριν τον αποκλεισμό γιατί αλλιώς θα έπρεπε να μπω σε 14ημερη καραντίνα απευθείας.
Από που επέστρεψες;
Ήμουν στην Αιθιοπία, από εκεί πήγα Νότια Αφρική και εκεί από το Κέιπ Τάουν επέστρεψα.
Επειδή επικοινωνείς με κόσμο από εκεί, στην Αφρική τι συμβαίνει με τον κορωνοϊό;
Είναι αρκετά καλά τα πράγματα στην Αφρική, δεν έχουν κρούσματα. Και γενικώς σε ζεστά μέρη και σε περιοχές με χαμηλό βιοτικό επίπεδο, κόσμος δηλαδή που δεν ταξιδεύει, δεν βγαίνει είναι διαφορετικά. Π.χ στην δυτική Ευρώπη κυρίως που το βιοτικό επίπεδο είναι υψηλό, υπάρχουν πολύ περισσότερα κρούσματα σε σχέση με πρώην ανατολικές χώρες ή τα Βαλκάνια. Είμαστε πιο πιεσμένοι οικονομικά, δεν έχουμε τόσο μεγάλα αεροδρόμια, λιγότερες διεθνείς πτήσεις, παίζει και αυτό σημαντικό ρόλο.
Όταν είχαμε ξαναμιλήσει ανέφερες πως οι άνθρωποι εκεί δεν έχουν και τις στοιχειώδεις «ανέσεις»…
Δεν έχουν τίποτα! Κουβαλούσαν και έπιναν νερό από την ίδια πηγή που έπιναν και τα ζώα, έβλεπες μικρά παιδιά να κουβαλούν ένα μπετόνι νερού για ώρες μέσα στον ήλιο και την ζέστη μέχρι να το μεταφέρουν π.χ σε ένα άλλο χωριό. Είναι πράγματα που «χαράζονται» στο μυαλό σου.
Μιλάς με άλλους ανθρώπους από το εξωτερικό; Ποια είναι η δική τους γνώμη;
Πάντα σε κάθε ταξίδι προσπαθώ να κρατάω επαφές και να «μπλέκομαι» με τους ντόπιους. Γενικώς τα πράγματα στην Λατινική Αμερική που εγώ κυρίως κρατάω επαφές είναι καλά αν και εκεί έχει επιβληθεί η καραντίνα.
Στην Κολομβία είναι χειμώνας;
Όχι επειδή η συγκεκριμένη χώρα είναι πολύ κοντά στον ισημερινό δεν έχουν ακριβώς χειμώνα και καλοκαίρι, απλώς έχουν περιόδους βροχών κτλ. Τώρα ειδικά στην Μπογκοτά επειδή είναι σε μεγάλο υψόμετρο, έχουν μια μόνιμη κατάσταση που μοιάζει με τον δικό μας Οκτώβριο.
Είσαι και εσύ της άποψης ότι όλο αυτό που βιώνι ο πλανήτης δεν είναι μια θεωρία συνομωσίας, αλλά από την άλλη μάς κρύβουν και αρκετά…
Ακριβώς! Υπάρχει μια ασθένεια, μια γρίπη που εξαπλώθηκε χωρίς να γνωρίζουμε ακριβώς πως, είναι δηλαδή από τις περίεργες τροφές στην Κίνα, είναι κάτι άλλο δεν ξέρουμε. Αυτός ο ιός εξαπλώνεται τελικά πολύ πιο γρήγορα από την κοινή γρίπη αλλά δεν έχει μεγαλύτερη θνησιμότητα σύμφωνα με τις στατιστικές και τους αριθμούς. Ωστόσο λόγω της πιο έντονης παγκόσμιας εξάπλωσης, οι κυβερνήσεις πήραν αυτά τα μέτρα προκειμένου να μην «μπλοκάρει» το παγκόσμιο σύστημα υγείας.
Θα έχουμε απώλειες; Και σε οικονομικό αλλά και προσωπικό επίπεδο.
Σίγουρα, η προσωπική μου άποψη είναι πως με αφορμή αυτόν τον ιό, ήθελαν να περάσουν κάποια μέτρα πιο έντονης αστυνόμευσης-επιτήρησης του πληθυσμού.
Τι θα κάνουμε τώρα χωρίς Άρη;
Και αν ξεκινήσει το πρωτάθλημα σύμφωνα με τα όσα λέγονται χωρίς κόσμο τι θα γίνει; Και μάλιστα πόσο μας επηρεάζει αυτό; Και μιλώ για εμάς σαν Άρης συγκεκριμένα, με τις άλλες τρεις ομάδες από πάνω μας με τους «φραγκάτους» να καλύψουν τα έξοδα τους με δικά τους λεφτά, ενώ εμείς; Εμείς βασιζόμαστε στην διαχείριση των εσόδων μας. Δεν κατηγορώ κανέναν, αυτό συμβαίνει εδώ και καιρό, αλλά εμείς τι θα κάνουμε χωρίς εισιτήρια; Ακούγονται και πολλά «περίεργα» πως η UEFA από του χρόνου αν δεν ξεκινήσουν τα πρωταθλήματα να βγάλει τις ομάδες στην Ευρώπη με βάση το ranking της τελευταίας πενταετίας, στο οποίο εμείς σαν Άρης δεν βρισκόμαστε. Αυτό θα είναι μεγάλη «σφαλιάρα» και δεν αναφέρομαι μόνο στον κόσμο αλλά και στο οικονομικό επίπεδο.
Έγιναν «εγκλήματα» το φετινό καλοκαίρι και χάθηκε τεράστια ευκαιρία που ο Άρης δεν κατάφερε να μπει στους ομίλους.
Ήταν τεράστια απώλεια, θα συμφωνήσω και εγώ σε αυτό και σχετίζεται φυσικά με τον προηγούμενο τεχνικό διευθυντή, τον πρώιμο σχεδιασμό και το γεγονός ότι δεν πίστεψαν στην είσοδο της ομάδας στους ομίλους του Europa League. Θα ήταν μια τεράστια οικονομική διαφορά στο μέγεθος του Άρη, όχι μόνο για την φετινή σεζόν αλλά και για τις επόμενες. Ήτν πολύ βατοί αγώνες και ένα βράδυ στην Νορβηγία μας κατέστρεψε.
Αν επιστρέψουμε στην αγωνιστική δράση, θα πάρει ο Άρης το Κύπελλο; Τι πιστεύεις;
Εγώ έλεγα ότι αν ο επαναληπτικός με την ΑΕΚ γινόταν με κόσμο στο Χαριλάου δεν υπήρχε περίπτωση, θα ήμασταν στον τελικό, 90′ μακριά από το Κύπελλο. Τώρα χωρίς κόσμο θα είμαστε 180′ μακριά. Πρέπει να το πάρουμε φέτος, είναι και η επέτειος. Γίνονται και διάφορα τώρα με τους παίκτες, τις πληρωμές κτλ, να δώσουν την ψυχή τους σε αυτά τα δύο ματς και να το σηκώσουμε. Μετά να δεις πανηγύρι. Αυτό που θα ζήσει η πόλη εκείνο το βράδυ δεν μπορεί κανείς να το αντιληφθεί.
Σε ποιο μέρος θα ήθελες να ξαναπας;
Αν βγάλουμε έξω το Χαριλάου θα πω το Παλέ (γέλια). Είναι πολύ δύσκολη ερώτηση, εμένα η αγαπημένη μου χώρα είναι η Κολομβία αλλά η Νικαράγουα έχει ένα εκπληκτικό νησί, λέγεται «little corn island», είναι μικροσκοπικό, ένα ψαροχώρι με φοίνικες και όλη η Καραϊβική μπροστά. Θα ήθελα να πάω εκεί 10 μέρες. Να κλείσουμε με ένα πολύ ωραίο σύνθημα «Όλη η γη για πάρτυ σου ένα τσιγάρο δρόμος». Για όλο τον κόσμο που γουστάρει τα ταξίδια, ας το πάρει απόφαση. Δεν είναι θέμα χρημάτων αλλά θέμα απόφασης.
