Λιαδέλης: «Αν δεν παίρναμε το Κύπελλο στην Προύσα δεν θα θέλαμε να γυρίσουμε πίσω»
Ο Παναγιώτης Λιαδέλης μίλησε για την πορεία του στον Άρη και το έπος της Προύσας το 1997. Τόνισε ότι αν δεν κέρδιζαν… ούτε οι ίδιοι θα ήθελαν να γυρίσουν πίσω, ενώ μίλησε και γενικότερα για την πορεία του στον Άρη.
Το δημοσίευμα του gazzeta.gr:
Ο Άρης είχε μείνει στον θρίαμβο της προηγούμενης πρόκρισης επί της Μπενετόν Τρεβίζο του Μάικ Ντ’ Αντόνι, του «δολοφόνου» Χένρι Ουίλιαμς των διεθνών Ιταλών Νικολάι, Μαρκονάτο, Μπονόρα, Πίτις, Σεκούντα του θρυλικού Ρέμπρατσα. Κι έτσι ήρθε η Τόφας και του… έκλεισε το σπίτι. «Ο πρώτος αγώνας ήταν ένα σοκ για μας. Προφανώς δεν περιμέναμε αυτό που είχε συμβεί. Θυμάμαι τον Σούμποτιτς να μπαίνει οργισμένος στα αποδυτήρια. Υπήρχε νεκρική σιγή, όλοι ήμασταν με σκυμμένα κεφάλια και μόλις μπήκε στα αποδυτήρια άρχισε να κλωτσάει ό,τι έβρισκε μπροστά του. Παγώσαμε. Και μας είπε… ‘δεν ξέρω τι θα γίνει και πώς θα γίνει, θα πάμε εκεί μέσα, θα κερδίσουμε και θα πάρουμε το Κύπελλο’», θυμήθηκε ο Παναγιώτης Λιαδέλης.
Λίγες ημέρες αργότερα, η εφημερίδα των οπαδών του Άρη, «Super Aris», τύπωσε ένα ιστορικό και ολίγον… προειδοποιητικό πρωτοσέλιδο. Λιτά και κατανοητά έγραψε με κεφαλαία γράμματα… «ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΡΕΤΕ ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ, ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΤΕ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΤΕ ΠΙΣΩ…». Το μήνυμα ήταν σαφές και σήμερα, 28 χρόνια μετά τον θρίαμβο στην Προύσα, ο Λιαδέλης ομολόγησε ότι… «για να είμαι ειλικρινής δεν ήξερα ή μπορεί να μην θυμάμαι εκείνο το πρωτοσέλιδο. Το σίγουρο είναι ότι κι εμείς δεν θέλαμε να γυρίσουμε πίσω χωρίς το Κύπελλο», είπε και γέλασε.
«Οι εικόνες από το αεροδρόμιο θα είναι πάντα στο μυαλό μου»
Εν αντιθέσει με τα τουρκικά media και την πολυπρόσωπη αντιπροσωπεία τους στο αεροδρόμιο της Προύσας κατά την άφιξη της αποστολής του Άρη την παραμονή του αγώνα, είναι αλήθεια ότι ελάχιστοι ασχολήθηκαν με το δεύτερο παιχνίδι με την Τόφας. Εκείνη η νύχτα στην τουρκική πόλη ήταν γεμάτη σαματά καθότι η εθνική Τουρκίας είχε επικρατήσει με 1-0 της Ολλανδίας στην προκριματική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου (1998) και δεκάδες χιλιάδες ξεχύθηκαν στους δρόμους αφού επρόκειτο για σπουδαία επιτυχία.
Την επομένη, το «Ατατούρκ Σπορτ Σαράι» ήταν ασφυκτικά γεμάτο από 5.000 φίλους της Τόφας των οποίων η σιγουριά ήταν σχεδόν όμοια μ’ αυτή που είχε νιώσει και ο Άρης πριν τον πρώτο αγώνα. Μόνο που εκείνη η βραδιά, ήταν θέλημα Θεού, να βαφτεί στα κίτρινα και στην πραγματικότητα αποτελεί μία από τις κορυφαίες εμφανίσεις στην ιστορία του συλλόγου. «Δε νομίζω ότι υπάρχει κάτι που δεν μπορώ να κρατήσω από εκείνη τη βραδιά. Την επιτυχία, την ατμόσφαιρα, τους πανηγυρισμούς, το γλέντι στα αποδυτήρια. Τι ωραία παρέα ήμασταν… Σαν μικρά παιδιά κάναμε. Αυτή η ομάδα είχε ποιότητα, κυρίως όμως περνούσαμε καλά μεταξύ μας. Είναι αλήθεια ότι στο γήπεδο το κλίμα ήταν εχθρικό, λίγο πολύ το περιμέναμε, αλλά δεν μπορώ να πω ότι ένιωσα κίνδυνο. Υπήρχε φανατισμός, προφανώς τον νιώσαμε στη διάρκεια του αγώνα και όταν πια όλα είχαν κριθεί αλλά δεν ένιωσα απειλή».
Αυτός που έφυγε σαν κυνηγημένος ήταν ο προπονητής της Τόφας, Αττίλα Τσακμάκ, αφού τούτος συγκέντρωσε το μένος των Τούρκων οπαδών. Όταν πια όλα είχαν κριθεί, αφού ο Άρης είχε στρογγυλοκαθίσει σε διαφορά ασφαλείας, και οι παίκτες του… έστρωναν τα μαλλιά τους για τις αναμνηστικές φωτογραφίες, σημειώθηκε βροχή αντικειμένων η οποία οδήγησε και στη (μερική, είναι αλήθεια) εκκένωση του γηπέδου. Αντικειμενικά, εκείνη η πανηγυρική φωτογραφία με το Κύπελλο και την ελληνική σημαία μέσα στην καρδιά της Τουρκίας αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα κειμήλια στη ιστορία του ελληνικού μπάσκετ.
Γιατί επίσης δεν το περίμενε κανείς. «Μετά το σοκ του πρώτου αγώνα, είναι αλήθεια ότι, δεν πίστευαν πολλοί στην ανατροπή, εμείς όμως είχαμε μεγάλη πίστη γιατί ξέραμε ποιοι ήμασταν και τις δυνατότητές μας. Νομίζω ότι η ομάδα κρατήθηκε μέσα από τα αποδυτήριά της. Προφανώς ξεχείλιζε από ποιότητα έχοντας ένα σωρό παικταράδες αλλά το μυστικό της επιτυχίας ήταν τα αποδυτήρια και το δέσιμο που είχαμε ο ένας με τον άλλον. Ο Σούμποτιτς συνετέλεσε στη δημιουργία του σωστού κλίματος. Τώρα που το σκέφτομαι, τι κύκλους κάνει η ζωή. Μια βδομάδα πριν, όταν χάσαμε στη Θεσσαλονίκη έγινε πανικός. Επιστρέφοντας στη Θεσσαλονίκη, οι εικόνες από την υποδοχή στο αεροδρόμιο παραμένουν στο μυαλό μου. Δε νομίζω ότι θα φύγουν ποτέ. Είχα πάθει πλάκα. Ένιωσα ότι ζούσα σ’ ένα παραμύθι. Τέτοια ομορφιά».
«Τι ήμουν; Ένα παιδί από τον Βόλο»
Το εμφατικό 70-88 μέσα στην Προύσα δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Είναι από τους θριάμβους για τους οποίους έχει να περηφανεύεται ο ελληνικός αθλητισμός και το είπε με καμάρι ο Λιαδέλης. «Η Προύσα όπως και το Κύπελλο Ελλάδος έναν χρόνο αργότερα (1998), προφανώς, είναι από τις κορυφαίες στιγμές στην καριέρα μου. Τι ήμουν; Ένα παιδί από τον Βόλο το οποίο ονειρευόταν να παίξει και να καθιερωθεί στη μεγάλη κατηγορία. Πήγα στον Άρη, έζησα τόσο μεγάλες στιγμές και κυρίως εισέπραξα αγάπη.
Μετά ήρθε η Βαλένθια όπου επίσης πέρασα υπέροχα, οι τίτλοι σε Ρωσία και Ουκρανία και επαναλαμβάνω, δεν ήμουν τίποτε περισσότερο από ένα παιδί από το Βόλο το οποίο ήθελε απλά να παίξει μπάσκετ. Κι αυτό έγινε σε μια εποχή η οποία, έχω την αίσθηση ότι, το επίπεδο δυσκολίας ήταν συντριπτικά υψηλότερο από το τωρινό. Τότε το ελληνικό Πρωτάθλημα ήταν το κορυφαίο της Ευρώπης. Οι καλύτεροι έρχονταν στην Ελλάδα και οι υπόλοιποι πήγαιναν στα άλλα Πρωταθλήματα. Τώρα συμβαίνει το εντελώς αντίθετο. Ήταν επίσης πιο ανταγωνιστικό σε σχέση με το τωρινό όπου Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός δεν μπαίνουν σε καθεστώς σύγκρισης με τους υπόλοιπους».
Για την ιστορία, ο Χοσέ Πικουλίν Ορτίθ πραγματοποίησε μία από τις κορυφαίες εμφανίσεις στην καριέρα του με 25 πόντους και μόλις δύο χαμένα σουτ δύο πόντων. Ο Παναγιώτης Λιαδέλης σημείωσε 15 πόντους, πέντε λιγότερους από τον… τρελοΙταλό Μάριο Μπόνι ο οποίος είχε τελειώσει τον αγώνα με 6/9 δίποντα και 2/2 τρίποντα. O Τσαρλς Σάκλεφορντ ήταν «κέρβερος» στη ρακέτα με 10+ ριμπάουντ καθώς ο Γιάννης Σιούτης έκανε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια του με 12 πόντους, οκτώ ριμπάουντ, τρεις ασίστ και ισάριθμα κλεψίματα.
Αναλυτικά η σύνθεση του Άρη και οι πόντοι. Ορτίθ 25, Λιαδέλης 15, Σταυρακόπουλος 5, Σιούτης 12, Φλώρος, Ναχάρ, Αγγελίδης 6, Χωλόπουλος Σάκλεφορντ 5, Μπόνι 20.
