Όλο αυτό που ζήσαμε φέτος στο πλευρό του ποδοσφαιρικού Άρη ήταν σε γενικές γραμμές πολύ θετικό. Εγώ προσωπικά δε θα μπορούσα ποτέ να το χαρακτηρίσω όμορφο διότι μερικές φορές η ίδια μας η ομάδα εγκλημάτησε σε βάρος του ίδιου της του εαυτού.
Ο τσάμπα αποκλεισμός από τον Εργοτέλη για το θεσμό του κυπέλλου στην Κρήτη, καθώς και μερικές πολύ κρύες ήττες οι οποίες εντέλει μας στέρησαν το βήμα παραπάνω είναι μερικά από τα αποτελέσματα που δυστυχώς δε μου επιτρέπουν να θεωρώ πώς η τρέχουσα χρονιά που ουσιαστικά ολοκληρώθηκε είχε απόλυτα θετικό πρόσημο.
Όμως αυτό που μπορώ να πω μετά βεβαιότητος είναι ότι αυτή η προσπάθεια που έλαβε χώρα φέτος και έδωσε στην ομάδα μας εκτός συγκλονιστικού απροόπτου το δικαίωμα συμμετοχής της στην Ευρώπη θα μπορεί να θεωρείται από όλους απλώς το πάτωμα και μια μικρή παρακαταθήκη για το μέλλον που οπωσδήποτε επιβάλλεται να είναι καλύτερο.
Το ότι έχει ήδη ξεκινήσει ο μεταγραφικός σχεδιασμός για την επόμενη περίοδο είναι αναμφίβολα κάτι πολύ σπουδαίο, αφού όλα τα προηγούμενα χρόνια παρατηρούνταν στον σύλλογο μια έλλειψη οργάνωσης η οποία όπως ήταν λογικό ενοχλούσε πάρα πολύ τον κόσμο της ομάδος.
Βέβαια κάτι τέτοιο μπορεί να σημαίνει πολλά μπορεί όμως και τίποτα υπό την έννοια ότι κανείς δε μπορεί να προβλέψει το αν θα γίνουν παρόμοια λάθη στο μέλλον. Όπως και να έχει όμως οι άνθρωποι των κιτρινόμαυρων οφείλουν να κάνουν το καλύτερο δυνατό καταβάλλοντας κάθε δυνατή και αδύνατη προσπάθεια ώστε η επόμενη χρονιά να είναι κατά πολύ καλύτερη από τη φετινή.
