Οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες…
Το Ελληνικό ποδόσφαιρο για άλλη μια φορά δείχνει το χειρότερο πρόσωπο του, άδεια γήπεδα, επεισόδια στο Αγρίνιο, διακοπή στο Παναθηναικός-Ολυμπιακός και…μέσα σε όλα τον κόσμο του Άρη να ετοιμάζεται για μια ακόμη παράσταση στο Κλεάνθης Βικελίδης
Στο χάος του Ελληνικού ποδοσφαίρου, εκεί που η ανομία επικρατεί, που τα πρωταθλήματα δεν κρίνονται στα γήπεδο αλλά στα γραφεία των ενώσεων, εκεί που τα “ντου” έχουν γίνει συνήθεια και οι φωτοβολίδες δεν τιμωρούνται, εκεί όπου πολλά γήπεδο έχουν μέσω όρο 1000 άτομα το παιχνίδι υπάρχει μια…όαση, ο κόσμος του Άρη.
Δεν είναι κάτι καινούργιο, κάτι που δεν ξέραμε, με όσα όμως συνέβησαν ξανά την χθεσινή ημέρα δεν μπορούμε παρά να σκεφτούμε αυθόρμητα τις διαφορές.
Δεν μπορούμε να μη σκεφτούμε ότι οι οπαδοί μιας ομάδας “χορτασμένης” από τίτλους, μιας ομάδας που -στο αγωνιστικό κομμάτι και μόνο- είναι σε καλό επίπεδο, μιας ομάδας που έδειχνε να παλεύει με τον αιώνιο αντίπαλο της το μόνο που έκαναν ήταν να καταστρέψουν τις προσπάθειες των παικτών τους.
Και όχι φέτος, αλλά για άλλη μια χρονιά δεν μπορούν να τελειώσουν μια σεζόν χωρίς να εισβάλλουν στο γήπεδο, χωρίς να διακοπεί ένα παιχνίδι, χωρίς να γελοιοποιήσουν τόσο το Ελληνικό ποδόσφαιρο όσο και τον σύλλογο τους για άλλη μια φορά.
Άλλωστε μιλάμε για τους οπαδούς που όταν η ομάδα τους είχε ξεκινήσει με 6/6 στο πρωτάθλημα συνέχιζαν να έχουν λιγότερο κόσμο στο γήπεδο από όσο είχε ο ταλαιπωρημένος στην αυτοεξορία του Άρης σε κάθε αγώνα.
Δεν μπορούμε να μη σκεφτούμε ότι οι οπαδοί μιας ομάδας….κατόχου του τρεμπλ τα τελευταία 10 χρονιά (στο μυαλό τους) και είναι (έστω και με προεδρικό διάταγμα) στην πρώτη θέση διαλύουν μια ολόκληρη πόλη, και μέσα στην χρονιά έχουν κάνει τα αδύνατα δυνατά ώστε να τιμωρηθεί η ομάδα τους.
Ακόμη και αν την γλιτώνουν λόγω του ότι ζούμε σε εποχές “χαλίφη” δεν γίνεται να διαγραφούν αυτά που έγιναν στο Αγρίνιο, που πάνε παραπέρα και από το ποδόσφαιρο και “αγγίζουν” μια ολόκληρη πόλη.
Ποιος ξεχνάει επίσης την φωτοβολίδα ευθείας βολής με τον Πανιώνιο; ή τους πυρσούς οι οποίοι ανάβουν κόντρα στην νομοθεσία, χωρίς βέβαια ποτέ να υπάρξουν τα αντίστοιχα πρόστιμα.
Αυτά και πολλά άλλα, ο κόσμος της ΑΕΚ που “έφερε” το -3 στην ομάδα του, οι δεκάδες πυρσοί που ανάβουν στον Ολυμπιακό και τα άδεια γήπεδο είναι η καταθλιπτική πλειοψηφία, εκτός από αυτούς όμως υπάρχει -όπως έχει εύστοχα αναφέρει ο Super3- το γαλατικό χωριό.
Αυτός ο κόσμος τον οποίο θέλανε να αφανίσουν, που είδε την ομάδα του να γυρίζει στα χωριά και να παίζει με ομάδες που θα έκαναν πάρτι αν φιλοξενούσαν την Κ19 των κιτρινόμαυρων, αυτός ο κόσμος που πίστευαν ότι θα έχει απαξιώσει την ομάδα που, αυτός ο κόσμος που περιμένουν στην γωνία μέχρι να κάνει κάτι για να έχουν δικαιολογία να τιμωρήσουν τον Άρη, αυτός ο κόσμος για άλλη μια φορά παραδίδει μαθήματα.
Μετά από τέσσερα χρόνια που ο Άρης ήταν στην χειρότερη κατάσταση της ιστορίας του που έζησε τον εφιάλτη ο κόσμος του, χωρίς να έχει δει τίτλους, χωρίς τις επιτυχίες, χωρίς…πληρωμένες εκδρομές και εκατομμύρια να πέφτουν δεξιά και αριστερά όχι απλά δεν πέφτει σε παγίδες αλλά είναι πιο σοβαρός από ποτέ.
Οι οπαδοί που έκαναν όλο τον κόσμο να παραμιλάει με τα “pyroshow” που έχουν αφήσει όλο τον πλανήτη άναυδο δεν άναψε ούτε μισό πυρσό την φετινή χρονιά για το καλό της ομάδας.
Ο κόσμος που έκανε 500 χιλιόμετρα για να είναι δίπλα στον Άρη στην Νέα Σμύρνη και είδε τους κιτρινόμαυρους να χάνουν με “σφαγή” του Κομίνη στάθηκε στο ύψος του, κύριος στηρίζοντας με φωνή τους παίκτες του και χωρίς να προκαλέσει δευτερόλεπτο.
Ο κόσμος του Άρη λοιπόν όσο και αν προκλήθηκε, ακόμα και όταν είδε κάποιον Διαμαντόπουλο να του “πουλάει τρέλα” μέσα στο ίδιο του το σπίτι κάνοντας τα πάντα για να στερήσει από τον Άρη την νίκη και να προκαλέσει τους φίλους των κιτρινόμαυρων για άλλη μια φορά δεν απάντησαν όπως κάποιοι θα ήθελαν.
Στην έρημο λοιπόν του Ελληνικού ποδοσφαίρου, της ανομίας, του βανδαλισμού πόλεων, των άδειων γηπέδων υπάρχει μια όαση, η όαση αυτή είναι ο κόσμος του Άρη και ότι και να προσπαθήσετε να κάνετε να είστε σίγουροι ότι δεν θα στερέψει ποτέ….