Μπουσβάρος: “Εμείς προσπαθούμε να λύσουμε όλα τα προβλήματα μόνοι μας”
Ο Δημήτρης Μπουσβάρος παλαίμαχος παίκτης του Άρη και νυν μέλος του τεχνικού επιτελείου των ακαδημιών των «κιτρινόμαυρων» φιλοξενήθηκε στο Yellow Radio και στην εκπομπή “Ο ερασιτέχνης έχει φωνή” με την Ελένη Γρηγοράκη και τον Πάνο Τσίκαλα.
Για τα 100αρια που πετυχαίνει η ομάδα του:
Την προηγούμενη εβδομάδα παρόλο που ακούγεται η εκατοστάρα πάλι δεν είμασταν τόσο ευχαριστημένοι όσο πιστεύουμε. Ψάχνεις άλλα πράγματα σε αυτές τις ηλικίες όχι τόσο την νίκη και το σκορ αλλά την εμφάνιση και την ομαδική νοοτροπία.
Σε αυτά τα παιχνίδια σίγουρα ψάχνουμε άλλα πράγματα από τα παιδιά. Ψάχνουμε να δούμε αν μπορούμε να βγάλουμε κομμάτια που έχουμε δουλέψει, ψάχνουμε να δούμε σύμφωνα με τις ικανότητες τους ανάλογα πως προσδιορίζονται μέσα στο γήπεδο και ανάλογα με αυτά που ζητάμε. Θέλουμε να δούμε πως η ομάδα βγάζει ενέργεια, διάθεση και μια νοοτροπία ομαδική, συνολική. Το σκορ από μόνο του δεν λέει τίποτα.
Για την δουλειά του σε όλο το τμήμα
Είμαι μπροστάρης στο παιδικό και στο εφηβικό μαζί με τον καινούργιο μου βοηθό τον Πάνο Κουβάτση. Εποπτεύω επίσης τους προπονητές των ακαδημιών. Μιλάω για τα θέματα μπάσκετ, το οργανωτικό κομμάτι γιατί στο διοικητικό είναι ο κ.Παουλεάνο.
Τα πράγματα εκεί είναι συγκεχυμένα στον Άρη. Διανύω την 5η μου χρονιά και έχω αρχίσει να αποκτώ εμπειρία στο κομμάτι του Άρη. Αυτό που έχω να πω και μου αφήνει μια πικρία είναι ότι όταν ξεκινάς μια καινούργια χρονιά πάντα αυτό γίνεται τελευταία στιγμή και δεν μπορείς να καρπωθείς την δουλειά που έχει γίνει την προηγούμενη. Υπάρχει πάντα πριν αρχίσει η χρονιά μια αναβλητικότητα, ένα «ήξεις, αφήξεις» και μέχρι την τελευταία στιγμή δεν ξέρουμε ποιοι θα είμαστε, που θα είμαστε, πως θα είμαστε, γιατί θα είμαστε. Φυσικά όλο αυτό οδηγεί στο να μην μπορούμε να καρπωθούμε δουλειά που γίνεται.
Για το δυναμικό και τις εγκαταστάσεις αναφέρει
Αυτή την στιγμή έχουν εγγραφεί γύρω στα 180 παιδιά, από την περσινή χρονιά είμαστε πάνω κάτω τα ίδια νούμερα. Αν βάλεις και 40 παιδιά που είναι τα αγωνιστικά κομμάτια δηλαδή προπαιδικό, παιδικό, εφηβικό. Είμαστε γύρω στα 220-230 παιδιά. Η αλήθεια είναι ότι δείχνει να πηγαίνει καλά αλλά για τον Άρη δεν είναι πολλά τα παιδιά.
Εμείς βέβαια το λέμε αυτό έχοντας γνώση κάποιων καταστάσεων που ίσχυαν παλαιότερα. Αυτή την στιγμή υπάρχει ένα αρκετά σοβαρό θέμα με το γήπεδο. Δηλαδή δεν μπορεί το «Μάκης Νάτσης» να εξυπηρετήσει περισσότερα από τόσα παιδάκια, δουλεύει στο φουλ από τις 3 μέχρι τις 11 το βράδυ. Τα τμήματα μπαινοβγαίνουν. Προσπαθούμε προπαιδικό, παιδικό και εφηβικό να τα εξυπηρετούμε στο Παλε. Δεν αρκεί να καλύψει τις ανάγκες των παιδιών. Και αν αυτή την στιγμή οι εγγραφές συνεχίσουν και έρθουν κι άλλα παιδιά, γιατί ακόμα είμαστε στον Οκτώβριο και τα παιδιά έρχονται μέχρι τον Δεκέμβριο, πραγματικά δεν ξέρουμε που να τα βάλουμε.
Το πρόβλημα αυτό το είχαμε και πέρυσι στο τέλος της χρονιάς. Είναι ένα θέμα που με έχει ζορίσει αρκετά όλο το καλοκαίρι. Νομίζω είναι ένα κομμάτι που το αφήνουν στην τύχη του και βρίσκονται κάποιοι «τρελοί» να το τρέχουν όπως το τρέξουν για να μπορέσει να προχωρήσει. Είναι κρίμα για τον Άρη γιατί δεν είναι μόνο ο κόσμος που προσελκύει, δεν είναι η πιθανότητα να έχεις περισσότερα ταλέντα. Αλλά σκεφτείτε ότι μαζεύεις κι έναν πυρήνα παιδιών που θα είναι πάντα γύρω από την ομάδα είτε επαγγελματικά, είτε οικονομικά, είτε θα είναι οι αυριανοί σου κάτοχοι διαρκείας. Είναι ένα ολόκληρο κομμάτι που το τρέχουμε με πολύ μεγάλη στενομυαλιά, πιστεύω στον Άρη.
Για την λύση του προβλήματος:
Ακούγεται απλό και ο κόσμος θα απορεί γιατί ‘’δεν το λύνουν’’ αλλά το καθεστώς που υπάρχει μεταξύ Κ.Α.Ε. και Α.Σ., καθώς οι ακαδημίες ανήκουν στην Κ.Α.Ε. με ένα μνημόνιο αλλά νομότυπα ανήκουν στο Α.Σ. όπως και το «Νάτσης» μέχρι 2025, είναι μια κατάσταση που νομικά το πλαίσιο της είναι λίγο μπερδεμένο. Ξεκίνησε είχε γίνει από τον Λευτέρη Αρβανίτη τότε ένα μνημόνιο για να μπορέσουν οι ακαδημίες να τρέξουν από την ΚΑΕ, που για μένα είναι ο σωστός δρόμος. Δεν γίνεται πάντα σωστά η δουλειά αλλά είναι σωστός ο δρόμος γιατί πρέπει να εποπτεύουν τις ακαδημίες στο τμήμα του μπάσκετ του συλλόγου.
Από εκεί κι πέρα είναι η αλήθεια ότι με τον κ.Λάσκαρη, που του κατονομάζουν πολλά, πιστεύω όμως ότι στο κομμάτι των ακαδημιών στάθηκε αρκετά. Λείπει η πολιτική που θα είναι κοινή, που θα κάτσουν 4-5 άνθρωποι σε ένα τραπέζι και θα λύσουν κάποια θέματα. Και είναι πάνω σε ένα πλάνο που λίγο ή πολύ λειτουργεί και λειτουργεί με αρκετή επιτυχία. Υπάρχουν παιδιά που βγαίνουν στην ανδρική ομάδα, πέρυσι πήραμε το πρωτάθλημα εφήβων, πριν δύο χρόνια πήραμε το πρωτάθλημα παίδων, πάντα παιδιά στην Εθνική, τα παιδιά ανεβαίνουν σε ποσότητα. Θα δεις είναι ένα πράγμα που δεν προχωράει πάντα σούπερ, όπως όλα τα πράγματα στην ζωή, αλλά με υπομονή και σιγά-σιγά έχουν γίνει βήματα μπροστά.
Εγώ όταν ήρθα στο εφηβικό πριν 5 χρόνια, στην πρώτη χρονιά που ανέλαβα έκανα προπόνηση σε πέντε παιδιά γιατί δεν είχα παίκτες. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι τα πράγματα προχωράνε σιγά-σιγά αλλά νομίζω ότι με απλές κινήσεις, με μια καλή διάθεση γιατί στον Άρη υπάρχει η τάση να λέμε όλοι πρώτα την κριτική και το όχι αντί να κάτσουμε να πούμε όλοι μαζί τι μπορούμε να κάνουμε για να πάνε τα πράγματα καλύτερα όλοι κατακρίνουμε αυτά που κάνουν ο άλλος και δεν θέλουμε να κάνουμε πράγματα μαζί. Νομίζω ότι στον Άρη πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε αλλιώς, πως μπορούμε να κάνουμε πράγματά όλοι μαζί.
Για το αν η Κ.Α.Ε. επιβλέπει τον Ερασιτέχνη:
Εμείς προσπαθούμε να λύσουμε όλα τα προβλήματα μόνοι μας. Στα άμεσα προβλήματα, μας βοηθάνε κάποια στελέχη τις Κ.Α.Ε. είμαστε και πιο κοντά μπασκετικά. Το πιο «εύκολα», το πιο «γρήγορα» είναι πάντα υπό αίρεση.
Με τον Α.Σ. πάντα η σχέση μας ήταν πιο απόμακρη γιατί ήταν μια κατάσταση την οποία βρήκαμε. Από εκεί και πέρα δεν έχουμε κανένα θέμα να συζητήσουμε οποιοδήποτε πρόβλημα ή οποιαδήποτε κατάσταση μπορεί να προκύψει. Αλλά όλα αυτά είναι ένα τυπικό πλαίσιο, μια τυπική βάση στην οποία θα στηθεί ή θα προχωρήσει ένα αντικείμενο.
Πρέπει να δούμε και την ουσία. Η ουσία είναι ότι κάποια πράγματα προχωράνε κάποια τμήματα αγωνίζονται κάποια παιδιά βγαίνουν κάποιες ανάγκες προκύπτουν που πρέπει να λυθούν άμεσα. Εγώ έχω μάθει να είμαι πολύ υπομονετικός και πιστεύω ότι τα πράγματα θα πάνε καλά.
Για τους επόμενους αγώνες:
Το Σάββατο παίζουμε στον Αχιλλέα Τριανδρίας, η παιδική μας έχει ρεπό και τα προπαιδικά δεν έχουν ξεκινήσει ακόμα.
Για τους παίκτες που ξεχωρίζουν
Αυτή την στιγμή είναι τρία παιδιά. Στην θέση του άσσου ο Κώστας Βλάσιος, στην θέση του δύο ο Γιάννης Σιδηροηλίας, στην θέση του τρία ο Βαλάντης Κουρτίδης. Τρία παιδιά που έχουν την δυνατότητα να διεκδικήσουν μια θέση στην ανδρική ομάδα αγωνιστικά σοβαρά όχι να περάσουν και να μην ‘‘ακουμπήσουν’’. Τρία παιδιά που αποτελούν μια καλή βάση.
Είναι ακόμα νωρίς, υπάρχει μια βιασύνη για τα παιδιά. Χρειάζεται υπομονή, χρειάζεται να ανεβούν πάνω να δουν πως είναι να εκτεθούν. Ήδη έχουμε μπει σε μια διαδικασία με την ανδρική ομάδα με τις οδηγίες του κ.Αγγέλου και του κ.Ιωαννίδη. Κλείνουμε κάποια φιλικά με ομάδες Β’ Εθνικής για να μπορούμε να βάζουμε αυτά τα παιδιά να αγωνίζονται μαζί με τον Βουλγαρόπουλος, με τον Κρις Γουάμπα, να αποκτούν μεγαλύτερη εμπειρία σε ανδρικό παιχνίδι. Υπάρχει ένας σχεδιασμός χρειάζεται όμως υπομονή και χρόνο που δεν ξέρω κατά πόσο είναι υπαρκτός γιατί στον Άρη υπάρχει πάντα μια ανεξήγητη πίεση να γίνουν όλα πολύ γρήγορα.
