Τσιντάρης: «Να διαφημιστεί το μπάσκετ με αμαξίδιο, να προσελκύσουμε αθλητές»

Ο Νίκος Τσιντάρης, αθλητής του τμήματος των κιτρινόμαυρων για μπάσκετ με αμαξίδιο, μιλάει στο Yellow Radio 101,7, για την εξέλιξη του αθλήματος τα τελευταία χρόνια.

Στον Άρη είμαι από όταν δημιουργήθηκε η ομάδα, όταν λεγόταν ακόμα Κένταυρος, πριν από το 2000 και μετά μετονομάστηκε σε Άρης, ενσωματωθήκαμε και παραμένω στον Άρη. Η ενσωμάτωση έγινε το 2006 και με την βοήθεια του Χάρη Παπαγεωργίου.

Για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, το 2016: Ήταν μία κομβική στιγμή, μία πολύ όμορφη, πρώτη φορά πρωτάθλημα, δύσκολο πρωτάθλημα, δύσκολες χρονιές, αλλά τα πήγαμε καλά.

Για το ότι το μπάσκετ με αμαξίδιο, έκανε πολλά βήματα μπροστά στην Ελλάδα: Έχουμε περίπου 5 χρόνια, μαζί με τα 2 χρόνια που υπάρχει ο Covid, που το πρωτάθλημα έχει γίνει Α1 και Α2, η Α2 βέβαια είναι σε βόρειο και νότιο όμιλο. Έχουν αλλάξει τα μπάτζετ, έχουν μεγαλώσει οι απαιτήσεις και έχουν δυσκολέψει οι ομάδες. Βέβαια, κατά πόσο αυτό θα γίνει στην θετική πλευρά του μπάσκετ με αμαξίδιο, ας ελπίσουμε. Υπάρχουν κάποιοι ενδοιασμοί, γιατί τρέχει το άθλημα, χωρίς να ακολουθείται η μέθοδος της πυραμίδας.

Δεν έχουμε αθλητές, δεν υπάρχει διαφήμιση, οπότε οι πιο πολλές ομάδες, έχουν δύο καλές μεταγραφές, για να πάρουν το πρωτάθλημα. Αν κοιτάξουμε πίσω, δεν υπάρχει ο κορμός, δεν υπάρχει ακαδημία, η οποία θα στελεχώσει την Εθνική ομάδα και την ομάδα η οποία τρέχει τον προϋπολογισμό της.

Αν υπάρχουν νέα παιδιά να στελεχώσουν τις ομάδες: Υπάρχουν αθλητές αλλά είναι μετρημένοι στα δάχτυλα των δύο χεριών. Δεν είναι τόσο ευνοϊκό το τοπίο, που θα μπορέσουμε σαν ομάδα και σαν προπονητές να στελεχώσουμε τόσο μεγάλες ομάδες. Βλέπετε ότι μέχρι και οι ομάδες που κάνουν πρωταθλητισμό, έχουν 8-9 άτομα, από τα οποία 5-6 είναι τα βασικά και οι υπόλοιποι είναι ξένοι. Φυσικά εμείς σαν Άρης έχουμε 12 άτομα, από τα οποία τα 11 είναι ενεργά και παίζουν συνέχεια και όλοι στους αγώνες. Εκεί έρχεται η δυσκολία, ότι δεν υπάρχει δεξαμενή, δεν υπάρχουν νέα παιδιά, δεν υπάρχουν μικρής ηλικίας παιδιά, οπότε ο μέσος όρος ηλικίας σε κάθε ομάδα είναι υψηλός, δεν μπορεί να γίνει ανάπτυξη όπως θέλουμε να την κάνουμε, αλλά γίνονται βήματα μπροστά.

Πώς είναι δυνατόν να προσελκυστούν αθλητές: Να γίνει γνωστό, η δύναμη των ΜΜΕ είναι πάρα πολύ μεγάλη. Φαντάσου, αν δείξουν έναν αγώνα στην εθνική τηλεόραση, κατευθείαν θα το μάθουν οι πάντες και αν αυτό γίνεται κατ’ επανάληψη, τότε ο κόσμος θα το ξέρει, θα μάθει ότι υπάρχει το μπάσκετ με αμαξίδιο και τότε θα προσελκύσουμε τα παιδιά που θα το βρίσκουν σαν διέξοδο εξαρχής, αλλά θα αρχίσουν και να δουλεύουν σαν αθλητές υψηλού επιπέδου.

Το επίπεδο μας είναι πάρα πολύ υψηλό, φαντάσου ότι 4 από τις 6 ομάδες της Α1, έχουν δύο μεταγραφές εξωτερικού, από τις οποίες η μία είναι πολύ υψηλού επιπέδου, ομάδων του εξωτερικού. Είναι πάρα πολύ καλοί παίκτες. Οι απαιτήσεις είναι πάρα πολύ μεγάλες, σε εμάς όμως έχουμε μείνει οι Έλληνες που είμαστε από παλιά, έχουν έρθει παιδιά, Έλληνες φυσικά που δουλεύονται και θεωρούνται ταλέντα. Αυτό θέλει χρόνο για να αποδώσει, αλλά τα δεδομένα γενικά έχουν αλλάξει και είναι πάρα πολύ ψηλά ο πήχης.