Βαλεργάκης: «Να βελτιωθούν τα θεσμικά όργανα, για να επιβάλλονται μέγιστες ποινές»
Ο πρώην πρόεδρος του δικηγορικού συλλόγου, Νίκος Βαλεργάκης, μίλησε από δικαστικής απόψεως για την υπόθεση του χαμού του 19χρονου Άλκη στο Yellow Radio 101,7.
Αναλυτικά:
Η άποψη μου για το θέμα είναι ότι κάποτε θα φτάναμε κι εκεί, όπου πλέον δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για κανέναν, γιατί καταρχήν θέλω να ξεκαθαρίσω ότι αυτή την στιγμή, ειδικά αυτή την στιγμή που το παιδί ακόμα είναι στα χέρια των γονέων του αλλά και μετά, όταν θα έχει τελειώσει η νεκρόσημη ακολουθία πρέπει να σκεφτούμε πάρα πολύ. Θέλω να τονίσω την ανακοίνωση που έκανε ο Super 3 και έγραφε ότι δεν μπορεί να περάσει από το μυαλό κανενός η λέξη «εκδίκηση» γιατί αυτά τα πράγματα πρέπει να σταματήσουν. Όπως εμείς, αυτή την στιγμή, είμαστε στεναχωρημένοι, θυμωμένοι, ζούμε σε μία κατάσταση αφύσικη, γιατί δεν μπορεί να μας σταματήσει εμάς, τα παιδιά μας, στον δρόμο και αντί να μας ρωτήσει που είναι η οδός τάδε, να μας ρωτήσει τι ομάδα είμαστε και να μας σφάξει. Πρέπει όμως να σκεφτούμε ότι αυτό πρέπει να σταματήσει για το καλό της κοινωνίας. Δεν μπορεί να περπατάει ένα παιδάκι στον δρόμο, ένας μεσήλικας ή οτιδήποτε άλλο και να διατρέχει τέτοιον κίνδυνο. Αυτό είναι το πιο βασικό. Σε τέτοιες περιπτώσεις η κοινωνία πρέπει να πειθαρχεί στα θεσμικά όργανα, την δικαιοσύνη, την αστυνομία που πρέπει σε πρώτη φάση να συλλάβει τους δράστες και να προχωρήσει. Όμως, κάποτε θα φτάναμε σε αυτό το σημείο. Ο Τόσκο ήταν ίσως το πιο ηχηρό καμπανάκι. Θα θυμίσω ότι πριν από 15 ημέρες, ένας ποδοσφαιριστής μας από την Κ19 στοχοποιήθηκε στα λαδάδικα. Θα θυμίσω ότι τα περιστατικά είναι πάρα πολλά. Θα θυμίσω ότι τα περισσότερα έχουν περάσει σαν άποψη οπαδικής βίας με εσφαλμένη έννοια. Δεν είναι οπαδική βία στις περιπτώσεις αυτές, είναι δολοφονικές απόπειρες. Είναι στα πλαίσια αυτής της τακτικής, της προπαγάνδας που προσπάθησαν κάποιοι να περάσουν εδώ και μία πενταετία στην Θεσσαλονίκη, για δικό τους προσωπικό συμφέρον. Αυτό πρέπει να καταλάβει η κοινωνία και πρέπει να απομονώσει, να διώξει από το σώμα της αυτά τα άτομα. Κάποτε είχα κάνει μία σκληρή δήλωση και με επίπληξαν ακόμα και φίλοι μου. Σε αυτή την φάση όμως πρέπει όλοι μας και κατά βάση το οργανωμένο κράτος και κοινωνία, να τα δει αυτά και να τα αντιμετωπίσει.
Να αναλάβει ο Άρης πρωτοβουλίες; Η αστυνομία, δυστυχώς και όλοι ξέρουν ότι εγώ ποτέ δεν έχω τοποθετηθεί κατά της αστυνομίας, επειδή ο πατέρας μου ήταν αστυνομικός. Όμως, η αστυνομία έχει πάρα πολύ μεγάλο μερίδιο ευθύνης. Γιατί δυστυχώς είναι και αυτοί ένα μέρος του προβλήματος. Δεν είναι δυνατόν και μιλάω όχι μόνο της Θεσσαλονίκης, αυτό το φρούτο ο αρχηγός της αστυνομίας μετά την συνταξιοδότηση του να αναλαμβάνει πόστα σε ομάδες, ξεκίνησε από την Αθήνα και συνεχίζεται κι εδώ. Ζούμε σε μία ελεύθερη χώρα, σε μία δημοκρατία δυτικού τύπου. Κάποιοι συνειρμοί όμως πάντα γίνονται. Δεν μπορεί να γίνονται χορηγίες σε αστυνομικά τμήματα και μετά η αστυνομία να ευνοεί αυτούς που έκαναν τις χορηγίες. Όλα αυτά πρέπει θεσμικά να λυθούν, για να μην φτάνουμε στο συγκεκριμένο αποτέλεσμα.
Ποιος θα ήταν ένας τρόπος αντίδρασης; Η Α’ Θεσσαλονίκης και Β’, έχει βουλευτές, ακούσατε κανέναν εσείς χθες να πάρει μία θέση, να πει κάτι; Εγώ διαβάζω όλων την στεναχώρια από χθες στα social media. Οι πρωτοβουλίες που πρέπει να δοθούν, δεν γίνονται γενικώς και αορίστως μέσα από δηλώσεις καταδίκης. Βέβαια είχαμε και αναρτήσεις που μιλούσαν για απώλειες. Πρέπει εδώ να παρθεί μία νομική πρωτοβουλία, μία κοινοβουλευτική πρωτοβουλία και να ψηφιστούν νόμοι με συγκεκριμένη κατηγορία, συγκεκριμένο έγκλημα. Ένα τέτοιο έγκλημα δεν είναι σαν εκείνο του ληστή που μπαίνει στο σπίτι μου να με κλέψει στο σπίτι μου και με σκοτώνει, που διώκεται από τον ποινικό κώδικα. Υπάρχουν και τα λεγόμενα ιδιώνυμα εγκλήματα και πρέπει τελικά, όσοι σχηματίζουν τις δικογραφίες, δεν υπερασπίζομαι τους δικαστικούς επειδή είμαι δικηγόρος, το αντίθετο. Πρέπει όλοι αυτοί που σχηματίζουν τις δικογραφίες και πηγαίνουν στο δικαστήριο να τις δικάσουν, να λένε πράγματα ώστε να μπορέσουν να δώσουν στο δικαστήριο την δυνατότητα να επιβάλλει έστω και την εσχάτη των ποινών, ή μία μεγάλη ποινή. Δεν μπορεί να πηγαίνει μία δικογραφία στα δικαστήρια με μισόλογα, με κοινά σημεία, γκρίζες ζώνες κλπ., ώστε να απαντάει η υπερασπιστική γραμμή, κι οι κατηγορούμενοι θα βρουν δικηγόρους να τους υπερασπιστούν. Και θα αρχίσουν πάλι οι δικαιολογίες, τα ελαφρυντικά κλπ. Πρέπει να γίνουν μικρύνουν τόσο πολύ τα πλαίσια για ελαφρυντικό που ο δικαστής να μην έχει άλλη επιλογή παρά να επιβάλλει την ποινή που πρέπει να επιβάλλει. Αυτό πρέπει να ζητήσουμε με αφορμή τον χαμό αυτού του παιδιού, που ελπίζω να είναι το τελευταίο αλλά δεν νομίζω να είναι το τελευταίο, έτσι όπως πάνε τα πράγματα.
Οι ποινές σε σχέση με την υπόθεση του Τόσκο: Η υπόθεση του Τόσκο διαφέρει από την χθεσινή, γιατί εκεί μιλούσαν για συμπλοκή, μιλούσαν για πραγματικά περιστατικά, τα οποία μπορούσε ο καθένας να τα ερμηνεύσει όπως ήθελε. Δεν είχε την τόλμη το δικαστήριο να πει πολλά. Ό, τι συνέβη, όμως, πρέπει να βγαίνει από την δικογραφία, πρέπει να βγαίνει από μία διαδικασία. Γιατί αυτό να το ξέρετε, αν ο δικαστής περνούσε από μπροστά με το αυτοκίνητο του και έβλεπε τι ακριβώς γινόταν με τον Τόσκο, αν θέλουμε να συγκρίνουμε τις καταστάσεις, ή αν περνούσε χθες και έβλεπε την σφαγή κι ερχόταν πέντε μάρτυρες και έλεγαν τα αντίθετα, δεν μπορούσε αυτός να επιβάλλει την ποινή που θα έβαζε επειδή το είδε. Θα βάλει ότι προκύψει από την διαδικασία της δικογραφίας. Πρέπει, λοιπόν και η αστυνομία να λύνει σωστά τις υποθέσεις αλλά πρέπει και ο νόμος να είναι πιο αυστηρός σε αυτές τις περιπτώσεις, για να μην μπορούν να υπεκφεύγουν με μικρότερες ποινές.
