Αν και την Πρωταπριλιά συνηθίζεται να λένε ψέμματα, ο Άρης χθες έκανε το πιο ουσιαστικό βήμα για την επιστροφή στη φυσική του θέση, ευφραίνοντας τους χιλιάδες φίλους του και προκαλώντας τρόμο στους αντιπάλους του. Δεν είναι ψέμα ο Άρης ήρθε για να μείνει.
Τέσσερα χρόνια αποχής από τη μεγάλη κατηγορία ήταν πολλά. Τέσσερα χρόνια όπου ο Άρης βρέθηκε σε κατηγορίες που δεν του αξίζουν αλλά και αντιμετώπισε ομάδες, οι οποίοι κατακλύζονταν από δέος κάθε φορά που αντίκριζαν τον Άρη Θεσσαλονίκης ως αντίπαλο. Δεν είναι τυχαίο πως όλοι οι αντίπαλοι ποδοσφαιριστές, ανέβαζαν φωτογραφία στα social media, όταν πατούσαν το χορτάρι του Χαριλάου.
Ο Άρης αυτά τα χρόνια βρέθηκε αντιμέτωπος και με απροσδόκητα εμπόδια που είχαν ως στόχο να τον βλάψουν. Την πρώτη χρονιά στη Γ Εθνική αν και αγωνιστικά βρέθηκε πίσω από την Μπαρτσελόνα των Σερρών, η οποία έκανε ένα εντυπωσιακό σερί νικών, ο Άρης δικαιούνταν να ανέβει ως 2ος βάση του καταστατικού της ΕΠΟ. Όλοι θυμόμαστε όμως ότι εκείνο το πρωτάθλημα της football league, διεξήχθη με λιγότερες ομάδες.
Πέρσι ο Άρης πλήρωσε τα δικά του λάθη στον αγωνιστικό σχεδιασμό του καλοκαιριού, τερματίζοντας στη τρίτη θέση, όμως αντιμετώπισε ξανά τρικλοποδιές. Για την ιστορία να θυμίσουμε τα γκολ οφ σαιτ των αντιπάλων, την υπόθεση Ντουρμισάι που δεν δικάστηκε ποτέ αλλά και την απόφαση της Souper league, να κρατήσει τον Λεβαδειακό στη θέση του Ηρακλή που δεν αδειοδοτήθηκε.
Φέτος ο Θόδωρος Καρυπίδης, έχοντας πληρώσει ακριβά τα περσινά του λάθη, έφερε στην ομάδα τον Παύλο Μυροφορίδη και στελέχωσε κατάλληλα την ομάδα. Έτσι τέθηκαν τα θεμέλια της ανόδου σε στέρεες βάσεις. Ο Άρης από την αρχή της αγωνιστικής περιόδου βρίσκεται στην κορυφή της βαθμολογίας, νίκησε σε δύσκολες έδρες, δημιούργησε ένα αήττητο σερί σε 24 αγώνες και πλέον βρίσκεται με το ένα μισή πόδι στη Super league.
Χθες μάλιστα έγινε και μια μεγάλη γιορτή από τους 16000 και πλέον φιλάθλους που βρέθηκαν στο Κλεάνθης Βικελίδης. Ο Άρης είναι η μοναδική ομάδα, που παρά τις δυσκολίες μπορεί να συγκεντρώσει τόσο κόσμο ένα απλό απόγευμα Κυριακής. Οποιοσδήποτε σύλλογος να ήταν στη θέση του Άρη, θα είχε λυγίσει, όμως ο Άρης στέκεται όρθιος και επέστρεψε για να πάρει τη θέση που του αξίζει.
