Βαρύ κατηγορώ από τον Πέτγουεϊ: «Ο Άρης μου χρωστάει 28.000 δολάρια»

Νέες “βόμβες” έριξε ο Μπρεντ Πέτγουεϊ κατά του Άρη. Ο Αμερικανός ο οποίος φόρεσε τη φανέλα των κιτρινόμαυρων αναφέρθηκε στο πέρασμά του από αυτούς, στα 28.000 δολάρια που του οφείλονται και στο γεγονός πως κάποιοι τον έσπρωχναν προς την αυτοκτονία.

Αναλυτικά όσα είπε στην ιστοσελίδα «Eurohoops.net»:

«ΑΡΗ ΜΟΥ ΧΡΩΣΤΑΣ ΑΚΟΜΑ 28.000 ΔΟΛΑΡΙΑ! Θα το αναφέρω περιοδικά. Την επόμενη χρονιά πάω στον Άρη και σκέφτομαι ότι πίσω στην Ελλάδα θα με σεβαστούν εκεί. Δεν θα με έστελνε ο ατζέντης χωρίς να με θέλει η ομάδα, σωστά; Ο Γιαννάκης, θρύλος του Άρη, είναι ο προπονητής. Από την πρώτη εβδομάδα της προετοιμασίας στη Βουλγαρία κάτι παθαίνω στον αχίλλειο. Το παλεύω και είμαι έτοιμος. Γνωρίζω μόνο ότι θα παίζω αρκετά ανά ματς. Λάθος πάλι. Ενώ νόμιζα ότι εγώ και ο Βασιλόπουλος θα μοιραζόμασταν τον χρόνο στο παρκέ, ο Βασιλόπουλος έπαιρνε τα πολλά λεπτά μπροστά από εμένα, ενώ μερικές φορές μπροστά μου είχα τον Τσαϊρέλη και τον Χρηστίδη.

Δεν τους πήρε και πολύ να με βάλουν πάλι στη θέση του γ…ου σέντερ. Απελπίστηκα. Ένιωθα ότι όλοι είναι εναντίον μου. Κάποιος θέλει πραγματικά πολύ να με οδηγήσει στην αυτοκτονία. Δεν γίνονται αυτά. Ωστόσο, ήμουν στην Ελλάδα, οπότε γ…α το, σωστά; Περνούν μερικοί μήνες, έχω παίξει με τραυματισμό, έχω αντιμετωπίσει κι άλλα, τότε ακούω παίκτες στα αποδυτήρια να λένε ότι πληρώθηκαν. Τρελάθηκα. Σκεφτόμουν, ‘Εγώ παίζω τρεις μήνες με διάφορους τραυματισμούς και ψυχολογική κόπωση, αλλά αυτοί οι μ…ες έχουν το θράσος να πληρώσουν άλλους παίκτες κι όχι εμένα’.

Εκείνη τη στιγμή, βγήκα έξω από κάθε μπασκετική διάθεση. Αυτή ήταν η τελευταία ασέβεια που μπορούσα να αντέξω. Ακολούθησε σύντομα το ποστ στο Twitter περί απόσυρσης από την ενεργό δράση. Δεν το εννοούσα εντελώς, αλλά είχαμε μόλις χάσει από τον ΠΑΟΚ με τον Μαργαρίτη να μοιάζει απέναντι μου με τον Άρβιντας Σαμπόνις στα καλύτερά του. Ήξερα ότι ήμουν πολύ καλύτερος από αυτό. Είχαν γίνει όλα, ώστε να φύγω από το γήπεδο έχοντας στο μυαλό μου ότι ‘θα πεθάνω απόψε’. Πραγματικά, το είπα αυτό στον εαυτό μου. Προφανώς, δεν πέθανα. Λιποθύμησα στο κρεβάτι μου στις έξι το πρωί. Για ώρες κοιτούσα μόνος τα αστέρια, έπινα σκεπτόμενος από ποια γέφυρα ή κτίριο της Θεσσαλονίκης να πηδήξω.

Τώρα, μπορώ και τα συζητάω αυτά, αλλά τότε ήταν πολύ δύσκολα για εμένα κάθε πρωί που ξυπνούσα. Η συμπεριφορά μου απέναντι σε ανθρώπους και στην προσωπική μου ζωή μάλλον ήταν εξίσου ασταθής. ΑΡΗ ΜΟΥ ΧΡΩΣΤΑΣ ΑΚΟΜΑ 28.000 ΔΟΛΑΡΙΑ!

Το έχω πει πολλές φορές πως τα συνθήματα για τις οικογένειες των παικτών είναι εντελώς εκτός ορίων. Ο Προμηθέας μας διαλύει και ακούω ‘Γ…α τη μητέρα σου, Πέτγουεϊ’, αλλά στα ελληνικά. Προφανώς, εγώ καταλαβαίνω πλέον πολλά ελληνικά. Οπότε λέω ξανά στον εαυτό μου, ‘Θα πεθάνω σήμερα’.

Σηκώνομαι από τον πάγκο και κοιτώ εκείνον που νόμιζα ότι το είπε. Μπορεί να μην ήταν καν αυτός. Αλλά έψαχνα τρόπο να πηδήξω στην εξέδρα και να κοπανήσω όσους πιο πολλούς προλάβαινα, πριν με καταβάλουν. Σίγουρα με είχαν, ήταν περίπου 50 ή 100 οπαδοί του Άρη, οι οποίοι ταξίδεψαν στην Πάτρα για να υποστηρίξουν την ομάδα. Ίσως να κατάφερνα δύο άτομα πριν με περικυκλώσουν, αλλά εγώ ήμουν έτοιμος να πεθάνω ούτως ή άλλως. Αν θέλετε να προσβάλλετε κάποιον, προσβάλλετε τους παίκτες, όχι τις οικογένειες ή τους αγαπημένους των παικτών. Αυτό είναι εκτός ορίων. Τουλάχιστον θα έπρεπε να ήταν. Λογικά θα πρέπει να περάσουν πολλές γενιές για να αλλάξει αυτή η συμπεριφορά.

Ακούστε! Λατρεύω τα συνθήματα και τα τραγούδια, αλλά αφιερώστε τα στις ομάδες και τους παίκτες, αντί για τις οικογένειες των παικτών. Υπάρχει ένα όριο, το οποίο ξεπερνιέται πολύ συχνά. Ένας κανόνας είναι, κάτι που δεν θα μου λέγατε αν με συναντούσατε στο δρόμο, γιατί να μου το πείτε από την εξέδρα; Αποκαλέστε με ό,τι θέλετε, με όσους τρόπους μπορείτε να φανταστείτε, αλλά αφήστε οποιονδήποτε άλλον εκτός. Αυτές οι μ…ίες με απογοητεύουν. ΟΚ, μερικά συνθήματα μπορεί να είναι διασκεδαστικά, αλλά μερικά ξεπερνούν τα όρια.

Και τελειώνω με κάτι που μου είπε κάποτε ένας σοφός. ΑΡΗ, ΜΟΥ ΧΡΩΣΤΑΣ 28.000 ΔΟΛΑΡΙΑ».