Ο Δημήτρης Μυστακίδης, από τους γνωστότερους σύγχρονους Έλληνες μουσικούς, μίλησε στην εκπομπή του Yellow Radio 101,7 «Επιστρέφοντας με το Yellow», σχετικά με την καραντίνα, το πως βίωσε ο ίδιος τον εγκλεισμό, τα νέα δεδομένα που αφορούν τους εμβολιασμούς, κι άλλα πολλά.
Σχετικά με το τι λείπει από τις καθημερινές μας ζωές, πέρα από τις συναυλίες και την μουσική: Μετά από έναν χρόνο συναυλία, να πάρετε μάσκες, όχι εκείνες για βουτιές. Χάσαμε την επαφή με τις συναυλίες, με όλη την ιστορία που ζήσαμε, που είναι πολύ περίεργη και πρωτόγνωρη, αλλά δεν νομίζω ότι το σημαντικότερο είναι η συναυλία. Είναι να ανταμώσουμε όλοι μαζί, παρέα. Μέσα σε όλο αυτό που ζήσαμε, χάσαμε τις αξίες μας. Εγώ προσωπικά «χάθηκα», αποξενώθηκα τελείως απ’ όλους κι όλα.
Πόσο και πως δούλεψαν οι μουσικοί στην πρώτη, δεύτερη και τρίτη καραντίνα: Στην πρώτη καραντίνα κινητοποιηθήκαμε όλοι, γιατί διαπιστώσαμε, ότι ο κλάδος των μουσικών, συνδικαλιστικά μιλώντας, ήταν αόρατος, δεν ήξεραν ότι υπάρχουμε. Ήδη δεν έχουν ιδέα των εργασιακών συνθηκών και τα προβλήματα του κλάδου και συσπειρωθήκαμε όλοι μαζί, για να αντιμετωπίσουμε τουλάχιστον αυτό. Εγώ, σαν μουσικός Βορείου Ελλάδος, συντηρούσαμε 42 οικογένειες μουσικών με συσσίτια. Αυτό δεν έχει ξανασυμβεί. Σκεφτείτε ότι υπάρχει σαν έννοια το 2021, μιλάμε για συσσίτια για οικογένειες. Οπότε στην πρώτη καραντίνα, συσπειρωθήκαμε για αυτόν τον λόγο και χρησιμοποιήσαμε όλα τα μέσα, το δικό μας είναι η μουσική. Βγάλαμε τραγούδια, μιλούσαμε κλπ. Η δεύτερη καραντίνα, επειδή φαινόταν ότι θα ήταν και πιο μεγάλη, λειρτουργήσαμε δημιουργικά. Θεωρώ ότι δημιουργήθηκαν πολλά καινούρια πράγματα, τα οποία θα δημοσιευθούν από τον ερχόμενο χειμώνα.
Όταν ερωτήθηκε τι του “μένει”, από την εμπειρία της 6μηνης καραντίνας: Δεν μπορώ να απαντήσω γενικά θα το κάνω προσωπικά. Από την καραντίνα βγαίνω προβληματισμένος. Δεν γνωρίζω, κατά πόσο η έννοια της αλληλεγγύης, είναι κοινώς αποδεκτή, από μεγάλο μέρος του πληθυσμού αυτής της χώρας. Η αλληλεγγύη που θα πρέπει να προσφέρουμε σε κάθε δύσκολη κατάσταση, δεν ξέρω κατά πόσο είναι συνείδηση. Εγώ συνειδητοποίησα με μεγάλη μου απογοήτευση, ότι η αλληλεγγύη, λειτουργεί πολλές φορές κερδοσκοπικά, πρέπει να εξυπηρετούνται συμφέροντα. Αυτό θα έπρεπε να μας γίνει συνείδηση και να λειτουργούμε συνεχώς με αυτή την λογική, όχι μόνο όταν το έχουμε ανάγκη. Είναι άλλο η φιλανθρωπία και άλλο η αλληλεγγύη.
Ο ίδιος είχε δημοσιεύσει ένα χιουμοριστικό σποτάκι, που αφορούσε τους εμβολιασμούς: Η μουσικοί είμαστε για πάντα παιδιά, δεν θα μεγαλώσουμε ποτέ, το «παιδί», κρύβεται πάντα μέσα μας. Το σκέφτηκα όταν κατέβηκα στην Αθήνα για πρόβες, επειδή ήμουν με τον αγαπημένο φίλο Χρήστο, που τον πειράζω χρόνια, γνωριζόμαστε πολλά χρόνια και συμμετείχε στον πρώτο δίσκο που είχα βγάλει πριν 15 χρόνια, ήταν η αφετηρία όλης της καριέρας μας τα τελευταία 15 χρόνια. Επειδή τον «πειράζω», πάρα πολύ, σκέφτηκα να κάνουμε αυτό το βιντεάκι με πρωταγωνιστή τον Χρήστο.
Μέχρι σήμερα, υπάρχει μεγάλη διαφωνία σχετικά με τους εμβολισμούς: Δεν θέλω να πάρω θέση για το τι θα κάνω εγώ, ή για το τι έχω κάνει ήδη, με τους ανθρώπους τους κοντινούς, τους λέω την άποψη μου. Αλλά, επειδή είναι ένα πολύ ευαίσθητο ζήτημα και κατανοώ τον φόβο πάρα πολλών ανθρώπων σχετικά με την υγεία τους, αυτό που νομίζω ότι πρέπει να κυριαρχήσει, είναι η ενημέρωση και η κατανόηση του τι θα μας κάνει καλύτερα σαν κοινωνία. Πρέπει να μείνουμε ενωμένοι, δεν πρέπει να χωριστούμε, ο καθένας όπως μπορεί καλύτερα, διότι δυστυχώς, τα ΜΜΕ δεν βοηθούν στην ενημέρωση, οπότε ας συνομιλήσουμε με ανθρώπους που αγαπάμε και εμπιστευόμαστε, ας μην έχουμε αντιπαλότητες και ας κάνουμε το καλύτερο για όλους μας.
Αν συμφωνεί ο ίδιος με την χρήση “εξουσίας” από τους μουσικούς, όσον αφορά την διαχείριση εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων: Οποιαδήποτε οριζόντια απόφαση, για εμένα είναι φασιστική και δεν συμφωνώ. Η ελεύθερη βούληση του ανθρώπου, για εμένα είναι προτεραιότητα. Δεν συμφωνώ με καλλιτέχνες να λειτουργούν σαν φερέφωνα της κυβέρνησης. Την προσωπική μου άποψη θα την πω μόνο στους φίλους μου, γιατί αποτελεί ένα πολύ ευαίσθητο ζήτημα και η φοβία του καθενός για την υγεία του, είναι σεβαστή. Η σωστή ενημέρωση, όμως, είναι η πρώτη προτεραιότητα. Αυτό, θεωρώ ότι δεν έγινε από την κυβέρνηση. Πρέπει να υπάρξει σωστή και αντικειμενική ενημέρωση, έτσι ώστε ο καθένας να πάρει τις αποφάσεις του. Μετά, σε σχέσεις με τις αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν, σχετικά με το πώς θα πρέπει να λειτουργήσουμε υγειονομικά, υπάρχουν πάλι ενημερωμένοι επιστήμονες-εγώ την επιστήμη την εμπιστεύομαι-, που μπορούν να πουν, τι μπορεί να γίνει. Δεν χρειάζεται αντιπαλότητα, πρέπει να είμαστε μαζί μέχρι και σε αυτό.
Η αντιπαλότητα, παρ’ όλα αυτά, υπάρχει: Συμβαίνει, όμως και από τις δύο μεριές, οι οποίες αμφότεροι, λαμβάνουν ακραίες θέσεις. Αυτό δεν βοηθάει κανέναν.
Τέλος, η αναμενόμενη συναυλία στην Θεσσαλονίκη: Αύριο θα παίξουμε κυρίως τραγούδια από τον πρώτο δίσκο, γιατί είναι επετειακή 15 ετών η συναυλία, ρεμπέτικα δηλαδή, με κιθάρες, αλλά θα περάσουμε κι απ’ όλους τους «σταθμούς», των τελευταίων 15 χρόνων, διότι έχει αρκετά χρόνια που κάθε παράσταση που έδινα, είχε και κάποια θεματική. Άλλοτε για την λογοκρισία, άλλοτε για τα εγκλήματα, άλλοτε για την μετανάστευση, οπότε θα βάλουμε τραγούδια από όλους αυτούς τους σταθμούς σε μία παράσταση. Στις 21:15, είναι η έναρξη, στην πλάζα Αρετσούς. Η επόμενη συναυλία θα είναι στις 20 Ιουλίου στο Τεχνόπολις στο Γκάζι της Αθήνας.
