Είναι δεδομένο πώς ο Άρης αντιμετωπίζει από την αρχή της χρονιάς τα δικά του δυσεπίλυτα προβλήματα και αυτό το γεγονός από μόνο του μας έχει κρατήσει πολύ πίσω, αφού είμαστε αναγκασμένοι να αναλωνόμαστε καθημερινά πρώτιστα με το διοικητικό- οικονομικό κομμάτι και δευτερευόντως με το αγωνιστικό.
Όμως σήμερα στο κλειστό της οδού Αρτάκης αποδείχθηκε περίτρανα ότι μέσα σε αυτή την αβέβαιη και ερμαφρόδιτη κατάσταση που μαστίζει την ομάδα υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που παλεύουν για το μπασκετικό τμήμα με όλη τους την ψυχή παρά τις αντίξοες συνθήκες που ανέφερα παραπάνω.
Το φιλότιμο που βγάζουν οι παίκτες της αγαπημένης μας ομάδας τις τελευταίες δύο αγωνιστικές εβδομάδες σε συνδυασμό με την διαχρονικά ατσάλινη ψυχή του Δράκου Παναγιώτη Γιαννάκη είναι εν πολλοίς τα δύο στοιχεία που αντέστρεψαν την κάκιστη εικόνα που παρουσίαζε ο Άρης από την αρχή του πρωταθλήματος.
Βέβαια για να μην φτάσουμε στο σημείο αλλοίωσης του αγωνιστικού D.N.A. που διέπει ανέκαθεν τον Αυτοκράτορα του Ελληνικού μπάσκετ θα πρέπει να τονίσουμε εκ των προτέρων πώς το να λέγονται ή να γράφονται διθυραμβικά σχόλια επειδή καταφέραμε να κερδίσουμε τον τελευταίο αγωνιστικά Πανιώνιο συνιστά προσβολή για την νοημοσύνη των φίλων της ομάδας που όπως και να το κάνουμε είναι μαθημένοι αλλιώς.
Από την άλλη πλευρά όμως και δεδομένων των συνθηκών που επικρατούν φέτος το οποιοδήποτε θετικό αποτέλεσμα έχει την δική του ξεχωριστή σημασία και σημαντικότητα, αφού αισθάνομαι πώς η ομάδα είναι απροστάτευτη από παντού κι αυτό διαπιστώθηκε και σήμερα από την συμπεριφορά των τριών διαιτητών της αναμέτρησης.
Στον κύκλο της ζωής υπάρχει και το δεν μπορώ οι ομάδες δεν διοικούνται με εντεταλμένους συμβούλους. Εξηγήστε επιτέλους στον κόσμο ποιες είναι οι προθέσεις σας γιατί εκτός από το χθες και το σήμερα υπάρχει και η επόμενη μέρα.
Συντάκτης: Δημήτρης Σαχινίδης
