Φταίει που χάθηκε το πέναλτι, αλλά κυρίως ότι έφτασες να χρειάζεσαι το πέναλτι
Ο Άρης θα μπορούσε να είχε βάλει ένα γκολ στο 88′ ή το 89′, αλλά ακόμη κι έτσι δεν θα ήταν όλα καλά.
Αρχικά πρέπει να χαρακτηριστεί κάτι. Κανένας δεν είναι τόσο «σκασμένος» λόγω ενός ισόπαλου παιχνιδιού με τον Ολυμπιακό. Συμβαίνει αυτό, ποδόσφαιρο είναι και παίζεις απέναντι σε μια πολύ καλή ομάδα.
Το θέμα είναι ότι ο Άρης αδυνατεί να δείξει καλή εικόνα εδώ και πολλά παιχνίδια. Μετά από μία μεγάλη αποτυχία όπως το «x» στην Τρίπολη, κάκιστες εμφανίσεις και ήττες με ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, η λογική έλεγε πως ο Άρης που «καίγεται» για την δεύτερη θέση μπορεί να πάρει την νίκη απέναντι σε αυτόν τον Ολυμπιακό.
Γιατί -κακά τα ψέματα- οι ερυθρόλευκοι έχουν κατεβάσει ταχύτητα στα τελευταία ματς. Φάνηκε και στο ματς της Τούμπας ότι εστιάζουν στο κύπελλο και όχι στο πρωτάθλημα, τόσο από θέμα προσώπων όσο και σε ό,τι έχει να κάνει με την ένταση των «βασικών».
Όχι ότι δεν θέλουν να κερδίσουν κάποιο από τα ματς, αλλά αλλιώς παίζεις για να κατακτήσεις το πρωτάθλημα και αλλιώς παίζεις όταν έχεις ως μεγαλύτερο κίνητρο την διατήρηση του γοήτρου.
Από την άλλη το κίνητρο του Άρη ήταν πολύ μεγαλύτερο. Η ευκαιρία για να κρατήσει το προβάδισμα για την δεύτερη θέση, η ευκαιρία για να «τελειώσει» με την Ευρώπη αλλά και η ευκαιρία για να μπορέσει να βγάλει επιτέλους αντίδραση και να φέρει χαμόγελα στον κόσμο.
Μέσα σε όλα αυτά, βάζουμε και το γκολ του Μάνου στο 11ο μόλις λεπτό και εκεί θα μπορούσε κάποιος να θεωρήσει ότι η εικόνα του αγώνα πρόκειται να είναι ξεκάθαρη στην συνέχεια. Ο Άρης που έχει το κίνητρο θα έπρεπε να ελέγξει τον αγώνα και να παλέψει για να καθαρίσει το ματς.
Κι όμως είδαμε τους κιτρινόμαυρους να γυρίζουν πίσω και να έχουν μόλις μία καλή ευκαιρία μεταξύ του γκολ αλλά και του πέναλτι. Σε ένα διάστημα που με την ψυχολογία και το κίνητρο θα έπρεπε να κρατήσεις μπάλα, να πιέσεις και να κλέψεις όταν έχει ο αντίπαλος κατοχή, «βολεύτηκες» με το 1-0.
Και έτσι ήρθε το γκολ της ισοφάρισης που με το ντεφορμάρισμα της άμυνας το τελευταία διάστημα μόνο έκπληξη δεν πρέπει να θεωρείται αυτή η εξέλιξη. Με αυτόν τον τρόπο ο Άρης βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο, για μία ακόμη φορά.
Σίγουρα, θα μπορούσε να είχε μπει το πέναλτι ή το δοκάρι και να έχουμε δύο βαθμούς περισσότερους, αλλά το θέμα δεν είναι μόνο αυτό. Το πέναλτι ήταν η τελευταία ευκαιρία να σώσεις… οτιδήποτε σώζεται, σε ένα ματς που δεν πήγε σε καμία περίπτωση όπως θα έπρεπε.
