Το Φάιναλ Φορ στο Παλε για το μπάσκετ με αμαξίδιο και ένα μήνυμα από τον Χρυσοβέργη:”Πάνω από όλα χρειαζόμαστε τον κόσμο”
Ο Παναγιώτης Χρυσοβέργης, πρόεδρος και αθλητής στο μπάσκετ με αμαξίδιο παραχώρησε συνέντευξη στο Yellow Radio στην εκπομπή “ο ερασιτέχνης έχει φωνή” με την Ελένη Γρηγοράκη και τον Πάνο Τσίκαλα.
Για τις πολλές θέσεις που έχει στην ομάδα τόνισε:
Στα χαρτιά είμαι Πρόεδρος, αλλά αυτή η ομάδα είναι περισσότερο μια παρέα, απλά εγώ έχω περισσότερο χρόνο να ασχοληθώ με κάποια πράγματα.
Για το Φάιναλ Φορ που κατάφεραν να διοργανωθεί στο Παλε:
Ήταν μια πρωτοβουλία που πήραμε σαν αθλητές, γιατί έχουμε πάει σε διάφορες πόλεις όπου έχουν διοργανωθεί και είπαμε ότι κάποια στιγμή πρέπει να το διοργανώσουμε κι εμείς στην πόλη μας.
Πόσο δε, άμα τα καταφέρουμε και τελικά τα καταφέραμε να γίνει στο Παλέ και πόσο περισσότερο το να μπορέσουμε να δείξουμε το μπάσκετ με αμαξίδιο στον κόσμο του Άρη, στον κόσμο της Θεσσαλονίκης ένα θέαμα, ένα διαφορετικό μπάσκετ από τα άλλα.
Βέβαια η εικόνα που έχει από κοντά άμα το δει κάποιος δεν αντικατοπτρίζει αυτό που πιθανόν να σκέφτεται. Δεν το λέω επειδή παίζω μπάσκετ. Το λέω καθώς είναι ένα άθλημα πολύ θεαματικό. Δικαίωμα συμμετοχής έχουν άτομα που έχουν κινητική αναπηρία και μη. Υπάρχουν και αρτιμελείς που μπορούν να παίξουν και να πάρουν μέρος στο πρωτάθλημα.
Για το δικαίωμα συμμετοχής αρτιμελών αθλητών:
Έχεις το δικαίωμα να έχεις δύο αρτιμελείς στην αποστολή σου, στην δωδεκάδα αλλά δικαίωμα συμμετοχής έχει μόνο ο ένας και παίζει με το μεγαλύτερο βαθμό κατηγοριοποίησης.
Τι είναι αυτό; Κάθε αθλητής ανάλογα με την αναπηρία του, αν μιλάμε ας πούμε για κάκωση του νωτιαίου μυελού είναι ανάλογα με ποιον σπόνδυλο έχει τραυματίσει, αν μιλάμε για ακρωτηριασμό είναι από που είναι κομμένο το πόδι του. Ανάλογα με την αναπηρία του έχει έναν βαθμό. Το σύνολο της πεντάδας δεν μπορεί να υπερβαίνει το 14,5. Αυτό είναι για να μπορέσουν να παίξουν όλοι μπάσκετ γιατί διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να παίξουν. Θα υπήρχε ένα πρωτάθλημα που θα γινόταν για κάποιους που κάθονται μόνιμα σε αναπηρικό αμαξίδιο, για κάποιους που έχουν έναν ακρωτηριασμό, για κάποιους που έχουν κάτι άλλο. Οπότε για να μπορέσουν να παίξουν όλοι μέσα δημιουργήθηκε αυτή η κατηγοριοποίηση του 14,5. Ο αρτιμελής παίζει με το μέγιστο της κατηγοριοποίησης που είναι το 4,5.
Έχουμε τρία παιδιά στην ομάδα οι οποίοι δεν έχουν αναπηρία. Τους αρέσει το άθλημα, το θεωρούν θεαματικό, τους αρέσει η παρέα μας. Είναι ένα άθλημα το οποίο δεν έχει να ζηλέψει κάτι περισσότερο από των όρθιων. Το μοναδικό που δεν μπορούμε να κάνουμε, κυριολεκτικά χωρίς υπερβολές, είναι ότι δεν μπορούμε να καρφώσουμε αλλά οι ταχύτητες που αναπτύσσονται μέσα στο γήπεδο, τα σκριν, οι πάσες, τα κοψίματα, τα πεσίματα, είναι ένα άθλημα αρκετά θεαματικό.
Οι διακρίσεις, στόχοι και ομάδες του Φάιναλ Φορ:
Η ομάδα είναι Πρωταθλήτρια 2016.
Στόχος μας είναι η κούπα, φυσικά, πόσο μάλλον άμα τα καταφέρουμε στο Παλε.
Με την συνεργασία της ΟΣΕΚΑ θα γίνει μια άψογη διοργάνωση.Οι αγώνες θα πραγματοποιηθούν Σάββατο και Κυριακή απόγευμα, στις 1 και 2 Δεκεμβρίου. Οι ομάδες που θα συμμετέχουν είναι πολύ δυνατές όλες. Ακόμα δεν έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο γιατιί δεν έχουν βγει ακόμα οι ομάδες που θα συμμετέχουν αλλά αυτό που βλέπουμε εμείς είναι ότι πιθανότατα θα είναι μια ομάδα από την Κρήτη, το Ηράκλειο. Θα παιχτεί μεταξύ του Ατλα Θυελλων και της Δωδεκάννησου από την Ρόδο. Δυνατές ομάδες και οι δύο. Μάλιστα ο Άτλας ήταν πρωταθλητής. Η Δωδεκάννησος ήταν παλιά πρωταθλήτρια και νταμπλούχος αρκετές φορές.
Υπάρχουν αλλαγές και θετικές και αρνητικές. Θα έχει προσθαφαιρέσεις.
Μετά θα συμμετέχουν ή το ΠΑΣΚΑ Αθηνών ή ο Μέγας Αλέξανδρος Θεσσαλονίκης. Ο Αστέρας Τρικάλων λίγο πιο δύσκολο το βλέπω, αλλά είναι μια ομάδα αρκετά υπολογίσιμη.
Λίγο πολύ στο ίδιο πλαίσιο κινούνται οι ομάδες. Η ομάδα μας είναι πολλά χρόνια στο Φαιναλ Φορ. Φέτος δεν θα πάμε με αγώνες φυσικά γιατί είμαστε οι διοργανωτές. Παρ’όλα αυτά θα γίνουν φιλικά παιχνίδια που θα προετοιμάσουν την ομάδα, αυτά βέβαια θα τα ορίσει η προπονήτρια.
Για την στήριξη από άλλους φορείς:
Ο Δήμαρχος είπες πως θα μας στηρίξει. Ο Δήμος Θεσσαλονίκης θα μας παρέχει κάποιες ανάγκες γιατί η διοργάνωση όπως καταλαβαίνετε έχει μετακινήσεις, έχει ξενοδοχεία, έχει πολύ στήσιμο και πόσο μάλλον για άτομα που έχουν κινητική αναπηρία που πρέπει να τους παρέχεις την αυτονομία τους. Θα χρειαστούν μάλιστα και αρκετοί εθελοντές.
Πραγματικά όμως, πάνω από όλα χρειαζόμαστε τον κόσμο. Όχι για να έρθει να γεμίσει απλά το γήπεδο, να έρθει να δει πως κάποιος με αναπηρία μπορεί να παίζει μπάσκετ. Πως μπορεί κάποιος που έχει τραυματιστεί, που έχει μπει σε ένα άλλο κοινωνικό σύνολο να έχει ξεπεράσει αυτό το επίπεδο να μην είναι ούτε το παιδάκι ούτε τίποτα από όλα αυτά που ισχύουν και ότι είναι ένας αθλητής απλά έχει αναπηρία. Αυτή είναι η διαφορά μας στο τέλος. Και η ομοσπονδία είναι Ομοσπονδία Ελλήνων Καλαθοσφαιριστών με αμαξίδιο. Η αναπηρία είναι μια κατάσταση τη οποία ζούμε αλλά παρόλα αυτά έτσι είναι, πάμε παρακάτω.
Δεν θα υπάρχει εισιτήριο είναι δωρεάν η είσοδος να έρθει ο κόσμος απλά να δει. Θα υπάρξουν και παράλληλες εκδηλώσεις όπως χορευτικά, διαγωνισμοί που θα μοιραστούν διάφορα μπλουζάκια με την στάμπα του μπάσκετ με αμαξίδιο. Θα βάλουμε τον κόσμο σε αυτό να γνωρίσει τι είναι το μπάσκετ με αμαξίδιο.
Για τις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσει κάποιος που θέλει να ακολουθήσει το δρόμο του αθλητισμού αλλά έχει κινητική αναπηρία:
Για να ξεκινήσει κάποιος μπάσκετ με αμαξίδιο ή οποιοδήποτε άλλο άθλημα θέλει να κάνει το πιο βασικό κομμάτι απ’όλα είναι η αυτονομία του. Αν κάποιος δεν είναι αυτόνομος, χρειάζεται βοήθεια για να ντυθεί, να μετακινηθεί, να κάνει την υγιεινή του και όλα αυτά σίγουρα το μπάσκετ είναι η τελευταία του επιλογή, η τελευταία του σκέψη. Οπότε όλο το κομμάτι ξεκινάει από πιο πριν, το τι αποκατάσταση έχει πάρει κάποιος που έχει τραυματιστεί.
Επειδή και εγώ υπήρξα σε αυτή την θέση, τραυματίστηκα πολύ μικρός και γνώρισα την ομάδα από τότε, το 1996 όπου και συμμετείχα πρώτη φορά. Η ομάδα ήταν ένα μεγάλο σχολείο για εμένα. Ήταν πολύ ουσιαστική η βοήθεια τους σε τέτοια πράγματα. Και για τα υπόλοιπα παιδιά που έχουν έρθει και έχουν μείνει στην ομάδα πιστεύω είναι και για τους ίδιους ένα σχολείο γι’αυτό και είμαστε μια ωραία παρέα, αγαπάμε αυτό που κάνουμε, παίζουμε μπάσκετ.
Κανένας παίκτης δεν πληρώνεται, όλοι οι αθλητές είναι άμισθοι. Είμαστε εδώ. Ξέρουμε γιατί ερχόμαστε στο γήπεδο, μας αρέσει αυτό που κάνουμε. Παίζουμε για να το ευχαριστηθούμε. Το αποτέλεσμα θα έρθει είτε κερδίσεις είτε χάσεις.
Υπάρχουν δυσκολίες, αυτοί όμως που πάνε στο γήπεδο έχουν ξεπεράσει αυτές τις δυσκολίες. Οπότε πάμε για τον αγώνα. Καλά να περάσουμε με την ομάδα, να κάνουμε και τον χαβαλέ μας, θα βγούμε κι έξω όλοι μαζί. Αλλά όταν μπαίνουμε μέσα στο γήπεδο και σφυρίζει ο διαιτητής έχουμε αγώνα, τρέχουμε 40 λεπτά.
Για τους υπόλοιπους φορείς που στηρίζουν την ομάδα:
Μάλιστα κάποιοι αγώνες πέρα από το Live streaming που θα μεταδίδεται από την ιστοσελίδα της ΟΣΕΚΑ, κάποιοι αγώνες θα μεταδοθούν και από την ΕΡΤ3. Ακόμα δεν έχουμε καταλήξει, δεν μας έχουν δώσει την οριστική απάντηση για το ποιους αγώνες θα δείξει. Πιθανόν τους τελικούς στις 1 και 2 Δεκεμβρίου.
Είναι δίπλα μας η ΚΑΕ, ο Ερασιτέχνης οποιοσδήποτε μπορεί να παρέχει κάτι από αυτά που χρειαζόμαστε.Είναι όλοι δίπλα μας. Είναι πολύ ενθαρρυντικό και εντυπωσιακό αυτό που γίνεται. Βρίσκεις ουσιαστική βοήθεια.Υπάρχει κόσμος που αγκαλιάζει αυτό που κάνουμε. Υπάρχει κόσμος που θέλει να συμμετέχει σε αυτό έστω κι αν απλά έρθει στο γήπεδο
Για μελλοντικά σχέδια και στόχους
Έχουμε πολλές ιδέες, πράγματα που θέλουμε να κάνουμε αλλά είναι πολύ νωρίς να τα ανακοινώσουμε.
Αυτήν την στιγμη η προσοχή της ομάδας βρίσκεται στο Φάιναλ Φορ για τους αγώνες και την διοργάνωση. Σε δεύτερο χρόνο όμως είμαστε μια ομάδα αθλητών και από εκεί και πέρα έχουμε ένα χρέος στο κοινωνικό κομμάτι μας.
Θέλουμε να τραβήξουμε κι άλλα άτομα απΟ το σπίτι, να βοηθήσουμε γονείς που τα παιδιά τους έχουν αναπηρία. Ίσως να μπορούμε να τους βοηθήσουμε να λύσουνε προβλήματα που τους απασχολούν. Η αποκατάσταση είναι το Α και το Ω για κάποιον που έχει αναπηρία. Υπάρχουν ιδέες που θέλουμε να υλοποιήσουμε, που θέλουμε να στήσουμε σαν τμήμα. Όλα στο χρόνο τους. Αυτή την στιγμη το μυαλό μας είναι στο Φάιναλ Φορ.
