Το να θέτεις στόχους αποτελεί μια πίεση για να σπρώξεις τον εαυτό σου να πας ψηλότερα
Ήθελα από καιρό να καταθέσω τις σκέψεις μου στο χαρτί. Αφορμή ήτανε το ματς με την Μόλντε στο Χαρίλαου.
Γράφει ο Γιάννης Σαμαρτζής:
Η ομάδα μέχρι εκείνο το σημείο είχε παίξει τέσσερα επίσημα παιχνίδια. Την εικόνα της ομάδας στα παιχνίδια αυτά δε χρειάζεται να την αναλύσω εγώ. Έχουνε γραφτεί σεντόνια σε άλλα συμφωνώ σε αλλά διαφωνώ, σημασία έχει όμως ότι την εικόνα την έχουμε όλοι στο μυαλό μας.
Έχω την τύχη η ακόμα και την ατυχία αν θέλετε να μπορώ να προσθέσω και το χθεσινό παιχνίδι με τον ΟΦΗ.
Πρώτη και βασική μου επισήμανση είναι ότι δεν θέλω να μπω στη διαδικασία να λειτουργήσω σαν οπαδός των δίπλα και να αρχίζω να γκρινιάζω για το ότι δεν πήρα ένα θετικό αποτέλεσμα στο γήπεδο μου, το όποιο αποτέλεσμα οφείλεται καθαρά στην ανικανότητα μου να σκοράρω. Δεν θα αρχίσω να γκρινιάζω για την τελευταία φάση με τον Ιντέγε αν ήτανε καθαρό πέναλτι ή όχι. Αυτά τα αφήνω για τους δίπλα που δεν εχουνε ιερό και όσιο και μπροστά στο να πετύχουμε το στόχο τους πουλάνε και τη μάνα τους.
Δεύτερον. Στα δικά μου μάτια μετά από πέντε επίσημα παιχνίδια βλέπω μία ομάδα η οποία δεν έχει σταθερότητα. Και δεν το λέω έτσι απλά γενικολογώντας. Όποιος έχει δει τα παιχνίδια της ομάδας μπορεί να καταλάβει τι εννοώ. Δυστυχώς για τον Παντελίδη η ομάδα έκανε ένα εκπληκτικό παιχνίδι με την Μόλντε στο Χαρίλαου και αυτό είναι κατευθείαν ένας πήχης. Είναι ένα σημείο αναφοράς. Ίδια ομάδα και οι ίδιοι οι παίκτες έκαναν αυτό το παιχνίδι. Οι ίδιοι παίκτες που παίξανε τα τρία προηγούμενα παιχνίδια για το Europa, είναι οι παίκτες που παίξανε στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος.
Στο χθεσινό παιχνίδι είδαμε μια ομάδα με δύο πρόσωπα. Άλλη ομάδα είδαμε στο πρώτο ημίχρονο και όλη ομάδα είδαμε στο δεύτερο. Δεν θεωρώ σε καμία περίπτωση ότι το αποτέλεσμα οφείλεται σε ανικανότητα. Την ικανότητα τους την διασφαλίσαμε στο ματς με την Μόλντε στο Βικελίδης. Σίγουρα όμως οφείλεται σε έλλειψη προσπάθειας. Και αυτό είναι κάτι το οποίο δεν δέχομαι.
Στο παιχνίδι με την Μόλντε ο στόχος ήταν ξεκάθαρος. Για να περάσουν στην επόμενη φάση έπρεπε να κερδίσουνε με σκορ μεγαλύτερο του 3-0. Ξεκάθαρο. Και το αποτέλεσμα το είδαμε.
Τι έγινε όμως στον αγώνα με τον ΟΦΗ; Δεν ήταν ξεκάθαρος ο στόχος; Φάνηκε να είναι ξεκάθαρος στο δεύτερο ημίχρονο. Στην αρχή όμως;
Για να μην πλατειάζω και λέω τα ίδια και τα ίδια, για μένα το πρόβλημα της ομάδας είναι σταθερότητα. Και σταθερότητα μπορείς να επιτύχεις μόνο αν έχεις ξεκάθαρους στόχους. Δεν μπορεί να καθορίζεις τον στόχο μιας ολόκληρης χρονιάς βλέποντας κάθε φορά την δυναμικότητα του αντιπάλου, δηλαδή αυτό που λέμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά. Η δουλειά μας δεν είναι να ζυγίζουμε τον αντίπαλο. Οφείλεις ως Άρης να έχεις μια σταθερή απόδοση και από κει και πέρα ο αντίπαλος πρέπει να νιώθει ότι αντιμετωπίζει μία ομάδα που δύσκολα θα πάρει ισοπαλία, ένα θετικό αποτέλεσμα.
Όχι λόγω κόσμου, όχι λόγω έδρας, αλλά λόγω απόδοσης. Για μένα αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα της φετινής χρονιάς. Να έχει η ομάδα μου μία σταθερή απόδοση σε όλα τα παιχνίδια. Όχι σαν να είναι το κάθε παιχνίδι ένας τελικός αλλά όλη χρονιά να είναι το κυνήγι του πρωταθλήματος. Αν δεν παίζεις σαν πρωταθλητής δεν πρόκειται να πάρεις ποτέ το πρωτάθλημα.
Υ.Γ. 1 Για μένα δεν τίθεται θέμα προπονητή γιατί αυτός ο προπονητής και ήταν και στο ματς με την Μόλντε.
Υ.Γ. 2 Δυστυχώς για τους παίκτες και τον προπονητή της ομάδας το ματς με την Μόλντε θα πρέπει να τους στοιχειώσει…
Υ.Γ. 3 Αν δεν θέσεις στόχο το πρωτάθλημα, θα παλεύεις πάντα για ένα όμορφο ποδόσφαιρο χωρίς άγχος και για μια θέση τεταρτοπέμπτη. Οποίος φοβάται να μιλήσει για πρώτη θέση πάει σπίτι και κοιμάται. Το να θέτεις στόχους αποτελεί μια πίεση για σπρώξεις τον εαυτό σου για να πας ψηλότερα. Αν πετύχεις και το στόχο ακόμα καλύτερα. Αν δεν τον πετύχεις δεν σημαίνει ότι απέτυχες. Δεν τρέχεις μόνος σου σε αυτό το πρωτάθλημα. Αλλά όπως είπαμε οφείλεις ως Άρης να φτιάξεις στόφα πρωταθλητή και να το διεκδικείς.
