Μπορεί ο Άρης στο χθεσινό παιχνίδι να έχασε ευκαιρίες αναμφίβολα περισσότερες και καλύτερες από το παιχνίδι κόντρα στα Τρίκαλα, όμως πάλι δεν κέρδισε.
Οι λόγοι για τους οποίους η αγαπημένη μας ομάδα έμεινε για μια ακόμα αναμέτρηση είναι πολλοί και διαφέρουν σε πολλά μεταξύ τους, καθώς ναι μεν η συμπεριφορά των αρχόντων του αγώνα απέναντι στην ομάδα δεν ήταν για μια ακόμη φορά αυτή που έπρεπε, όμως όταν παίζεις με τον τελευταίο δεν μπορείς να προβάλλεις ως μόνη δικαιολογία τη διαιτησία.
Φυσικά και δεν προσπαθώ μέσα από αυτή μου την αναφορά να το παίξω υπεράνω ή να περάσω το μήνυμα ότι ο Άρης δεν σφαγιάστηκε, μιας και αν έκανα κάτι τέτοιο θα ήμουν το λιγότερο αφελής. Από την άλλη πλευρά όμως όταν αγωνιστικά δείχνεις ανέτοιμος και εκτός αυτού δεν έχεις τη δύναμη να απαιτήσεις τουλάχιστον την ισονομία τότε θεωρώ πώς το πρόβλημα είναι αποκλειστικά δικό σου.
Δεν είναι μόνο το πέναλτι με τα Τρίκαλα, δεν είναι μόνο το ακυρωθέν γκολ και η αποβολή του Χρήστου Μπούρμπου στο χθεσινό παιχνίδι είναι μια σειρά από πράγματα και γεγονότα που αν τα προσθέσεις όλα μαζί συνθέτουν το κράμα μιας ανοχύρωτης διοίκησης.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει αλήθεια το τι συνέβη στην εντός έδρας αναμέτρηση με την Σπάρτη τότε που ο διαιτητής του αγώνα Απόστολος Τζουμαλάκης ακύρωσε πεντακάθαρο γκολ του Πασχάλη Κάσσου καταλογίζοντας επιθετικό φάουλ. Ποιος μπορεί να λησμονήσει το παιχνίδι στη Βέροια τότε που η συμπεριφορά του άρχοντος του αγώνα Ευάγγελου Κιοτζένη ήταν παρόμοια αφού σε ένα παιχνίδι που η ομάδα μας είχε την υπεροχή από τα τρία πέναλτι που έγιναν έδωσε το ένα.
Αναφέρω ως παραδείγματα παιχνίδια που ο Άρης τα κέρδισε διότι θέλω να καταδείξω πώς σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να συνιστά σύμπτωση και πως μπορεί τις πρώτες φορές που παρατηρήθηκε αυτό το αρνητικό φαινόμενο η ομάδα μας να τη γλύτωσε, όμως κάτι τέτοιο δε θα συμβαίνει για πάντα.
Για αυτό λοιπόν κύριοι της Π.Α.Ε. Άρης λάβετε τα μέτρα σας. Είναι καιρός να αντιληφθείτε ποια ομάδα εκπροσωπείτε και να δείξετε εάν μπορείτε να την προστατεύσετε. Το μερίδιο ευθύνης σας για αυτό που συμβαίνει σε κάθε αγωνιστική με τη διαιτησία είναι μεγάλο και οι λύσεις δεν δίνονται με ουρλιαχτά και άναρθρες κραυγές.
