Σούντγκρεν: “Το μυαλό μου δεν ήταν εκεί, ήμουν ξεκάθαρος με την ΑΙΚ”
Άμεση ήταν η απάντηση του Ντάνιελ Σούντγκρεν στη δημοσίευση-αντίο της ΑΙΚ όπου η Σουηδική ομάδα κατηγορεί ευθέως τον ποδοσφαιριστή για τον τρόπο που διαχειρίστηκε την αποχώρηση του.
Η ΑΙΚ επισήμανε πως ο αμυντικός επέλεξε να δηλώσει άρρωστος λίγες μέρες πριν το παιχνίδι κόντρα στην Αραράτ για τα προκριματικά του Champions League ενώ τόνισε πως υπάρχει μια μεγάλη απογοήτευση για τον τρόπο που χειρίστηκε το αντίο του ο ποδοσφαιριστής.
Ο Σούντγκρεν έσπευσε να απαντήσει αμέσως ξεκαθαρίζοντας την κατάσταση με δηλώσεις του στη Σουηδική Expressen:
“Ήταν μια δύσκολος διανοητικά και ψυχολογικά για μένα περίοδος. Έδινα πάντα το 100% των δυνατοτήτων μου σε κάθε ματς που έπαιζα. Δεν φοβήθηκα πως μπορεί να τραυματιστώ ακόμη και αν ήξερα σε ένα μέρος του μυαλού μου ότι η καριέρα μου στην ΑΙΚ τελειώνει σε μερικά ματς και ότι με περιμένει μια νέα πρόκληση. Δεν είναι πολύ συχνό στην Ευρώπη να συνεχίζεις να αγωνίζεσαι με την ομάδα σου ενώ έχεις κλείσει αλλού. Ήταν πολύ δύσκολος καιρός για εμένα και το είχα ξεκαθαρίσει αυτό στους ανθρώπους της ομάδας. Κατάλαβα πως το μυαλό μου δεν μπορούσε να αντέξει άλλο και έτσι δεν μπορούσα να δώσω στην ομάδα όσα πραγματικά ήθελα. Ήξερα πως δεν μπορούσα να αποδώσω το 100% των δυνατοτήτων μου και δεν ήθελα να απογοητεύσω τους φίλους της ομάδας με την απόδοση μου. Δεν θα εξυπηρετούσε ούτε εμένα ούτε την ΑΙΚ να αγωνίζομαι με τέτοιον τρόπο”.
Για τις υπόνοιες της ομάδας ότι δήλωσε άρρωστος για να αποφύγει το ματς με την Αραράτ
“Δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο από το γεγονός ότι όντως ήμουν άρρωστος. Είχα πολλούς πόνους στο στομάχι εκείνη τη μέρα. Ίσως να οφείλονταν στο στρες που με είχε κατακλύσει ή στο γεγονός ότι δεν ήμουν πια εκεί νοητικά. Το να κάνεις κάτι χωρίς να είσαι νοητικά εκεί είναι το χειρότερο πράγμα.
Ήμουν ξεκάθαρος με την ομάδα από την αρχή. Τους είχα ενημερώσει εδώ και καιρό πως μου ήταν δύσκολο να παίζω και να αποδίδω αλλά επειδή αγαπώ το σύλλογο, παρόλη την ψυχολογική κούραση που είχα, τα έδωσα όλα μέχρι το τελευταίο λεπτό. Ωστόσο, μετά τον τελευταίο αγώνα, ξεκαθάρισα πως δεν μπορώ να αγωνίζομαι άλλο έτσι. Έπαιζα 90 λεπτά συνεχώς και τότε ένιωσα πως το μυαλό μου δεν δουλεύει πια. Η ψυχολογία μου ήταν πεσμένη και αυτό δεν ωφελούσε κανέναν. Δεν ήμουν πια εκεί νοητικά”.