Σαριόγλου: “Σιγά – σιγά φτάνουμε στις «χρυσές» μέρες – Θα είμαστε στο γήπεδο την Κυριακή, θα πάρουμε ένα ακόμα τρίποντο και προχωράμε.”
Ο Αντώνης Σαριόγλου, γυμναστής της Εθνικής Ουζμπεκισταν, φιλοξενήθηκε στο Yellow Radio 92.8 και στην εκπομπη “Αθλητικό x-press” με τον Γιώργο Τότσικα και τον Ιάσονα Μίσχο.
Για την συμμετοχή του στο charity idols
Δίνω μια φόρμα της Εθνικής Ουζμπεκιστάν. Το θέμα είναι να το αναδεικνύουμε ώστε να μπορέσουμε να βοηθήσουμε κι εμείς όσο μπορούμε από την πλευρά μας.
Για την Εθνική
Έχουμε ολοκληρώσει και τώρα προετοιμαζόμαστε για τα επόμενα φιλικά παιχνίδια. Πήγαμε αρκετά καλά όσον αφορά το Copa Asia. Βέβαια ήταν λίγο δύσκολο να συνεχίσουμε στους 16 αποκλειστήκαμε από την Αυστραλία στα πέναλτι αλλά συνεχίζουμε. Κάναμε πολύ καλά παιχνίδια. Χάσαμε από την Ιαπωνία αλλά παίξαμε πολύ καλό ποδόσφαιρο. Χάσαμε από την Αυστραλία αλλά παίξαμε πολύ καλύτερα, οπότε η εικόνα που μένει είναι πολύ θετική. Κι εγώ προετοιμάζομαι γιατί 21 του μήνα έχουμε φιλικό τουρνουά στην Κίνα που θα παίξουμε με την Ουρουγουάι.
Για την τελευταία Ευρωπαϊκή χρονιά του Άρη
Όταν ήμουν στην Αίγυπτο συνέχισα να δείχνω σε πολλά παιδιά παιχνίδια του Άρη και έδειχνα τα ευρωπαϊκά παιχνίδια στον Σαλάχ και του έδειξα το παιχνίδι στο Βικελίδης με την Μάντσεστερ Σίτυ και του είπα «όταν πας πίσω ρώτα τον Τζέκο αν θυμάται αυτό το ματς». Και όντως, όταν γυρίσαμε, ο Σαλάχ μου είπε ότι μίλησαν και ότι το θυμάται πάρα πολύ έντονα το παιχνίδι. Μου έκανε εντύπωση πως το συζητούσανε και ο Σαλάχ μου είπε ότι το θυμόταν πολύ έντονα το παιχνίδι.
Υπήρχαν εικόνες που ακόμα και άνθρωποι του εξωτερικού δεν μπορούσαν να πιστέψουν. Ήμουν μπροστά όταν ο Μοριέντεθ είπε «θα έπαιζα δωρεάν ένα χρόνο για να μπω μέσα στο Βικελίδης». Δεν είναι κάτι που άκουσα από άλλον, είναι κάτι που άκουσα από τον ίδιο. Ήμουν δίπλα στο Παλέρμο όταν βγαίναν από την πισίνα και έλεγε «αυτό το πράγμα δεν το έχω ξαναδεί». Δηλαδή ο άνθρωπος που παίζει κάθε Σαββατοκύριακο στο Λα Μπομπονέρα μου είπε πω δε το έχει ξαναζήσει. Μιλάμε για πράγματα και εικόνες απερίγραπτες.
Ήταν μια βραδιά που την ζήσαμε πάρα πολύ έντονα αλλά σχεδόν και όλες τις Ευρωπαϊκές βραδιές. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω. Ακόμα και από τα παιχνίδια τα αστικά με την Γιαγκελόνια, με την Αούστρια Βιέννης. Όλη η πορεία ήταν πολύ έντονη, κυρίως τα παιχνίδια που παίζαμε εντός έδρας που έβλεπες όλη η ατμόσφαιρα κινούνταν 1-2 μέρες πριν γύρω από τα παιχνίδια. Το γήπεδο γεμάτο, ο κόσμος στο ξενοδοχείο να μας αποχαιρετήσει πριν φύγουμε για το γήπεδο, κόσμος στην Αλκμήνης να περιμένει. Εικόνες πάρα πολύ όμορφες.
Σιγά – σιγά ξανά φτάνουμε σε αυτές τις μέρες.
Το έχω ξαναπεί, όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι η ομάδα μ’ αρέσει πάρα πολύ. Χτίζεται μια καλή ομάδα. Γίνανε βέβαια αρκετές αλλαγές, εγώ δεν είμαι υπέρ τόσων αλλαγών τον Ιανουάριο αλλά φαίνεται ότι ήρθαν κάποιοι παίκτες που μπορούν να είναι παίκτες ουσίας για να πετύχουμε και τον φετινό αγωνιστικό στόχο αλλά και για να έχει μια βάση και για του χρόνου ώστε να γίνουν μόνο κάποιες διορθωτικές κινήσεις και να βγει το καλύτερο πρόσωπο στα προκριματικά του Europa League, γιατί εκεί θα είμαστε.
Όποιος το βλέπει καθαρά αγωνιστικά και αφήσει τα οπαδικά στην άκρη, μπορεί να δει πως ο Άρης έχει ένα πάρα πολύ καλό, ένα καλό ρόστερ χτίζει μια καλή ομάδα. Είναι πολύ κοντά στο στόχο και πιστεύω θα τον πετύχει στο τέλος. Επομένως πάνω σε αυτό μπορεί να χτίσει και όχι να ξανά γκρεμίσει. Όπως εκείνη την χρονιά του Ευρωπαϊκού η ομάδα όλη του τελικού ξηλώθηκε και έπρεπε η ομάδα να χτιστεί ξανά από την αρχή για να πάει στα προκριματικά του Europa League. Άσχετα αν η πορεία πήγε καλά, δεν ήταν σωστά οργανωτικά. Ήταν πιο πολύ ένα τυχαίο γεγονός όπου κάποιοι καλοί ποδοσφαιριστές με έναν πολύ καλό τεχνικό επιτελείο μπόρεσαν και πέτυχαν έναν στόχο και πήγαμε μπροστά, και όχι τόσο οργανωτικά μια καλή κίνηση που θα ήταν καλή για το παρόν και κυρίως για το μέλλον και αυτό φάνηκε.
Για τον Νασούτι
Είμασταν σχεδόν όλη μέρα μαζί, εκτός από τα ραντεβού που είχε, και συζητούσαμε πολύ έντονα με τον Κριστιάνο ότι εκείνη η ομάδα, εκείνος ο κορμός ο οποίος από την μια μέρα στην άλλη διαλύθηκε για να χτιστεί μια ομάδα από την αρχή μπορούσε να πετύχει πολλά περισσότερα πράγματα.
Πλέον μένει μόνιμα Ισπανία, τουλάχιστον εκεί θα είναι για το επόμενο διάστημα. Είχε παίξει στην Λόρκα και αποσύρθηκε. Του άρεσε η πόλη, σκέφτηκε να παραμείνει και με την οικογένεια γιατί και η μετακίνηση είναι δύσκολη ειδικά γι’ αυτόν που έχει πέντε παιδιά. Η τρίτη του κόρη γεννήθηκε Θεσσαλονίκη. Έχει σταματήσει το ποδόσφαιρο και δραστηριοποιείται πλέον σε άλλο τομέα γι’ αυτό ήρθε Θεσσαλονίκη. Ασχολείται με κάτι άλλο που δεν έχει να κάνει με το ποδοσφαιρικό κομμάτι παρ’ όλα αυτά εδώ είχε μια πρόταση για να αναλάβει τεχνικός διευθυντής στην Καλί όπου αγωνίστηκε κιόλας. Επομένως ίσως ξαναβάλει φόρμα ποδοσφαίρου.
Απ’ ότι συζητούσαμε ο γιος του, που είναι 16 χρονών, είναι στα χνάρια τα δικά του. Τον ρώτησα καθαρά αγωνιστικά και όχι σαν πατέρα πως τον βλέπει και μου απάντησε πως «έχει πολλές πιθανότητες να γίνει επαγγελματίας» και το ίδιο μου έλεγε και για τον γιο του Αμπρέου.
Καταρχάς, από την στιγμή που ήρθε έπρεπε να γυρίσουμε παντού. Πήγαμε Περαία, στο παλιό του το σπίτι, στα παλιά του λημέρια. Θέλαμε να παρακολουθήσουμε και μια προπόνηση στο Ρύσιο αλλά δυστυχώς δεν μπορέσαμε γιατί είχε αρκετό φόρτο εργασίας με τα ραντεβού που είχε κανονίσει και δεν μπορέσαμε να πάμε. Αλλά από το γήπεδο δεν θα μπορούσαμε να λείψουμε. Πήγαμε εκεί και ένιωσε κάτι πολύ ιδιαίτερο, γιατί, όπως και μου είπε, μπορεί να ήταν ένα μόνο χρόνο στον Άρη αλλά δέθηκε πάρα πολύ και έχει ακόμα αυτή την στεναχώρια που δεν μπόρεσε να ανανεώσει. Για το τελικό που έλεγε πως πολλά βράδια μένει άυπνος γιατί δεν μπορεί να ξεχάσει εκείνη την φάση με τον Τζόρβα, θεωρεί ότι αν έμπαινε εκείνη η φάση θα τα είχαμε καταφέρει. Την επόμενη χρονιά το πήρε με την ΑΕΚ αλλά λέει πως ο τίτλος του ήταν ένα χρόνο πριν, μου το έλεγε τότε μου το λέει και τώρα.
Για την αλλαγή του προπονητή και του ρόστερ
Εγώ είχα πει όταν τα αποτελέσματα ήταν άσχημα πως από την στιγμή που πάρθηκε η απόφαση της απομάκρυνσης του κ. Ερέρα και ήρθε ένας άλλος προπονητής, έπρεπε να στηριχτεί αυτός ο προπονητή, ανεξάρτητα αν τα αποτελέσματα στην αρχή δεν ευνοούσαν ώστε να στηρίξεις έναν άνθρωπο. Έναν άνθρωπο δεν τον παίρνεις επειδή θέλει ντε και καλά να πάρει τα αποτελέσματα από την αρχή. Πρέπει να το παίρνεις υποτίθεται επειδή θέλει το έργο που μπορεί να σου παρουσιάζει. Βέβαια, ο Άρης δεν μπορούσε με τις συγκυρίες να βρεθεί απευθείας πεντάδα και να πάει Ευρώπη αλλά θεωρώ ότι ήταν ένα έργο ακόμα κι όταν ήταν άσχημα τα αποτελέσματα, ήταν ένα έργο που μπορούσε ο κ. Παντελίδης να το εκπληρώσει και τώρα αρχίζει κα φαίνεται.
Πιστεύω η ομάδα θα μπει στην πεντάδα και θα πάει Ευρώπη. Έχει να κάνει κυρίως με την εικόνα στα τρία τελευταία ματς και όχι με τα αποτελέσματα τα οποία πήραμε. Είδα έναν Άρη πιεστικό ξανά, έναν Άρη που αρχίζει πάλι να έχει ταυτότητα. Όπως και με τον κ. Ερέρα είχε την δική του ταυτότητα. Ο κάθε προπονητής έχει την δική του φιλοσοφία, προσπαθεί να την περάσει και το θέμα είναι όταν καταφέρνει να το κάνει και όταν καταφέρνει να δείχνει ταυτότητα στην ομάδα. Πιστεύω πως ο κ. Παντελίδης σιγά – σιγά αρχίζει και το καταφέρνει αυτό. Θα είμαστε στο γήπεδο την Κυριακή, θα πάρουμε ένα ακόμα τρίποντο και προχωράμε.
Αν ο Νασούτι γνωρίζει για το ρόστερ του Άρη
Βλέπει την ομάδα. Μου είχε πει πως το Άρης – ΠΑΟΚ το είδε ζωντανά στο Ίντερνετ αλλά τον Γκαρσία δεν τον ήξερε ποδοσφαιρικά τώρα αρχίζει και τον μαθαίνει. Είναι ένα παίκτης που τώρα χτίζει όνομα, δεν είναι ένα παίκτης για παράδειγμα σαν τον Λάρσον, σαν τον Γκάμα οι οποίοι έχουν ένα βιογραφικό πολύ δυνατό.
Για το Κούπερ
Και να μην ήθελε δεν το αφήνω εγώ γιατί τον ζαλίζω. Τώρα και με τον ΠΑΣ Γιάννινα που πήγα τον είχα live streaming και του έστελνα συνέχεια βίντεο από τον αγώνα, την κερκίδα. Μέχρι που κάποια στιγμή μου είπε «στείλε μου το τελικό αποτέλεσμα, φτάνει γιατί είμαι με τον κουμπάρο μου».
Για την «χρυσή» ομάδα και την νέα ομάδα
Πιστέυω τόσο πολύ σε εκείνη την ομάδα, σε εκέινη την χρονιά, σε εκείνη την φουρνιά που έφτασε στο τελικό που ακόμα κι αν δεν είχαν γιού και είχαν κόρες θα φέρνανε στην ομάδα τις κόρες. Σηφάκης, Γκιάρο, Νασούτι, Νέτο, Αράνο, Πρίττας, Ναφτί, Καλβο, Κόκε, Κάμπορα, Χαβίτο. Μου μιλούσε ο Νασούτι πάρα πολύ για τον Μεριέμ, γιατί τον εντυπωσίαζε πάρα πολύ. Δεν είναι να πεις ότι προσαρμόστηκε τόσο πολύ στα δεδομένα της Ελλάδος και της ομάδας, αλλά ήταν ένας παίκτης πάρα πολύ ποιοτικός, από τους πολύ καλούς ποδοσφαιριστές και σαν επαγγελματίας διαμάντι άσχετα με το αν έμεινε λίγο καιρό.
Από τότε ο Άρης έχει από την γαλλική αγορά τον Ντιγκινί και τον Ρος. Ο Ρος κούμπωσε πολύ γρήγορα με την ομάδα και αυτό είναι καλό. Άμα βλέπεις ότι ένας παίκτης ο οποίος μπορεί πολύ εύκολα να προσαρμοστεί στα δεδομένα ένας ποδοσφαιριστής εντεκάδας, ο Δεληζήσης ο οποίος με το σπαθί του δείχνει ότι κι αυτός είναι ποδοσφαιριστής εντεκάδας, ο Βέλεθ ο οποίος με την ποιότητα του δείχνει ότι κι αυτός είναι εντεκαδάτος και ο Σόουζα ο οποίος είχε την ατυχία της εγχείρηση αλλά είναι παίκτης που ξέρει τον Άρη και μπορεί να προσφέρει στη Α’ Εθνική. Μιλάω για μια τετράδα με την οποία κλείνεις σαν κορμό.
Υπάρχουν μετά οι περιπτώσεις που είναι πολύ διαφορετικές που το συμβολαίο τους λήγει το καλοκαίρι, ώστε να φτιάξει έναν κορμό. Η τετράδα που ανέφερα «ανήκει» στο Άρη όπως και ο Σιώπης, ο Μπάσα, ο Ματίγια, ο Ιντζόγλου. Άλλη μια τετράδα που σου κλείνει ουσιαστικά δύο θέσεις. Επομένως, βλέπεις που είναι τα κενά για να δεις εκεί τι θα κάνεις. Με τους τερματοφύλακες το ίδιο. Δηλαδή με Κουέστα και Αναγνωστόπουλο η ομάδα δεν χρειάζεται να φτιαχτεί ιδιαίτερα. Υπάρχουν δύο επιλογές οι οποίες είναι πρωτοκλασάτες για την κατηγορία. Πρέπει από εδώ και πέρα να χτίζεται και η επόμενη ομάδα. Να βλέπεις ποιος είναι ο δικός σου κορμός, ποια είναι τα δικά σου παιδιά που ξέρουν την ομάδα και από εκεί και πέρα να δεις ποιες τονωτικές και ποιοτικές προσθήκες μπορείς να κάνεις.
