Προβολή της ταινίας «Η επίσημη ιστορία» από την Κινηματογραφική Λέσχη Θεσσαλονίκης
Η Κινηματογραφική λέσχη Θεσσαλονίκης καλεί τα μέλη της και τους φίλους της,στην 5η προβολή για τη σεζόν 2017-2018 με την ταινία: «Η επίσημη ιστορία».
Η προβολή θα γίνει την Τετάρτη 13/12/2017 ΏΡΑ 9:00ΜΜ στον κινηματογράφο ΒΑΚΟΎΡΑ Ι.
Την ταινία θα προλογίσει ο κος Γιώργος Παπαδημητρίου κριτικός κινηματογράφου.
«Η επίσημη ιστορία» (”La historia oficial) 1985 Argentina
του Luis Puenzo
βραβευμένη με το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης
την Τετάρτη 13 Δεκεμβρίου
και ώρα 21:00
στο Cine Βακούρα
La Historia Oficial (Η επίσημη ιστορία)
Luis Puenzo, 1985, 112?
με τους Héctor Alterio, Norma Aleandro, Τσέλα Ruiz, Chunchuna Villafane, Hugo Arana, Patricio Contreras,Guillermo Battaglia, Rey Leal.
Μπουένος Άιρες, 1983. Κατά τα τελευταία χρόνια της στρατιωτικής δικτατορίας στην Αργεντινή, μια πλούσια καθηγήτρια ιστορίας αρχίζει να συνειδητοποιεί τι συνέβη εκείνη την περίοδο. Οι υποψίες της σχετικά με τις σκοτεινές υποθέσεις του άνδρα της και μια γιαγιά της Πλατείας Μαΐου που ψάχνει την εγγονή της, είναι οι λόγοι που την οδηγούν να επανεξετάσει «την επίσημη ιστορία» .
Μια καθηγήτρια του γυμνασίου στο Μπουένος Άιρες θα ανακαλύψει ότι η θετή κόρη της είναι παιδί κάποιου από τους αναρίθμητους «εξαφανισθέντες» πολίτες, τους οποίους εξόντωσε στην πραγματικότητα η στρατιωτική χούντα της Αργεντινής.
Σκηνοθεσία: Luis Puenzo
Σενάριο: Aída Bortnik, Luis Puenzo
Παίζουν: Norma Aleandro, Héctor Alterio, Chunchuna Villafañe
Διάρκεια: 112?
Διακρίσεις: Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας (1986), Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας (1986), 9 Ασημένιους Κόνδωρες από την Αργεντίνικη Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου (1986), Βραβείο καλύτερης ταινίας στο Διεθνές Φεστιβάλ του Βερολίνου (1985), Οικουμενικής Επιτροπής και Καλύτερης Γυναικείας ερμηνείας στο Φεστιβάλ των Καννών (1986), Βραβείο κοινού στο φεστιβάλ του Τορόντο κ.ά.
Μια αλήθεια τόσο τρομακτική να αγνοηθεί.
1983 και η δικτατορία στην Αργεντινή πέφτει. Η δασκάλα ιστορία Αλίσια κι ο σύζυγος της, δικηγόρος Ρομπέρτο έχουν υιοθετήσει ένα κοριτσάκι, τη Γκάμπι. Η Αλίσια πάντα αναρωτιόνταν για τους αληθινούς γονείς της μικρής, αλλά ο σύζυγος της, που γνωρίζει την αλήθεια, της υποδεικνύει να το ξεχάσει. Λόγω της λογοκρισίας, η δασκάλα δεν γνωρίζει ούτε για τον όγκο των δολοφονιών που συνέβηκαν κατά τη χούντα, μέχρι που οι μαθητές της παραπονιούνται πως τα βιβλία τους είναι γραμμένα από δολοφόνους. Μετά κι από μια μακρά συνομιλία με μια φίλη που ήταν στην εξορία, η Αλίσια αποφασίζει να κάνει έρευνα, μια έρευνα που θα την οδηγήσει να φωτίσει άγνωστες πτυχές της χώρας της, αλλά και της ίδιας της οικογένειας της.
Η Alicia (Norma Aleandro) είναι μια ευκατάστατη αστή που ζει μαζί με τον άντρα της και την 5χρονη υιοθετημένη κόρη τους στο Μπουένος Άιρες του 1983. Η χούντα των στρατιωτικών έχει μόλις πέσει και η χώρα αρχίζει να μετράει τις πληγές της. Αν και καθηγήτρια ιστορίας η Alicia δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα πολιτικοποιημένη, αυτό αλλάζει όταν ένας από τους μαθητές της αμφισβητεί τις ιστορικές αλήθειες των σχολικών βιβλίων. «Είναι γραμμένα από δολοφόνους» της λέει.
Οι υποψίες της επιβεβαιώνονται όταν συναντάει μια παλιά της συμμαθήτρια την Ana (Chunchuna Villafaneπου) που της αποκαλύπτει ότι ήταν μια από τους «los desaperecidos», μία από τους χιλιάδες πολίτες που επειδή ήταν εναντίον της χούντας, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν. Μαθαίνει ακόμα ότι πολλές από τις κρατούμενες ήταν έγκυοι και τα νεογέννητα μωρά τους δόθηκαν από τις Αρχές για υιοθεσία σε πλούσιες οικογένειες που δεν έκαναν πολλές ερωτήσεις.
Η Alicia αρχίζει να αναρωτιέται εάν η κόρη της είναι και αυτή παιδί των «los desaperecidos». Στην προσπάθειά της να ανακαλύψει την αλήθεια, έρχεται αντιμέτωπη με τα κανάλια της γραφειοκρατίας, με τον σύζυγό της που την πιέζει να σταματήσει τη έρευνα της και με μια ολόκληρη κοινωνία δεν μπορεί και δεν θέλει ακόμα να πιστέψει τους αποτροπιασμούς μιας τόσο πρόσφατης ιστορίας
