Περί Κουέστα, στήριξης και (λογικής) αγανάκτησης
Δυστυχώς για αυτόν -και για όλους μας- ο Χουλιάν Κουέστα είναι από εχθές ο άνθρωπος πάνω στον οποίο είναι στραμμένα όλα τα βλέμματα, με τον οργανισμό Άρη να πρέπει να διαχειριστεί αυτή την κατάσταση.
Αρχικά να πούμε το αυτονόητο. Κάθε φίλος του Άρη έχει δικαίωμα να νιώθει πικραμένος, αδικημένος, εκνευρισμένος. Μάλλον όχι απλά έχει δικαίωμα, είναι το αυτονόητο.
Τώρα πάμε στο δύσκολο κομμάτι, αυτό της διαχείρισης της κατάστασης. Αρχικά θέμα λύσης συμβολαίου δεν τίθεται και δεν θα τεθεί, και αυτό το έκανε ξεκάθαρο ο Θόδωρος Καρυπίδης μέσω της δήλωσης του.
Άλλωστε το να διώχνεις παίκτες μετά από ένα ματς είναι πρακτική Κούγια, και κάτι που ο Άρης δεν πρόκειται να κάνει, και δεν θα είχε και νόημα. Ίσως ικανοποιούσε μία μερίδα του κόσμου αλλά μέχρι εκεί.
Ούτε οι συμπαίκτες του θα ένιωθαν «δικαιωμένοι» αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, ίσα-ίσα που θα συνέβαινε το αντίθετο. Κορυφαίοι παίκτες του Άρη σε προσωπικές τους συζητήσεις όσο και να ρωτήθηκαν δεν βρήκαν ούτε μισή κακή κουβέντα να πούνε για τον Κουέστα.
Όχι γιατί δεν νοιάζονται, αλλά γιατί είναι ένας συμπαίκτης τους και το να τον κράξουν δεν θα έβγαζε πουθενά. Άλλωστε όταν λέμε ότι η ομάδα είναι οικογένεια δεν το λέμε μόνο για τα καλά ή για τα λάθη που γίνονται, το λέμε ακόμη και για την χειρότερη κατάσταση.
Όλα αυτά βέβαια δεν σημαίνουν ότι είναι όλα ρόδινα και προχωράμε. Σημαίνει ότι δεν πρέπει να γίνει κάτι με θεαματικό τρόπο, πρέπει ο Άρης να διαχειριστεί την κατάσταση με ηρεμία και χαμηλούς τόνους.
Ο Ισπανός σίγουρα και αυτός δεν είναι στην καλύτερη του κατάσταση. Θα πρέπει να γίνει η συζήτηση με τον ίδιο και τον προπονητή, καθώς οι δυο τους είναι αναγκαίο να βρίσκονται σε ίδια σελίδα ενόψει της συνέχειας.