Δεν έφτανε το κακό επιθετικά βράδυ των περισσότερων περιφερειακών τους, οι κιτρινόμαυροι εκτέθηκαν επανειλημμένα κόντρα στην ΑΕΚ και από την αμυντική προσήλωση των γκαρντ.
Μιλώντας για τους “κοντούς” του Άρη και τις αμυντικές προσπάθειες τους, αρχικά θα βγάλουμε από το κάδρο τον Στέλιο Πουλιανίτη που δεν υστερεί στο συγκεκριμένο κομμάτι του παιχνιδιού. Αναφερόμενοι τώρα στους Τζόουνς, Μήτρου-Λονγκ και Άντζουσιτς, δεδομένα κανείς εκ των τριών βασικών πυλώνων στα γκαρντ δεν είναι σπεσιαλίστας στην άμυνα.
Ο Τζόουνς υστερεί εμφανώς σε μέγεθος, ο Μήτρου-Λονγκ παρουσιάζει κενά διαστήματα όπου αφαιρείται η συγκέντρωση του (πρέπει να του αναγνωριστεί όμως η οξυδέρκεια στην εκμαίευση επιθετικών φάουλ από τους αντιπάλους του), ενώ ο Ντανίλο Άντζουσιτς, όπως γίνεται κατανοητό ελέω και της ηλικίας του (34 έτη), δε διαθέτει και τα πιο γρήγορα πόδια στο ρόστερ των κιτρινόμαυρων.
Απέναντι στην ΑΕΚ η τριαρχία των “κοντών” εκτέθηκε ανεπανόρθωτα, επιτρέποντας στους Φλιώνη και Κατσίβελη (αμφότεροι πρώην του Άρη και πιθανώς οι κορυφαίοι παίκτες της χθεσινής αναμέτρησης) να κάνουν “όργια” πυροβολώντας ανενόχλητοι πίσω από τα 6,75 μ., παίρνοντας όποτε επιθυμούν και δίχως ιδιαίτερη αντίσταση τον εσωτερικό διάδρομο από τους περιφερειακούς αμυντικούς της ομάδας του Μίλιτσιτς και μοιράζοντας με άνεση τελικές πάσες προς τους συμπαίκτες τους.
Ακόμα και οι 10 πόντοι του “οσεί παρόντα” μέχρι πρόσφατα Αντόνις Αρμς προκάλεσαν ηχηρό πλήγμα στο παθητικό των φιλοξενούμενων, που είδαν την ΑΕΚ να σημειώνει 82 πόντους παρά την αστοχία της από το τρίποντο (7/22, 32%) και τη γραμμή των βολών (25/33, 76%).
Τα 19 λάθη του Άρη και κυριότερα αυτά που έγιναν ψηλά στο παρκέ αποτελούν μια εξήγηση για τους εύκολους πόντους που δέχθηκε στο ανοιχτό γήπεδο, όμως ακόμα και σε σετ παιχνίδι οι κιτρινόμαυροι δεν έλαβαν τα προσδοκώμενα από την αμυντική συμβολή των γκαρντ τους.
