Oι δηλώσεις Χαβίτο
Είναι ένας άνθρωπος συνυφασμένος με τις πιο όμορφες στιγμές του Άρη στην Ευρώπη, ένας ποδοσφαιριστής που αγάπησε τον «θεό του πολέμου» και αγαπήθηκε όσο λίγοι από τον κόσμο του. Για την ακρίβεια, αγαπιέται ακόμα. Και το διαπιστώνει κάθε φορά που συναντά τους οπαδούς, όπως συνέβη πριν από λίγες μέρες στο Λονδίνο. Ο Χαβίτο ήταν καλεσμένος του Eleven Campaign, στο οποίο είναι ambassador, για ένα event με αφορμή τον τελικό του Euro γυναικών.
Tο Eleven Campaign συνεργάζεται με την UEFA και το UEFA Foundation for Children, οπως και με τον Δήμο του Λονδίνου και την FA. Όπως και πέρυσι, στο EURO 2020 (ανδρών), διοργάνωσε δωρεάν δραστηριότητες για το κοινό, για την προώθηση της διαφορετικότητας και της προσβασιμότητας μέσω του αθλητισμού. Ο Χαβίτο, μαζί με τον freestyler Ιτάι, έπαιξε με τα παιδιά και έκαναν κόλπα με την μπάλα. Ανάμεσα τους ήταν και νεαροί από τοπικά youth centers, που είχαν την ευκαιρία για μια ξεχωριστή εμπειρία. Παράλληλα, έτρεξε ένας διαγωνισμός για «γκελάκια» και σε συνεργασία με εταιρείες τροφίμων, το ρεκόρ μετατράπηκε σε κιλά φαγητού! Οι νικητές έκαναν 309 με μπάλα ποδόσφαιρο και 292 με μπαλάκι του τένις, από τα οποία προκύπτουν 602 κιλά φαγητού που θα γίνουν δωρεά σε φιλανθρωπικούς οργανισμούς.
Ο Χαβίτο, αφού επέστρεψε από το Λονδίνο, μίλησε στο gazzetta.gr για τη νέα σελίδα που θέλει να ανοίξει στην καριέρα του, για τους «κίτρινους» και τη φετινή τους προοπτική, καθώς και για τις μεγάλες στιγμές του στην Ευρώπη.
Τι κάνει τώρα ο Χαβίτο;
«Έπαιζα ποδόσφαιρο μέχρι και την προηγούμενη σεζόν και αυτή τη στιγμή προπονώ μια ομάδα παιδιών, σε ακαδημία. Και περιμένω να δω αν θα έρθει κάποια πρόταση για να συνεχίσω να βρίσκομαι στο ποδόσφαιρο από κάποιο άλλο πόστο. Επομένως, είμαι σε αναμονή».
Άρα το ποδόσφαιρο παραμένει στη ζωή σου. Τι σκέφτεσαι για το μέλλον;
«Παραμένει και ελπίζω να παραμείνει. Θέλω να συνεχίσω στον κόσμο του ποδοσφαίρου, ως προπονητής, ως σκάουτ, ως μέλος του επιτελείου μιας ομάδας, δεν έχω πρόβλημα. Το μόνο που θέλω είναι να παραμείνω στο ποδόσφαιρο, γιατί είναι κάτι που το αγαπώ και θα το αγαπώ για πάντα».
Θα ήθελες να επιστρέψεις και να δουλέψεις στην Ελλάδα;
«Ναι, ξεκάθαρα. Εγώ και η οικογένειά μου αγαπάμε την Ελλάδα, ζήσαμε πολλά χρόνια εκεί και θα μας άρεσε να επιστρέψουμε. Περιμένω να δω αν θα προκύψει κάτι και μακάρι να προκύψει. Έχω πολύ μεγάλη αγάπη για την Ελλάδα και πολύ καλές εντυπώσεις μετά τα χρόνια μου στη χώρα σας».
Νομίζω ότι το αναπτυξιακό ποδόσφαιρο είναι κάτι που σου τραβάει το ενδιαφέρον. Πόσο σημαντικό είναι να έχουν τα παιδιά τις σωστές βάσεις, σε μια ηλικία που αναπτύσσονται όχι μόνο ποδοσφαιρικά, αλλά και ως άνθρωποι;
«Οι ακαδημίες είναι πολύ σημαντικές, γιατί εκτός από το κομμάτι της προπόνησης και της αθλητικής προσέγγισης, τα παιδιά μαθαίνουν αξίες και πειθαρχία όχι μόνο για το ποδόσφαιρο, αλλά και για ολόκληρη τη ζωή τους. Μαθαίνουν πώς να κάνουν τα πράγματα σωστά στο μέλλον και να διαμορφώσουν την προσωπικότητά τους, γιατί οι ποδοσφαιριστές δεν πρέπει να μαθαίνουν μόνο πώς να παίζουν ποδόσφαιρο. Αν αποκτήσουν την πειθαρχία και τις αξίες, θα τις κουβαλούν σε όλη τους ζωή».
Πρόσφατα κυκλοφόρησε μια φωτογραφία της κόρης σου με τη φανέλα του Νίκου Γκάλη. Τι σημαίνει ο Γκάλης για σένα;
«Για μένα είναι ένας θρύλος του αθλητισμού, όχι μόνο για το μπάσκετ ή την Ελλάδα, αλλά γενικά για τον ελληνικό αθλητισμό. Στον Άρη τον αγαπούν όλοι και η κόρη μου καταλαβαίνει, της αρέσει πολύ να φοράει τη φανέλα του. Της έχω εξηγήσει κάποια πράγματα, την αγοράσαμε και είμαι πολύ χαρούμενος που ενδιαφέρεται για την αθλητική ιστορία της Ελλάδας».
Μιλάς στην οικογένειά σου για τον Άρη και την ιστορία του;
«Ναι, η οικογένειά μου γνωρίζει πολλά για τον Άρη και την ιστορία του. Έχουμε και ένα βιβλίο και τους έχω πει πράγματα για το παρελθόν. Εγώ γνωρίζω την ιστορία, έχω αποτελέσει μέρος της και παρακολουθούμε και σήμερα την ομάδα γιατί την αγαπάμε, μας έχει σημαδέψει. Και μας έχει δείξει πολύ μεγάλη αγάπη. Όχι μόνο σε μένα, αλλά σε όλη την οικογένειά μου. Όποτε ερχόμαστε στην Ελλάδα και συναντούμε κάποιον φίλο της ομάδας, μας δείχνει την αγάπη του».
Ήσουν πρόσφατα στο Λονδίνο, πώς ήταν το event του Eleven Campaign και η συνάντησή σου με τους οπαδούς του Άρη;
«Περάσαμε μερικές μέρες στο Λονδίνο, ήμασταν καλεσμένοι του Eleven Campaign. Το event ήταν καταπληκτικό, περάσαμε πολύ όμορφα και βοηθήσαμε παιδιά με περιορισμένες ευκαιρίες, τα οποία αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Η αλήθεια είναι ότι χάρηκα πολύ που κατάφερα να βοηθήσω και εγώ και παράλληλα πέρασα πολύ καλά. Η συνάντησή μου με τους οπαδούς του Άρη ήταν γεμάτη αγάπη, ένιωσα μεγάλα χαρά που συνάντησα ανθρώπους από την Ελλάδα και έλαβα ξανά την αγάπη τους. Ένιωσα όπως τις πρώτες μου μέρες στην ομάδα από την αγάπη που μου έδειξαν, τους είμαι ευγνώμων!».
Τι σημαίνει, αλήθεια, για σένα ο Άρης;
«Για μένα, εκτός από μια ομάδα στην οποία έπαιξα, είναι ο τόπος που έλαβα τη μεγαλύτερη αγάπη. Όχι μόνο όταν ήμουν εκεί, αλλά μέχρι σήμερα. Μου συμπεριφέρονται σαν να παίζω ακόμα στον Άρη και αυτό για μένα είναι πολύ σημαντικό. Όχι μόνο σε μένα, όπως σας είπα και πριν, αλλά σε όλη μου την οικογένεια. Όποτε μας βλέπουν, συμβαίνει αυτό και είμαστε ευγνώμονες. Για μένα στην ουσία είναι σαν να είναι μέλη της οικογένειάς μου, μου συμπεριφέρονται ακόμα και σήμερα σαν να είμαι ένας από αυτούς. Και αυτό δεν θα το ξεχάσω ποτέ».
Ποια είναι η γνώμη σου για τον φετινό Άρη;
«Νομίζω ότι έχει ενισχυθεί πολύ και με καλούς παίκτες. Απέκτησε αρκετούς ποδοσφαιριστές και περιμένω να πάει καλά, να προχωρήσει στην Ευρώπη και να διεκδικήσει κάποιον τίτλο. Χρειάζεται υπομονή και δουλειά, περιμένω να περάσουν τον προκριματικό και να συνεχίσουν τη μάχη στην Ευρώπη, είναι κάτι που θα δώσει μεγάλη χαρά στον κόσμο».
Απέναντι στην Γκομέλ έδειξε πολύ καλή εικόνα. Πιστεύεις ότι θα συνεχιστεί;
«Απέναντι στην Γκομέλ ήταν πράγματι πολύ καλός. Η ομάδα έδειξε ότι είναι συγκεντρωμένη και έτοιμη. Περιμένω να φτάσει στον στόχο και ο κόσμος να απολαύσει αυτά τα όμορφα ματς που βλέπουμε».
Αν περάσει τη Μακάμπι, θα βρει απέναντί του τη Νις. Μια πολύ δύσκολη ομάδα. Ακόμα και μετά από αυτή την κλήρωση πιστεύεις ότι μπορεί να περάσει;
«Βέβαια μπορεί να περάσει. Εμείς κερδίσαμε τον πρωταθλητή που ήταν η Ατλέτικο Μαδρίτης και εδώ και έξω. Γιατί να μην μπορεί ο Άρης να κερδίσει τη Νις; Όπως έχω πει, αυτοί οι αγώνες είναι σαν τελικοί. Θα κερδίσει όποιος είναι καλύτερα τη συγκεκριμένη την ημέρα. Μπορεί η Νις να μην βρεθεί σε καλή μέρα, ο Άρης να μπει πανέτοιμος και να κερδίσει. Όλοι είναι ποδοσφαιριστές, έχουν δύο πόδια, δύο χέρια, ένα κεφάλι. Όποιος κάνει καλύτερα τη δουλειά, εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες και κάνει τα λιγότερα λάθη, θα περάσει. Πρέπει να δουλέψουν σκληρά και δυνατά. Σίγουρα μπορούν να τα καταφέρουν. Πρέπει να είναι συγκεντρωμένος ο Άρης και να μην αισθάνεται φόβο απέναντι σε καμία ομάδα. Να κάνουν τα πράγματα καλά και να το πιστεύουν, να πιστεύουν στη δουλειά τους!»
Ποιος από τους νέους ποδοσφαιριστές σου έχει αφήσει την καλύτερη εντύπωση;
«Ακόμα δεν έχω καταφέρει να παρακολουθήσω με προσοχή, μαθαίνω πολλά από το internet και ακούω πολύ όμορφα πράγματα για τις νέες μεταγραφές και για τον Πάλμα. Νομίζω ότι χρειάζεται να περιμένουμε λίγο, να δώσουμε την ευκαιρία στην ομάδα να παίξει μερικά παιχνίδια για να δέσει ακόμα περισσότερο. Ελπίζουμε να δούμε πολλά απ’ αυτούς, την ομάδα να πηγαίνει καλά και να λειτουργεί στην εντέλεια».
Θεωρείς ότι ο Άρης μπορεί να διεκδικήσει το πρωτάθλημα;
«Ναι, νομίζω ότι αν όλα πάνε καλά μπορεί να διεκδικήσει το πρωτάθλημα, τη Super League. Γνωρίζω ότι υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός και χρειάζεται σταθερότητα, όχι να παίζεις καλά σε έναν αγώνα και στους υπόλοιπους να χάνεις εύκολα. Πρέπει να νικάς και συγκεντρώνεις πόντους. Νομίζω ότι είναι κλειδί τα εντός έδρας παιχνίδια, εκεί μπορεί να μαζέψει πολλούς βαθμούς και σιγά-σιγά να βελτιώνεται και να διεκδικήσει το πρωτάθλημα».
Ποια είναι η καλύτερη στιγμή σου στην Ευρώπη με τη φανέλα του Άρη;
«Έχω δύο αγαπημένες στιγμές. Η μία είναι το γκολ στη Σαραγόσα, που μας άνοιξε για πρώτη φορά την πόρτα για τους ομίλους, για να παίξουμε με μεγάλους αντιπάλους στην Ευρώπη και σε παγκόσμιο επίπεδο. Η δεύτερη το γκολ με την Ατλέτικο Μαδρίτης, νικήσαμε στην έδρα μας μια ισπανική ομάδα, που ήταν η κάτοχος του Europa League, ήταν μια αξέχαστη νύχτα, δεν θα σταματήσω ποτέ να το σκέφτομαι!».
Μιας και είμαστε σε εποχή ευρωπαϊκών αγώνων, μπορείς να ξεχωρίσεις μια ανάμνηση, καλή ή κακή, από την εποχή σου;
«Αν έπρεπε να ξεχωρίσω κάποια, είναι το ματς με την Ατλέτικο Μαδρίτης, που κερδίσαμε στην έδρα μας με το γκολ μου. Θυμάμαι, ακόμα, το τέλος του αγώνα στο «Καλδερόν», που κερδίσαμε 3-2 και κανείς δεν το πίστευε. Αν μπορώ να περιγράψω τη στιγμή με μια λέξη; Αποθεωτική! Και φυσικά, την επιστροφή μας στην Ελλάδα, που ο κόσμος ήταν τρελαμένος. Όπως και μετά την πρόκριση επί της Σαραγόσα, όπου δεν μπορούσαμε να φύγουμε από το αεροδρόμιο με τους οπαδούς να είναι σε… άλλον κόσμο. Απίστευτες στιγμές, θα τις κουβαλώ πάντα με μεγάλη αγάπη».
Έχεις, επίσης, ζήσει και άσχημες στιγμές στην Ευρώπη, όπως το 6-0 με την Μπάγερν. Πόσο εύκολο είναι για έναν ποδοσφαιριστή να διαχειριστεί ένα τέτοιο αποτέλεσμα;
«Η αλήθεια είναι ότι ήταν ένα δύσκολο παιχνίδι. Παίξαμε απέναντι σε μια τρομερή ομάδα στην έδρα της. Πολύ δύσκολη κατάσταση. Το σκορ ήταν πολύ βαρύ, αλλά κι ακόμα το ματς το θυμάμαι χωρίς να απογοητεύομαι, γιατί έπαιξα απέναντι σε μια κορυφαία ομάδα, με ποδοσφαιριστές από το top επίπεδο, σε ένα πολύ καλό γήπεδο. Πρέπει κι από αυτά ματς να καταφέρνεις να μαθαίνεις να βελτιώνεσαι και να κερδίζεις κάτι από τον ανταγωνισμό με τόσο μεγάλες ομάδες».
ι διαφορές είχαν στην προσέγγισή τους ο Ντούσαν Μπάγεβιτς και ο Έκτορ Ραούλ Κούπερ; Πώς ήταν ως προπονητές;
«Και οι δύο είναι μεγάλοι προπονητές, που άφησαν τη σφραγίδα τους στον Άρη. Ήμουν πιο κοντά με τον Κούπερ, λόγω του τρόπου δουλειάς του, της προσέγγισής του. Είχα πολύ καλή απόδοση μαζί του, είχαμε πολύ καλή χημεία ως ομάδα. Αγαπώ και τους δύο αλλά περισσότερο τον Κούπερ, είχα καλύτερη σχέση μαζί του, με αγαπούσε και πίστευε πολύ σε εμένα. Ήταν ένας από τους καλύτερους προπονητές που είχα στην καριέρα μου, αλλά και οι δύο ήταν μεγάλοι τεχνικοί».
Ποιο ήταν το στοιχείο που έκανε τη διαφορά για τον Άρη στην Ευρώπη εκείνον τον καιρό;
«Το κλειδί, το πιο σημαντικό στοιχείο της ομάδας μας τότε, ήταν ότι ήμασταν ένα πολύ ισχυρό γκρουπ. Ήμασταν μια οικογένεια, ήμασταν σαν ένα και είχαμε κοινό στόχο. Παίζαμε με συγκεκριμένο τρόπο, κάναμε τα πράγματα σωστά και βοηθούσε ο ένας τον άλλον, παίζαμε σαν ομάδα. Αυτό είναι πάνω από όλα. Είχαμε ποιότητα, όχι τα ονόματα που μπορεί να είχαν άλλες ομάδες, αλλά είχαμε ποιότητα και ήμασταν καλά και στον τομέα της φυσικής κατάστασης. Παίζαμε λοιπόν ως οικογένεια, νοιαζόμασταν ο ένας για τον άλλον και καταφέραμε πράγματα που ο κόσμος ίσως δεν περίμενε, αλλά εμείς το πιστεύαμε. Έτσι κάναμε σημαντικά πράγματα στην Ευρώπη».
Ποιος ήταν ο πιο δύσκολος αντίπαλος που έχεις αντιμετωπίσει;
«Έχω παίξει με πολλούς! Από αμυντικούς, έχω κάνει προπονήσεις με τον Πουγιόλ και ήταν πολύ δύσκολος. Σε κάθε προπόνηση έδινε το 100% και κάθε φορά προσπαθούσε να είναι καλύτερος από την προηγούμενη. Πολύ σκληρός για να τον αντιμετωπίσεις. Έπίσης ο Ροναλντίνιο και ο Μέσι, που ήταν ακατόρθωτο να τους μαρκάρεις».
χεις μια πολύ ξεχωριστή σχέση με τον κόσμο του Άρη. Τι την κάνει μοναδική;
«Αν και έχουν περάσει τα χρόνια, έχω εξαιρετική σχέση. Έλαβα μεγάλη αγάπη από τη στιγμή που πήγα. Τα χρόνια περνάνε, αλλά ο κόσμος με κάνει να αισθάνομαι ευπρόσδεκτος, δεν σταματούν να με αγαπούν. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Κάθε φορά που έρχομαι στη Θεσσαλονίκη ή τους συναντώ σε άλλη πόλη, σε άλλη χώρα, μου μιλούν και με χαιρετούν, σαν να είμαι ένα μέλος της οικογένειάς τους. Aυτό νομίζω ότι τους ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους. Κι ακόμα κι αν περνούν τα χρόνια, συνεχίζουν να εκτιμούν τα όσα πρόσφερες και σου δείχνουν την αγάπη τους για πάντα, όχι μόνο το διάστημα που ήσουν εκεί κι έπαιζες. Παραμένει ίδια και αυτό δεν το έχω ξαναδεί σε καμιά άλλη ομάδα».
Πώς φαντάζεσαι τον Χαβίτο σε πέντε χρόνια;
«Σε πέντε χρόνια ελπίζω να προπονώ τον Άρη ή κάποια άλλη ομάδα ή να είμαι σε κάποια άλλη θέση που να έχει να κάνει με το ποδόσφαιρο. Στον Άρη ή σε άλλη επαγγελματική ομάδα. Λατρεύω το ποδόσφαιρο οπότε όπως, σας είπα, θέλω να είμαι εκεί. Ως προπονητής ή σε κάποιο άλλο πόστο. Συνεχίζω να ψάχνω και μακάρι να καταφέρω να το κάνω πράξη».
ΠΗΓΗ: gazzeta
