Η προσπάθεια του Ιταλού για διεθνή αναγνώριση και η υπέρβαση που έκανε του στοίχισε τη ζωή
Τις δεκαετίες του ’80 και του ’90, ο Μάσιμο Τροΐζι είχε διακριθεί ως ηθοποιός, σκηνοθέτης και σεναριογράφος εντός των ιταλικών συνόρων. Τον αποκαλούσαν Στιβ Μάρτιν της Ιταλίας.
Ωστόσο, αυτό δεν τον ικανοποιούσε. Ήταν διατεθειμένος να κάνει οποιαδήποτε υπέρβαση προκειμένου το ταλέντο του να αναγνωριστεί διεθνώς. Δυστυχώς για εκείνον, η υπέρβαση που έκανε του στοίχισε τη ζωή.
Ο Μάσιμο Τροΐζι γεννήθηκε το 1953 σε μία επαρχία της Νάπολης, 6 χιλιόμετρα έξω από το ιστορικό κέντρο της πόλης. Η οικογένειά του ήταν φτωχή και είχε πολλά στόματα να θρέψει. Όμως, ο Μάσιμο από πολύ μικρός ήξερε ότι δεν θα ακολουθούσε τα βήματα του πατέρα του σε μία χειρωνακτική εργασία. Είχε μαγευτεί από την έβδομη τέχνη και ήταν βέβαιος ότι ο δικός του δρόμος ήταν ο κινηματογράφος.
Όμως, οι κακουχίες δεν τον άφησαν ανεπηρέαστο. Έφηβος ακόμα, προσβλήθηκε από ρευματικό πυρετό, την “ασθένεια των φτωχών”, όπως την αποκαλούσαν. Εξαιτίας αυτού, η καρδιά του υπέστη μόνιμες βλάβες και έκτοτε ήταν πολύ αδύναμη. Στα 19 του, έκανε τετραπλό bypass, ήξερε όμως ότι αργά ή γρήγορα θα χρειαζόταν μεταμόσχευση.
Ένας μεγάλος Ιταλός ηθοποιός και σκηνοθέτης
Η ευάλωτη υγεία του δεν τον πτόησε. Το 1981, ο Τροΐζι έκανε το κινηματογραφικό του ντεμπούτο ως ηθοποιός, σκηνοθέτης και σεναριογράφος με την ταινία “Ricomincio da tre”. Η υποδοχή του πρώτου αυτού εγχειρήματος ήταν ενθουσιώδης. Κοινό και κριτικοί αποθέωσαν το νεαρό καλλιτέχνη, ο οποίος πολύ γρήγορα καθιερώθηκε ως ένας από τους πιο ταλαντούχους πρωτοεμφανιζόμενους της δεκαετίας του ’80.
Τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν ιδιαίτερα παραγωγικά. Οι ταινίες του τον μετέτρεψαν σε έναν από τους πιο διάσημους Ιταλούς σκηνοθέτες και ηθοποιούς της περιόδου. Μέσα σε λιγότερο από μία δεκαετία από το ντεμπούτο του, είχε καταφέρει να συνεργαστεί μεταξύ άλλων με τους Ρομπέρτο Μπενίνι, Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, Έττορε Σκόλα και Τζουλιάνα Ντε Σίο. Ωστόσο, η πραγματική του επιθυμία ήταν να βγει στις διεθνείς αίθουσες. Το μεγαλύτερο επίτευγμά του μέχρι τότε ήταν ένα βραβείο “Καλύτερου Ηθοποιού” στο φεστιβάλ κινηματογράφου της Βενετίας. Ο πραγματικός στόχος του Τροΐζι ήταν τα Όσκαρ.
“Ο Ταχυδρόμος” που λατρεύτηκε μετά θάνατον
Παρότι ο ίδιος δεν ήταν ευρέως γνωστός εκτός Ιταλίας, είχε αρκετούς φίλους από το διεθνές στερέωμα. Ένας από αυτούς ήταν ο σκηνοθέτης Μάικλ Ράντφορντ. Το 1994 ο Ράντφορντ πρότεινε στον Τροΐζι να διασκευάσουν το βιβλίο “A Burning Patience” στη μεγάλη οθόνη.
Η υπόθεση αφορούσε τη φιλία του νεαρού ταχυδρόμου Μάριο Ρουόπολο, τον οποίο θα υποδυόταν ο Τροΐζι, με το Χιλιανό ποιητή Πάμπλο Νερούδα και τον έρωτα του πρώτου για την όμορφη Μπεατρίτσε Ρούσο.
Η γνωριμία του με το Νερούδα και η ιδεολογία του τον μεταμόρφωσαν, από έναν απλό ταχυδρόμο που δεν ήξερε καλά καλά να γράφει, σε έναν γεμάτο πάθος αγωνιστή και ποιητή.
Ο Ιταλός δέχθηκε με ενθουσιασμό και οι δυο τους συναντήθηκαν στο Λος Άντζελες για να συζητήσουν τις λεπτομέρειες. Όπως αποκάλυψε ο Ράντφορντ, τους πήρε μόλις τρεις βδομάδες να γράψουν το σενάριο. Ύστερα, ο ‘Aγγλος σκηνοθέτης πήγε στην Ιταλία για να δρομολογήσει τα γυρίσματα της ταινίας.
Ο Μάσιμο παρέμεινε για λίγο ακόμη στην Αμερική αλλά δεν αποκάλυψε το λόγο σε κανέναν. Εκεί συναντήθηκε με αρκετούς γιατρούς, τους οποίους ρώτησε αν ήταν εφικτό να αναβάλει για μερικούς μήνες την μεταμόσχευση καρδιάς που είχε προγραμματισμένη, προκειμένου να συμμετάσχει στην ταινία. Ένας γιατρός του είπε χαρακτηριστικά ότι η καρδιά του “είχε το μέγεθος μπάλας ποδοσφαίρου”.
Ωστόσο, δέχθηκαν να του κάνουν μία επέμβαση που θα τον ανακούφιζε προσωρινά, ή έτσι πίστευαν. Ο Ιταλός ηθοποιός επέστρεψε στην πατρίδα του και ξεκίνησε αμέσως τα γυρίσματα. Η ταινία λεγόταν “Ο Ταχυδρόμος” και ήταν μία ακριβή παραγωγή με πολλές προοπτικές. Ήταν η ευκαιρία που περίμενε τόσα χρόνια ο Τροΐζι.
Ωστόσο, η καρδιά του ήταν πολύ αδύναμη. Την τρίτη μέρα των γυρισμάτων o 40χρονος ηθοποιός κατέρρευσε. Το να τα παρατήσει όμως δεν αποτελούσε επιλογή. Κάθισε σπίτι του δύο μόλις μέρες και, όταν συνήλθε, επανήλθε στα πλατό. Και πράγματι κατάφερε να γυρίσει με επιτυχία όλες τις σκηνές που του απέμεναν. Την τελευταία μέρα των γυρισμάτων ενημέρωσε τον Ράντφορντ ότι την επόμενη είχε επιτέλους ραντεβού για μεταμόσχευση.
Δυστυχώς δεν κατάφερε ποτέ να φτάσει. Εκείνο το βράδυ ο Μάσιμο Τροΐζι άφησε την τελευταία του πνοή από ανακοπή καρδιάς. Η αναβολή της ζωτικής μεταμόσχευσης προκειμένου να πρωταγωνιστήσει στην ταινία κρίθηκε μοιραία.
