Μυροφορίδης: “MVP της χρονιάς η αγκαλιά του κόσμου, δεν αργεί ένας τίτλος για τον Άρη”
Στο Yellow Radio 92.8 και στην εκπομπή “Αθλητικό X-Press” φιλοξενήθηκε ο πρώην τεχνικός διευθυντής του Άρη, Παύλος Μυροφορίδης
Η συζήτηση είχε να κάνει τόσο με τον απολογισμό της χρονιάς και το αύριο του ποδοσφαιρικού, όσο και για την άλλη μεγάλη του αγάπη, την Λίβερπουλ και την πρόκριση της επί της Μπαρτσελόνα.
Αναλυτικά όσα είπε στους Γιώργο Τότσικα και Ιάσονα Μίσχο:
Για την αγάπη του για την Λίβερπουλ ανέφερε:
Η Λίβερπουλ είναι μεγάλη αρρώστια. Όταν τελειώνει ένα παιχνίδι και βλέπεις ότι πάνε 20-25 παίκτες και τραγουδάνε τον ύμνο είναι κάτι το συγκλονιστικό.
Παίκτες, προπονητές, βοηθοί ξέρουν τον ύμνο, είτε είναι 20 χρόνια εκεί, είτε κάποιους μήνες.
Δεν μπορεί άλλη ομάδα στον πλανήτη αυτό το συναίσθημα.
Για τον Γιούργκεν Κλοπ:
Είναι ξεκάθαρα δικό του κατόρθωμα, είναι κατόρθωμα ενός ανθρώπου που ενέπνευσε αυτήν την κατάσταση.
Ο κόσμος της Λίβερπουλ ποτέ δεν παράτησε τίποτα, αλλά έλλειπε το κερασάκι στην τούρτα, το κερασάκι ήταν ο προπονητής της.
Για την χαρά που πήρε ο κόσμος της Λίβερπουλ:
Το ποδόσφαιρο μπορεί να κάνει χαρούμενο όλο τον κόσμο. Όσο χαρούμενος γίνεσαι όταν κερδίζει η ομάδα σου. Όταν πετυχαίνεις μια τέτοια ανατροπή η χαρά που μεταφέρεις στον κόσμο σου δεν υπάρχει.
Για το αν μπορεί η Ελλάδα να φτάσει σε αυτό το σημείο:
Ίσως να μην την θέλει η χώρα αυτήν την ομορφιά. Όταν αυτή η χώρα δεν μπορεί να διοργανώσει έναν τελικό κυπέλλου, όταν για 500 άτομα χρειάζονται 1000 αστυνομικοί τι παραπάνω να πούμε.
Χάνεται ο ρομαντισμός, χάνεται η καψούρα.
Για το αν μπορεί να υπάρξει και πάλι τελικός με φιλάθλους:
Γιατί να μην ξαναγίνει. Όταν έγινε μια μετακίνηση 30.000 οπαδών του Άρη.
Αν θέλεις να κάνεις τελικούς με 500 άτομα κάντους στην Τρίπολη. Βλέποντας το παιχνίδι το Σάββατο ποιος θα νιώσει όμορφα; Είναι ντροπή για την χώρα την ίδια.
Για τους ανθρώπους στους οποίους οφείλεται η φετινή πορεία της ομάδας:
Όλοι όσοι δούλεψαν στον Άρη προσφέρανε τα πάντα. Αρχή του έργου είναι ο κ.Καρυπίδης, το δικό του όραμα εξυπηρέτησαν όλοι.
Πολύ καλή δουλειά έκαναν και ο Διαμαντόπουλος και ο Παντελίδης, και ο Ερέρα ακόμη στην αρχή του. Εκείνος ενέπνευσε για να έρθουν 20.000 άνθρωποι να δουν αγώνα απέναντι στην Λάρισα και τον Λεβαδειακό.
Για τον Θόδωρο Καρυπίδη:
Αυτό που έκανε ο Καρυπίδης το κατάφερε άξια, μάγκικα και του αξίζουν συγχαρητήρια. Είναι πολύ εύκολα να έχεις 4 εκατομμύρια έσοδα και να το παίζεις γαμπρός, και άλλο να έχεις μια ομάδα στην Β’ και την Γ’ Εθνική χωρίς τίποτα.
Μάτωσε, και θα ματώσεις και στην συνέχεια. Γιατί όσο πας στην Ευρώπη θα πάρεις καλύτερους παίκτες. Απλά τώρα θα ματώνει λιγότερο γιατί θα έχει και άλλα έσοδα.
Αντί να βάζει 2,5 εκατομμύρια τον χρόνο θα βάζει 1,5.
Για την σημασία των εισιτηρίων διαρκείας:
Μια ομάδα μπορεί να μεγαλώσει και να γιγαντωθεί με πολλούς τρόπους.
Αν ο κόσμος του Άρη έχει 10.000 διαρκείας πριν τον Ιούνιο τότε και εσύ θα νιώσεις ότι πρέπει να δώσεις κάτι περισσότερο.
Εκεί πραγματικά μεγαλώνει η ομάδα, και αυτή είναι η ευκαιρία ο Αρειανός να στείλει το μήνυμα.
Η μαγκιά είναι να πουλήσεις τα διαρκείας τον Μάιο, όχι τον Αύγουστο αφού έχουμε δει τι ομάδα θα έχουμε.
Για το που χρειάζεται ενίσχυση ο Άρης:
Ξέρουν οι άνθρωποι του Άρη. Όταν οι άνθρωποι που εργάζονται φέτος έχουν καταφέρει αυτό που έχουν καταφέρει, ξέρουν καλύτερα από τον καθένα τι θέλουν.
Για το αν ο κόσμος της ομάδας πρέπει να δείξει εμπιστοσύνη στους ανθρώπους του αγωνιστικού τμήματος:
Πιστεύω ότι οι άνθρωποι που εργάστηκαν φέτος στον Άρη κέρδισαν την εμπιστοσύνη με την δουλειά τους, ήταν ικανοί και το πέτυχαν. Όταν κάνεις συντομευμένες επιλογές και σου βγαίνουν μπορεί να είναι 10% τύχη, αλλά είναι 90% ικανότητα.
Για το αν θα έρθει ένας τίτλος για τον Άρη:
Δεν νομίζω ότι αργεί κάτι τέτοιο. Δεν πρέπει όμως να είναι ο αυτοσκοπός, μπορεί να έρθει αν δεν γίνει αυτοσκοπός. Αν το πας έξυπνα θα έρθει, αν βάλεις ταμπέλα δεν θα έρθει.
Για την δύναμη που δίνει ο κόσμος στους παίκτες του Άρη:
Όταν μπορέσει ο κόσμος να νιώσει ένα με την ομάδα δεν μπορεί να μην κάνεις επιτυχία, ιδίως στον Άρη που στο βγάζει αυτό ο κόσμος.
Γιατί και οι δυο πλευρές ζουν για τον ίδιο στόχο.
Για τους Δεληζήση και Βαλεριάνο:
Ο ένας γεννήθηκε αρχηγός. Ο Γιώργος γεννήθηκε για να είναι αρχηγός. Και ο Βαλεριάνος είναι ένα παιδί με απίστευτα προσόντα, χαίρομαι που έγινε διεθνής, και χαίρομαι που έγινε μέσω του Άρη.
Για το αν πίστευε πως ο Βαλεριάνος θα φτάσει σε σημείο να κληθεί στην Εθνική Ελλάδος:
Από την πρώτη φορά που τον είχα πάρει μαζί μου του είπα ότι δεν έχει ταβάνι, έχει πολλά πράγματα να διορθώσει, αλλά ταβάνι δεν έχει.
Για το ότι έπαιξε ακόμη και όταν είχε ενημερωθεί πως δεν υπολογίζεται:
Εκεί είναι η αρσενικότητα του ανθρώπου και η μαγκιά του ποδοσφαιριστή να είναι επαγγελματίας και τίμιος με τον εαυτό του. Να σέβεται με την ομάδα που παίζει, ακόμη και ας φύγει αύριο.
Ακόμη και αν ξέρεις πως θα φύγεις πρέπει να πεθάνεις στο γήπεδο για την ομάδα σου. Αυτό έκανε ο Γιωργάκης και τον τιμάει.
Για τον MVP του φετινού Άρη:
Για εμένα MVP είναι η αγκαλιά του κόσμου τις πρώτες δυο αγωνιστικές. Γιατί έδειξε το τι θα ακολουθήσει. Όταν βλέπεις 20.000 με την Λεβαδειά και την Λάρισα σε προκαλεί να τα δώσεις όλα για να δεις κάτι καλύτερο.
Για το αν πρέπει να παραμείνει και ο Ματέο Γκαρσία:
Όταν θες να μεγαλώσεις μια ομάδα κάποιοι παίκτες κλειδιά πρέπει να μείνουν. Αν είναι στα πλαίσια της ομάδας και στο μπάτζετ της πρέπει να μείνει, αν όχι παίρνεις τον επόμενο.
