Ο πρώην ποδοσφαιριστής και αρχηγός του Άρη, Μπρούνο Γκάμα, σε συνέντευξη που έδωσε στην “ABola” αποκάλυψε πως παρείχε στέγη σε μια οικογένεια από την Ουκρανία, μιλώντας για την κατάσταση που επικράτησε στη χώρα λόγω του πολέμου.
Ο Πορτογάλος ποδοσφαιριστής, με συνέντευξή του στο πορτογαλικό Μέσο, μίλησε για το πέρασμά του από την Ουκρανική Ντίνπρο, και σχολίασε την εμπόλεμη κατάσταση στην Ουκρανία, λέγοντας πως βοήθησε μια υπάλληλο της Ντίνπρο και την οικογένειά της.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
«Ήταν σημαντικά χρόνια στη ζωή και την καριέρα μου. Τότε, ήταν μια έντονη αλλαγή, που με έκανε να ανακαλύψω μια άλλη κουλτούρα, μια άλλη πραγματικότητα. Ήταν θετικό, έπαιζα πάντα σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις, έπαιξα σε τελικό. Και μου άρεσε ο κόσμος. Φυσικά, οι τελευταίοι μήνες ήταν αρκετά σοκαριστικοί. Δεν μπορώ να μείνω αδιάφορος σε ό,τι έρχεται από τη χώρα, από την πόλη που έζησα. Έχω μιλήσει με ανθρώπους που υποφέρουν στο πετσί τους από αυτόν τον πόλεμο. Είναι περίπλοκο, με γεμίζει θλίψη».
«Κρατάω επαφή με κάποιους παλιούς συμπαίκτες, κάποιους φίλους που βοήθησαν τον σύλλογο. Ευτυχώς κατάφερα να βοηθήσω έναν υπάλληλο της Dnipro να έρθει στην Πορτογαλία. Της βάλαμε αυτή την υπόθεση, ήξερε ήδη τη χώρα, ήρθε με τις κόρες της και είναι σε ένα διαμέρισμα μου στη Μπράγκα. Αυτό συζητήθηκε επίσης με τον Nélson Monte. Δεν ξέρεις πότε μπορείς να επιστρέψεις, είναι στενάχωρο! Προσπαθούμε πάντα να βοηθάμε ανθρώπους που μας βοήθησαν».
«Πολλές φορές ο παίκτης ζει σε μια φούσκα και δεν αισθάνεται τόσο πολύ τα πράγματα που συμβαίνουν, συν το πρόβλημα της γλώσσας. Τον πρώτο χρόνο, γύρω στο 2014, άρχισαν να δημιουργούνται προβλήματα όταν η Ρωσία ανέλαβε τον έλεγχο του Ντόνεστκ και της Κριμαίας. Υπήρχε κλίμα έντασης, οι παίκτες που διέφυγαν από αυτή τη ζώνη σύγκρουσης έφυγαν από τη χώρα. Οι ομάδες μας απελευθέρωσαν. Μετά περάσαμε μια σχετικά ειρηνική περίοδο, για δύο χρόνια δεν ακούγαμε πολλά γι ‘αυτό, ζήσαμε με φαινομενική ηρεμία. Τότε μας διαβεβαίωσαν ότι τα προβλήματα δεν θα φτάσουν στην περιοχή μας. Πάντα όμως υπήρχε φόβος, μιλούσαμε και ήμασταν σε επιφυλακή μόλις ακούσαμε αεροπλάνο. Δεν περίμενα ότι μετά από τόσο καιρό, κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί αυτές τις μέρες».
«Οι συνομιλίες εκείνη την περίοδο αναφέρουν πολλά από αυτά που μάθαμε. Πολλή ένταση, διαρροές στις αποθήκες όταν χτύπησε ο συναγερμός, μου έστειλαν φωτογραφίες. Τώρα ζουν ξανά πιο δύσκολες μέρες γιατί οι επιθέσεις στη Ντνίπρο έχουν ενταθεί, η επικοινωνία είναι πιο κοντά. Είναι περίπλοκο να ζεις σε μόνιμη εγρήγορση, δεν μπορείς ποτέ να εμπιστευτείς. Δυσκολεύομαι να δω τι περνούν, την καταστροφή των βομβαρδισμών».
«Ξέρω ότι ήταν χάος, κρύφτηκαν… πρώτα νομίζω ότι ήταν στο προπονητικό κέντρο. Μίλησα με τον Nélson Monte μερικές φορές, καθώς η σχέση μας ξεκίνησε όταν πήγε εκεί και μου ζήτησε οδηγίες για το κλαμπ και την πόλη. Όταν ξέσπασε η σύγκρουση, μιλήσαμε αμέσως. Δεν μπορεί κανείς να φανταστεί τα βάσανα όσων προσπαθούν να φύγουν από μια χώρα σε πόλεμο, γνωρίζοντας ότι οι βόμβες θα μπορούσαν να πέσουν ανά πάσα στιγμή. δεν μπορώ να το σκεφτώ. Θυμάμαι πολύ καλά μια πόλη όπως το Χάρκοβο, όπου παίζαμε και πάντα υπήρχε μεγάλη κόντρα με την Ντνίπρο από τη Μέταλιστ. Τώρα βλέπω τις εικόνες και είναι αποκαρδιωτικό να βλέπω τόσες πολλές οικογένειες να πλήττονται, την απώλεια παιδιών στις πόλεις όπου πέρασα λίγες μέρες. Είναι το χειρότερο».
