Το γήπεδο για αυτόν που έχει την ικανότητα να το αισθανθεί είναι κάτι το απόλυτα ιερό και η ακατανίκητη επιθυμία να ακολουθήσει κάποιος την αγαπημένη του ομάδα δεν περιορίζεται ούτε από νόμους ούτε φυσικά από τις οποιεσδήποτε απαγορεύσεις προκύπτουν.
Το ερώτημα λοιπόν είναι ένα και μοναδικό. Λαέ του Άρη θες να είσαι στην Πάτρα αν η απάντηση είναι ναι τότε όλοι οι δρόμοι οδηγούν εκεί, άλλωστε αυτός ο τόσο περήφανος κόσμος στις προκλήσεις και τις προσκλήσεις έμαθε από τη φύση του να απαντά πάντα καταφατικά.
Για αυτό το λόγο λοιπόν όποιος συλλαμβάνει μέχρι και σήμερα τον εαυτό του αμφιταλαντευόμενο δεν έχει παρά να μπει στο αμάξι και η συνείδηση του θα τον οδηγήσει σίγουρα εκεί που παίζει ο Άρης.
Βέβαια επειδή τα πράγματα έχουν φτάσει σε ένα πολύ οριακό σημείο που μετατρέπει το παιχνίδι με την Παναχαϊκή σε μια ευκαιρία λύτρωσης από τα δεινά που κουβαλάει στις πλάτες του αυτός ο σύλλογος 4 χρόνια τώρα είναι απόλυτα λογικό να επιθυμεί ο καθένας να βρεθεί στο πλευρό της αγαπημένης μας ομάδας, όμως θα πρέπει όλοι μηδενός εξαιρουμένου να είμαστε προσεκτικοί έτσι ώστε με τη λήξη του εν λόγω παιχνιδιού το μόνο που θα μας νοιάζει να είναι το πώς θα διασφαλιστεί ένα υγιές αύριο για το ποδοσφαιρικό τμήμα.
Οι προκλήσεις τις οποίες θα συναντήσει ο κόσμος του Άρη στην Πάτρα ενδέχεται να είναι αρκετές κυρίως από διαιτητικής πλευράς, όμως είμαι πεπεισμένος ότι ο καθένας ατομικά από όσους παρευρεθούν στο γήπεδο έχει την ωριμότητα, την διαύγεια και την ψυχραιμία για να συμβάλλει βάζοντας το δικό του λιθαράκι ώστε το αποτέλεσμα να είναι θετικό.
Είναι ευκαιρία όλων μας να αποδείξουμε σε όλη την αθλητική κοινή γνώμη της χώρας ότι σε μια περίοδο που το ποδόσφαιρο στη χώρα βιώνει την δική του μεγάλη κρίση υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που παλεύουν με όλη τους τη δύναμη για κάτι που ενώ θα έπρεπε να θεωρείται δεδομένο έχει καταντήσει ανέφικτο κι αυτό το κάτι φυσικά δεν είναι άλλο από μια ρομαντική Κυριακή στο πλευρό του πολέμαρχου θεού που σε λίγο επιστρέφει. TO BE CONTINUED!
