Κωνσταντινίδης: «Ελπίζω ο Καμαρά να λύσει το πρόβλημα του εύκολου σκοραρίσματος»
Στο Yellow Radio 101,7 και την εκπομπή “Αθλητικό X-press” βρέθηκε ο βετεράνος του Άρη Κώστας Κωνσταντινίδης, ο οποίος γύρισε τον χρόνο πίσω, μιλώντας για τον Άρη της δικής του γενιάς, καθώς και για την πορεία της σύγχρονης ομάδας.
Βρισκόμαστε σε μία περίοδο στην οποία επικρατεί ηρεμία για την διοίκηση του Άρη: Μπήκε σε μία ρότα η ομάδα που δεν έχει προβλήματα, υπάρχει σταθερότητα από την διοίκηση, γίνονται πράγματα, καμία φορά γίνονται εκ των υστέρων, όμως το καλό είναι ότι γίνονται. Ελπίζουμε, να είναι το τελευταίο καλοκαίρι που αργεί να τα τελειώσει όλα, εύχομαι να του πηγαίνουν όλα βολικά και να είναι όλοι στην προετοιμασία της ομάδος. Χρειάζεται ένας δυνατός κορμός και να γίνονται μία ή δύο προσθήκες.
Είναι πιο ενισχυμένος ο Άρης με τις νέες μεταγραφές; Η ομάδα μας σε γενικές γραμμές είναι καλή. Τώρα, γίνεται ακόμα καλύτερη. Μακάρι, τα παιδιά που έρχονται, να προσαρμοστούν γρήγορα και να ενσωματωθούν στην ομάδα. Γενικά έχουμε μία καλή ομάδα, θα το δείξει και στο γήπεδο. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι τα τελευταία δύο χρόνια, δεν έχουμε το εύκολο γκολ. Έχουμε παιδιά όπως τον Μάνο, που θα βάλει αυτά που μπορεί, αυτά που ξέρει και μπορεί να κάνει. Ο Γκάμα, ο Σάσα, ο Μπερόγλιο, είναι στην ίδια κατηγορία, ανθρώπους που γύρω γύρω από την ομάδα-εκτός από τον σέντερ φορ-, που μπορούν να σκοράρουν. Αν καταφέρει ένας άνθρωπος να βάλει το εύκολο γκολ, να μην ζορίζεται η ομάδα, αυτό θα είναι η πιο μεγάλη επιτυχία.
Σχετικά με την ελπίδα να λύσει το πρόβλημα των χαμένων ευκαιριών ο Καμαρά: Ελπίζουμε από το πρωτάθλημα που έρχεται να το λύσουμε το πρόβλημα, έρχεται από το πιο δυνατό πρωτάθλημα του κόσμου, από το Λονδίνο, δεν υπάρχει καλύτερο πρωτάθλημα. Είναι μεγάλη υπέρβαση, όλοι ευχόμαστε αυτό το τόλμημα με τα παραπάνω χρήματα, να βγει μες το γήπεδο.
Το γκολ μπορείς να το εξασκήσεις, ή θεωρείται έμφυτο ταλέντο; Το έχεις και το δουλεύεις περισσότερο. Εννοείται ότι το παλιό ποδόσφαιρο δεν συγκρίνεται με το σύγχρονο, μην πάμε σε αυτά τα κομμάτια. Το σύγχρονο ποδόσφαιρο έχει ξεφύγει, δεν έχει σχέση με τα χρόνια τα δικά μας. Είναι πολύ πιο γρήγορο, οι εξετάσεις είναι πιο εξελιγμένες, είναι πολύ καλύτερο, δεν τίθεται συζήτηση.
Πως διαφέρει το ποδόσφαιρο της δεκαετίας του ’90 με το σημερινό; Το ποδόσφαιρο έχει γίνει πολύ πιο γρήγορο, οι παίκτες έχουν διαφορετικές παραστάσεις, έχουν πολύ μεγαλύτερο τεχνικό team. Οι εγκαταστάσεις είναι πολύ καλύτερες, ποτέ δεν είχαμε τόσο καλό γήπεδο, τα αποδυτήρια είναι καλύτερα. Όλα παίζουν ρόλο, μπαίνεις πλέον στα αποδυτήρια και τα χαίρεσαι. Μπήκα στα γραφεία του Α.Σ. μία μέρα και ήταν εξαιρετικά, έβγαζα βίντεο όταν μπήκα μέσα.
Παρόμοια κατάσταση με αλλαγή τερματοφυλάκων τον Σεπτέμβρη του 1994 με τον φετινό τελικό του Super Cup: Το θυμάμαι αφού και ο ίδιος είχα βαρέσει πέναλτυ, είχα σκοράρει. Ήταν μία φορά, ως συνήθως οι καλύτεροι μας παίκτες, ο Ιβάν και ο Κοψίδης εκείνη την ημέρα, έχασαν τα πέναλτυ και χάσαμε, ενώ ήμασταν μπροστά 3-2.
Η πρωτοπόρα κίνηση του Φοίρου να αλλάξει τερματοφύλακα στα πέναλτυ στο παιχνίδι εναντίον της πολωνικής Κατοβίτσε: Το είχε στο μυαλό του από τις προπονήσεις ο Γιώργος και το έκανε, απλά εμάς δεν μας βγήκε αργότερα. Αυτό είχε ξαναγίνει αν θυμάσαι πολύ παλιά με τον Χρηστίδη, που προκρίθηκε η ΑΕΚ.
Ο τερματοφύλακας μπορεί να γίνει ήρωας σε ένα βράδυ ή να χαθεί; Δεν έχει να χάσει κάτι ο τερματοφύλακας, είναι ούτως ή άλλως σε μειονεκτική θέση. Και να το «φάει» το γκολ, δεν θα συμβεί τίποτα, όταν όμως το πιάσει, γίνεται μεγάλος «ντόρος». Πέναλτυ είναι, και να μπει δεν μπορεί να πει κανένας τίποτα.
Όταν ερωτήθηκε για το επιτυχημένο σκοράρισμα στα πέναλτυ αν και αμυντικός: Ήταν η πρώτη μου φορά που εκτελούσα πέναλτυ, δεν το είχα επιχειρήσει ξανά. Ήταν πραγματικά περίεργη η ψυχολογία μου εκείνη την στιγμή. Εκείνη την ημέρα ήμουν τόσο σίγουρος-όπως και στην προπόνηση-, ούτε άγχος είχα, είπα «θα πάω και θα το βάλω». Ήταν η μέρα τέτοια. Εγώ πριν από 14 χρόνια που παίξαμε το τελευταίο παιχνίδι στην Ευρώπη, ήμουν εκεί μέσα, στην θύρα 3. Οπότε ήμουν πολύ σίγουρος και ήρεμος. Περιττό να σου πω ότι άκουσα ενστάσεις φίλων μου, όταν με έβλεπαν να πηγαίνω να εκτελέσω πέναλτυ, έκλειναν τα μάτια τους.
Η εικόνα του να εκτελείται πέναλτυ φαίνεται εύκολη, όμως μήπως είναι δύσκολη; Ο στρατηλάτης εκτέλεσε πέναλτυ. Εγώ από τότε δεν εκτέλεσα ποτέ ξανά πέναλτυ, έχω παίξει 10-12 χρόνια, δεν το επιχείρησα ποτέ ξανά, αλλά βάρεσα αυτό. Είχα πει τον Γιώργο εκείνη την ημέρα να με βάλει τελευταίο να βαρέσω. Πόση σιγουριά μπορεί να είχα; Όταν αισθάνεσαι το σίγουρο μέσα σου, βγαίνει μόνο του. Παρά την απειρία μου, όμως, το ήξερα.
Μετά τον αποκλεισμό, τι ειπώθηκε στον Κουέντα; Τον πειράξαμε λίγο, όταν ξεπεράσαμε την στεναχώρια, δεν κοιμηθήκαμε καθόλου εκείνο το βράδυ.
Που αποδίδει τις ευθύνες του αποκλεισμού από την Αστάνα: Γιατί όταν σου δίνονται 3 τετ α τετ και δεν μπορείς να σκοράρεις το ένα, στο πρώτο παιχνίδι. Γιατί όλα τα άσχημα βγήκαν από το πρώτο παιχνίδι. Καμία φορά δεν κάνεις καλό ημίχρονο και βλέπεις μετά πως εξελίσσεται όλο το παιχνίδι. Μακάρι να έρθει ένας άνθρωπος να βάζει το εύκολο γκολ, η μία στις δύο προσπάθειες να καταλήγει στα δίχτυα.
Τέλος, οι απόψεις του για τις ανεβασμένες φιλοδοξίες και τα αισιόδοξα μελλοντικά σχέδια του Άρη: Εγώ νομίζω ότι εκεί που ήμασταν πέρυσι, αν καταφέρουμε να είμαστε στο ίδιο σημείο φέτος θα είναι τεράστια επιτυχία. Έτσι πρέπει να συνεχίσουμε, να κοιτάμε ψηλά. Όταν θέλεις να είσαι ομάδα, πρέπει να έχεις συμμετοχή στην Ευρώπη. Έχει σχέση και το οικονομικό κομμάτι. Όταν ο σύλλογος βάζει λεφτά στην ομάδα και κάνεις μία δύο προκρίσεις στον όμιλο, πήρες τα λεφτά σου πίσω, αυτό ήταν. Θυμάσαι τι έγινε όταν μπήκαμε τότε και κάναμε δύο προκρίσεις; Όλοι βγαίνουν κερδισμένοι στο οικονομικό κομμάτι.
