Καραμιχάλης: «Ο κόσμος και η διοίκηση είναι οι πυλώνες που δημιουργούν μία ομάδα»
Παλιό, αλλά καταλυτικό μέλος για την πορεία του Αυτοκράτορα, ο Δημήτρης Καραμιχάλης, ο οποίος μίλησε στο Yellow Radio 101,7, για τον σύγχρονο Άρη και την ανοδική του πορεία.
Να αρχίσουμε από τον Άρη, είχε αυτές τις δύο ηχηρές επιτυχίες επί του Παναθηναϊκού και Προμηθέα, είχε και τα δύο άτυχα αποτελέσματα και ήρθε το παλικαρίσιο παιχνίδι που κέρδισε τον Ηρακλή εντός έδρας. Τα ξέρουμε αυτά, το ζητούμενο είναι ότι ακόμα η ομάδα είναι σε μία φάση αναγνώρισης, ψάχνεται, υπήρχε ο τραυματισμός του Χάνλαν. Αυτό που μπορούμε να πούμε είναι ότι γίνεται μία αξιοσέβαστη προσπάθεια από όλους. Το ζητούμενο είναι ότι η ομάδα είναι γεμάτη από ξένους, έχει έναν αριθμό παικτών που μονοπωλούν και τις προσπάθειες και το χρόνο συμμετοχής, ο χρόνος των Ελλήνων παικτών είναι από ελάχιστος έως περιορισμένος, αν εξαιρέσουμε τον Νετζήπογλου, ο οποίος μπήκε δυναμικά με τον Παναθηναϊκό, ακολούθησε ένας τραυματισμός, ο Σχίζας έχει γνωστά προβλήματα, ο Κώττας πιστεύω ότι έπρεπε να παίξει περισσότερο, γιατί έδειξε πολύ θετικά στοιχεία. Βέβαια, κοντά στην θέση του Κώττα ήρθε ο Κέλι, ο οποίος πραγματικά κάνει μία εντυπωσιακή προσπάθεια. Σε γενικές γραμμές, η ομάδα ξέφυγε από το περσινό μοτίβο με τους μεγάλους σε ηλικία παίκτες, κορεσμένους, η ομάδα έχει νέους παίκτες, οι ξένοι είναι παίκτες ως επί το πλείστον. Ο κόσμος ο οποίος έχει ένα κριτήριο πολύ αλάνθαστο, την αγκάλιασε την ομάδα, είναι δελεαστικό το παιχνίδι που παίζει. Βέβαια, κάποια στιγμή, σε μεγάλες διαφορές τις χάνει, αλλά παράλληλα κάποιες διαφορές που είναι εις βάρος του Άρη, κάνει το comeback και τις καλύπτει.
Για την τεχνική του μπασκετικού Άρη: Τεχνικά, ο Άρης αν εξαιρέσεις τον Χάνλαν και τον Κάουαν, ο οποίος έδειξε πολύ καλά στοιχεία, θέλει ένα γκαρντ ακόμα, ένα γρήγορο, που να παίρνει αποφάσεις. Αν και αυτό στα λόγια, με το οικονομικό υπάρχει πολύ μεγάλη διαφορά. Τα τριάρια και τα τεσσάρια του είναι κινητικά, προσπαθούν να παίξουν πιο ζωηρά, στην άμυνα είναι πιο αποφασιστικοί, την αδυναμία που έχει στα γκαρντ την καλύπτει μέσω των θέσεων 3 και 4. Ένας λόγος παραπάνω τώρα που μπήκε ο Κέλι, ο οποίος κάνει πράγματα, που στο σύγχρονο μπάσκετ είναι το Α και το Ω.
Δύσκολα βλέπεις έναν ψηλό, το 5αρι σου να κάνει κάρφωμα, να ξεσηκώνει την κερκίδα, είναι έξυπνος, κλέβει μπάλες και γενικά είναι ένα πολύ καλό στοιχείο μέσα στο παιχνίδι. Ο Άρης, στα βάθη των δεκαετιών που παίζει και τον παρακολουθήσαμε ως φίλαθλοι ή προπονητές, είναι η ομάδα των γκαρντ, είναι η ομάδα που θα τρέξει, θα δημιουργήσει. Αυτό το πράγμα, το δίνει ο κόσμος, όταν μέσα στο γήπεδο έχεις πολύ κόσμο και τα γκαρντ πιέζουν, είτε σε άμυνα ζώνης, είτε man to man είτε οτιδήποτε, το γρήγορο ενθουσιάζει τον κόσμο, ας γίνουν και κάποια λάθη. Βέβαια, πιστεύω πως η ομάδα είναι σε καλό σημείο, την ψάχνουν όλα τα μέλη και παράγοντες, ψάχνουν να βρουν σωστές λύσεις. Πρώτα από όλα πρέπει να γεμίζει κάθε φορά το γήπεδο, να έχει νικηφόρα παιχνίδια μέσα στην Θεσσαλονίκη , ούτως ώστε να σταθεροποιήσει μία κατάσταση, να φέρει πάλι τον κόσμο κοντά, άλλο να έχεις πολλά εισιτήρια κλεισμένα σε αγώνα, και άλλο να έχεις λίγα. Όπως πολύ καλά ξέρετε, ο κόσμος και η διοίκηση, είναι οι δύο πυλώνες που φτιάχνουν την ομάδα. Όλα τα άλλα, έρχονται και παρέρχονται.
Για τις οικονομικές απαιτήσεις της ομάδας: Πρέπει να ψάξεις παίκτες και όποιος φοβάται, κάθεται σπίτι του και κοιμάται. Πρέπει να βάλεις μέσα στο παιχνίδι γρήγορους και δυναμικούς παίκτες, ας μην έχουν και τόση εμπειρία. Εκείνο που πραγματικά “πρέπει” να γίνει, είναι να μπουν ελληνόπουλα, να παίξει η ομάδα με περισσότερο ελληνικό στοιχείο, πρέπει να τους ψάξει. Αυτό δεν γίνεται από την μία στιγμή στην άλλη, πρέπει να ψάξεις, να βρεις να ρισκάρεις. Επειδή γυρνάω και παρακολουθώ παιχνίδια από όλες τις εθνικές κατηγορίες, υπάρχουν παίκτες που μπορείς να τα εκπαιδεύσεις. Αυτό έχει να κάνει με τον κόουτς της πρώτης ομάδας και δυστυχώς οι κόουτς αλλάζουν συχνά, όχι μόνο στον Άρη, αλλά και στα υπόλοιπα σωματεία. Καλή είναι η κατεύθυνση της διοίκησης, αλλά αυτό το πρόγραμμα πρέπει να το κατευθύνει ο κόουτς της πρώτης ομάδας. Ναι, οι προπονητές των μικρότερων τμημάτων είναι μέσα στο πλάνο και στο πρόγραμμα του σωματείο, αλλά εκείνος που είναι “αφεντικό”, είναι ο προπονητής της πρώτης ομάδας. Δυστυχώς, είναι αναλώσιμοι οι προπονητές.
Ένα παιδί που θα έρθει σε εφηβική ηλικία, πρέπει μέχρι να φτάσει τα 18 να έχει εικόνες και εμπειρία.
Ένα πολύ σημαντικό άλλο στοιχείο, είναι ότι αν στα 18 δεν κάνεις επαγγελματικό συμβόλαιο με τον παίκτη, μπορεί να σηκωθεί να φύγει. Έτσι έφυγαν τόσα παιδιά, ο Παπανικολάου, έτσι έφυγε.
Για τον προπονητή Καστρίτη: Ο κόουτς κάνει μία πολύ σοβαρή προσπάθεια, σίγουρα πλαισιώνεται από ανθρώπους που τον στηρίζουν και το βασικότερο από όλα είναι άνθρωποι που είναι μπασκετικοί, όπως είναι ο Ρομανίδης, ο Παραλίκας, όλο η ομάδα των γυμναστών και του staff είναι άνθρωποι που ξέρουν από μπάσκετ, ξέρουν τις δυσκολίες και την καθημερινότητα. Ο κόουτς κάνει πολύ σοβαρή προσπάθεια και αυτή είναι ένα από τα μεγάλα του πλεονεκτήματα, η μεγάλη του παρέμβαση και επιμονή, στο να έρθει ο Κέλι, ο οποίος είναι κάτι που είτε το θέλουν μερικοί είτε όχι, είναι κάτι καινούριο στην καθημερινότητα του μπάσκετ της Ελλάδας. Είναι ένας παίκτης που έχει πολύ αθλητικά στοιχεία, είναι παίκτης που ντριμπλάρει, σουτάρει, παίρνει ευκαιρίες, πράγματα τα οποία εντυπωσιάζουν και δελεάζουν τον κόσμο, έτσι ώστε να έρθει και να παρακολουθήσει την ομάδα. Ο κόουτς εύχομαι να έχει την στήριξη και την τύχη, γιατί η τύχη πολλές φορές παίζει καταλυτικό ρόλο. Ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν προπονητές που έφεραν την νίκη της ομάδας τους στον πόντο και οι ομάδες τους δεν μπορούν να σταυρώσουν νίκη. Ας μην γινόμαστε από τον έναν μήνα στον άλλο άνθρωποι που ανεβάζουμε τους προπονητές στα ουράνια και τον επόμενο μήνα να τους ισοπεδώνουμε. Το Α και το Ω στο μπάσκετ είναι να δουλεύεις πολύ και τίμια, καθημερινά. Από εκεί και πέρα τα αποτελέσματα θα έρθουν, ο κόσμος ξέρει και καταλαβαίνει. Ένας λόγος παραπάνω στον Άρη που είναι ομάδα που είναι καθαρά μπασκετική, ίσως από τις πιο μπασκετικές στην Ευρώπη.
