Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την μάνα που σας γέννησε

Δεν πέρασε ο καιρός από τον ντόρο που είχε προκαλέσει η απόφαση του Δημάρχου να τοποθετηθεί η σημαία του… συμπολίτη στα κοντάρια της Δημαρχείου.

Εκεί που λέμε ότι δεν γίνεται να δούμε ξανά κάποια εκτροπή της πραγματικότητας, οι “κύριοι” του Δημαρχείου σπάνε τα κοντέρ. Μία σημαία τότε; Πάρε και μια δεύτερη στα κοντάρια του Δημαρχείου για  να σε γλύψουμε παραπάνω, ω μεγάλε αφέντη εκ Ρωσίας προερχόμενος, θα σκέφτηκαν οι άνθρωποι που πήραν την απόφαση.

Τα πράγματα στην πόλη πλέον είναι ξεκάθαρα. Η πόλη με δικιά σας προτροπή γλύφτες του αφέντη, έχει χωριστεί στα δύο.

Από την μία το κομμάτι που είναι πιο μαύρο και από το σκοτάδι, είναι αυτό που τρέχει σαν το πιστό σκυλάκι πίσω από το αφεντικό του, είναι αυτό που χορεύει σαν τον Αρκουδιάρη σε αυτόν που θα του πετάξει δύο δραχμές, είναι αυτό που υπηρετείτε ΟΛΟΙ εσείς που για χάρη ενός τσάρου δέχεστε να ξεφτιλίζεστε και να τον υπηρετείται, εκ τρέποντας όλους τους θεσμούς του κράτους για να πάρετε ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη…

Από την άλλη όμως υπάρχει το κομμάτι της περηφάνιας, το κομμάτι της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ στην νέα τάξη πραγμάτων που προσπαθείτε να περάσετε στην πόλη. Υπάρχουν οι άνθρωποι που δεν γουστάρουν να τους δίνουν φράγκα και ρούβλια και να ξεπουλάν την περηφάνια τους για να είναι αρεστοί σε έναν “αφέντη”, που δεν θα ΞΕΠΟΥΛΗΘΟΥΝ ποτέ στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ που λυμαίνεται αυτήν την πόλη.

Και εμείς εδώ στο YELLOW, το κομμάτι της περηφάνιας θα το υπηρετήσουμε.

ΥΓ: Σας αφιερώνουμε ένα κομμάτι από ένα ποίημα του Ζοζέ Σαραμάγκου, που ξέρουμε ότι σας ταιριάζει…

“Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό.”

Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου…