Η μνήμη του Τόσκο δεν χρειάζεται μνημείο, επιβάλλει Δικαιοσύνη
Πέρασαν 145 ημέρες από την δολοφονία του Τόσκο Μποζατζίσκι με το όνομα του να παραμένει χαραγμένο στην μνήμη όλων των ανθρώπων της πόλης και όχι μόνο.
Μια πολυάριθμη ομάδα οπλισμένων οπαδών του ΠΑΟΚ επιτέθηκε στην παρέα του Βούλγαρου οπαδού της Μπότεφ, την στιγμή που έπιναν τον καφέ τους στην Θεσσαλονίκη, σε ένα κεντρικότατο σημείο της πόλης, μην έχοντας καμία απολύτως διάθεση για… φασαρίες, όπως τότε άφηναν διάφοροι να εννοηθεί για να δικαιολογήσουν την επίθεση.
Από τότε πέρα από κάποιες προσαγωγές, ελάχιστες με βάση το πόσοι συμμετείχαν στην δολοφονία, καμιά δικαιοσύνη δεν έχει επιβληθεί στην μνήμη του Τόσκο. Καμιά δικαίωση στην οικογένεια του αδικοχαμένου, που από την μια μέρα στην άλλη “έχασαν” το παιδί τους με τον πιο βάναυσο τρόπο.
Δεν θα ήθελα πραγματικά ποτέ να είμαι στην θέση αυτής της μάνας, της μητέρας του Τόσκο, που ζει καταστάσεις που δεν θα έπρεπε να ζει κανένας άνθρωπος εξαιτίας εκείνων των “οπαδών” του ΠΑΟΚ. Γιατί αυτοί πήραν την ζωή του γιου της, όχι απλά κάποια “τυφλή οπαδική βία”, όπως αρέσκονται αρκετοί να λένε.
Δεν θα άντεχα να είμαι ο πατέρας ή η αδερφή του Τόσκο, που μετά από τόσους μήνες βλέπουν να μην αποδίδεται καμιά δικαιοσύνη, οι ένοχοι να κυκλοφορούν ελεύθεροι και ποιος ξέρει, να περπατάνε εκεί που ο Βούλγαρος άφησε την τελευταία του πνοή.
Διαβάζοντας την συνέντευξη του Δημάρχου Κωνσταντίνου Ζέρβα, μου γεννήθηκαν ανάμεικτα συναισθήματα. Ναι μεν είναι σωστή κίνηση η δημιουργία μνημείου στο σημείο που δολοφονήθηκε ο Τόσκο, όμως αρκεί για να τιμήσεις την μνήμη του; Είναι αυτό που χρειάζεται πραγματικά την δεδομένη χρονική στιγμή, ενώ οι δολοφόνοι κυκλοφορούν ελεύθεροι;
Την μόνη “λύτρωση” που μπορώ να διακρίνω, είναι η πλήρης και διαφανής Δικαιοσύνη που πρέπει να επέλθει στην υπόθεση. Θα περίμενα από τον Δήμαρχο μιας πόλης, που σε αυτήν έγινε η δολοφονία, να πιέζει σε αυτή την κατεύθυνση, καθημερινά.
Μην ξεχνάμε πως μέχρι και ο πρωθυπουργός της Βουλγαρίας είναι ενημερωμένος από την οικογένεια του Τόσκο για την υπόθεση και απαιτεί δικαιοσύνη και αυτός από την πλευρά του όπως αναφέρουν Βουλγάρικα μέσα ενημέρωσης…
Αλήθεια κύριε Ζέρβα, δημοτικοί σύμβουλοι, βουλευτές της πόλης, πως πιέζεται εσείς σε αυτήν την υπόθεση; Ανέχεστε στην Θεσσαλονίκη να υπάρχει ανεξιχνίαστη υπόθεση δολοφονίας ενός ξένου υπηκόου, με όσες προβληματικές μπορεί να δημιουργήσει αυτό ακόμη και στον τουρισμό της πόλης; Με τι… διάθεση θα έρθει ο Βούλγαρος πολίτης για διακοπές στην πόλη μας, όταν ένας συμπατριώτης τους έχει δολοφονηθεί και οι δολοφόνοι δεν έχουν βρεθεί; Το τμήμα αθλητικής βίας της Ελληνικής Αστυνομίας τι προχωρήματα έχει κάνει στην υπόθεση από εκείνη την ημέρα, πέρα από τα… λίγα που είδαμε όταν ακόμη ήταν νωπές οι μνήμες;
Φυσικά όμως το βασικότερο είναι το ηθικό. Ποιος μπορεί να κοιμάται ήσυχος όταν δολοφόνοι κυκλοφορούν ελεύθεροι δίπλα του; Να βρίσκονται στα γήπεδα, στην πόλη, ίσως και στο σημείο που δολοφονήθηκε ο άτυχος Βούλγαρος… Ειδικά αυτοί που έχουν την απόλυτη ευθύνη στην επίλυση της υπόθεσης…
Κλείνοντας λοιπόν, το ζητούμενο δεν είναι απλά να φτιαχτεί ένα μνημείο, με γενικόλογες καταδίκες ώστε να… απαλυνθεί ελάχιστα ο πόνος. Η ψυχή του Τόσκο δεν θα ηρεμήσει μέχρι να αποδοθεί Δικαιοσύνη, πρέπει να νιώσουν όλοι ότι μια οικογένεια έχει καταστραφεί, μια ζωή έχει παρθεί. ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ είναι αυτό που απαιτεί ο κόσμος του Άρη και ο κάθε υγιής φίλαθλος και οπαδός, ώστε πραγματικά τότε να “ηρεμήσει” η ψυχή του Τόσκο, με τους δολοφόνους να μπαίνουν εκεί που τους αξίζει, στην φυλακή.
