Η θέση του προπονητή δεν είναι η μόνη που είναι κενή
Μετά από 66 αγώνες και 17 μήνες, ο Άκης Μάντζιος αποτελεί παρελθόν από τον πάγκο του Άρη, αλλά η θέση του προπονητή, δεν είναι η μοναδική που πρέπει να καλύψει ο ισχυρός άνδρας της ομάδας.
Το χρονικό της άφιξης
Ο Άκης Μάντζιος ήρθε στον Άρη, βρίσκοντας μια ομάδα με ψυχολογία στα τάρταρα, μετά και τον αποκλεισμό στο Europa League από την Κόλος Κοβαλίκβα.
Αυτή την ψυχολογία, κατάφερε όχι μόνο να τη φτιάξει, αλλά και να κάνει την καλύτερη πορεία του ποδοσφαιρικού Άρη, τα τελευταία 40 χρόνια.
Ο Έλληνας προπονητής, είχε ήδη έναν κορμό ποδοσφαιριστών, δεμένο από τις προηγούμενες χρονιές, ενισχυμένος παράλληλα με πολλούς “value-for-money” παίκτες.
Έχοντας μια ομάδα, η οποία στο φαίνεσθε, δεν πήγαινε για μεγάλα πράγματα, κατάφερε κι έκανε μια «υπέρβαση» τερματίζοντας 2ος στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος και 3ος στα play-off.
Η 2η χρονιά βέβαια, δεν εξελίχθηκε καλά, αν και η ομάδα ενισχύθηκε με πρωτοκλασάτους ποδοσφαιριστές, που οι αφίξεις τους, έφεραν και την άφιξη μεγάλων προσδοκιών, οι οποίες δεν βρήκαν ανταπόκριση.
Η αποχώρηση
Βαριές ήττες, εύκολοι χαμένοι βαθμοί, αποκλεισμός στο κύπελλο σε μια από τις πιο βατές κληρώσεις των τελευταίων χρόνων, αλλά κυρίως, κακό ποδόσφαιρο έφεραν την αποχώρηση του Άκη Μάντζιου.
Παρακολουθούσε κάποιος άφωνες, κι έβλεπε πως συμβαίνει το ίδιο πράγμα σε επανάληψη, χωρίς καμία απολύτως διαφορά.
Οι νίκες στα ντέρμπι, ήρθαν γιατί οι ομάδες σε αυτούς τους αγώνες, έπαιζαν όλες για τη νίκη και όχι για να «κλέψουν» αποτελέσματα.
Οι κλειστές άμυνες
Δεν είναι παράξενο, μια ομάδα να αντιμετωπίζει πρόβλημα στις κλειστές άμυνες, το παράξενο είναι να μην υπάρχει καμία προσπάθεια αλλαγής.
Ο Άρης μπορεί να μην είχε την άνεση να σπάσει κλειστές άμυνες, αλλά είναι μια ομάδα που κερδίζει πάρα πολλές στημένες φάσεις.
Η λογική σε αυτό, θα έλεγε πως η δουλειά στην προπόνηση θα έπρεπε να πέφτει στις στημένες φάσεις με σκοπό την διευκόλυνση του σκοραρίσματος, αλλά ούτε αυτό συνέβη.
Απέναντι σε κλειστές άμυνες με διπλές ζώνες, η μπάλα πήγαινε στα πλάγια και μετά από αρκετές πάσες θα έβγαινε μια σέντρα, ποδοσφαιριστές δεν υπήρχαν στο κέντρο για ριμπάουντ.
Στην επίθεση της ομάδας, αφού αυτή γινόταν από τις πλευρές, θα έπρεπε να υπάσχουν γρήγορες τριγωνικές τοποθετήσεις στον χώρο από τον μέσο της εκάστοτε πλευράς, τον μπακ της εκάστοτε πλευράς και τον εξτρέμ της εκάστοτε πλευράς.
Αυτοί οι αυτοματισμοί συνέβαιναν σπανίως και όταν συνέβαιναν ήταν λόγω ατομικών ενεργειών των παικτών.
Το μεγαλύτερο πλήγμα λοιπόν, δεν ήταν απλά οι μεγάλες ήττες, αλλά και η μηδενική επιθετική δημιουργία που έβγαζε η ομάδα. Πως να σκοράρεις αν δε δημιουργήσεις ποιοτικά;
Το τεράστιο λάθος της διοίκησης
Όπως ανέφερα και σε προηγούμενο άρθρο μου τον Δεκέμβριο, ο Άρης, έπρεπε να ενισχυθεί τον Ιανουάριο, όπως έκανε πριν από 2 χρόνια, με ποδοσφαιριστές έτοιμους και με αγωνιστικό ρυθμό στα πόδια τους. Σε συνδυασμό με αυτό, έπρεπε να υπάρξει από τότε η αποχώρηση του προπονητή, σε συνδυασμό με έλευση τεχνικού διευθυντή.
Το μεγάλο λάθος αυτή τη στιγμή στην ομάδα, είναι πως δεν υπάρχει ένας άνθρωπος με εμπειρία στη θέση του τεχνικού διευθυντή.
Ο Θεόδωρος Καρυπίδης, είναι όντως ένας άνθρωπος του ποδοσφαίρου, που ξέρει από το άθλημα, παρόλα αυτά δε μπορεί να είναι και πρόεδρος και τεχνικός διευθυντής.
Το μεγάλο πρόβλημα στο αγωνιστικό του Άρη, είναι η θέση «9» κάτι που γνωρίζουν όλοι και γνώριζαν το καλοκαίρι. Ο Καμαρά είναι ένας πολύ καλός και ταλαντούχος ποδοσφαιριστής, αλλά δεν είναι κεντρικός επιθετικός, είναι περιφερειακός, και στην προσπάθεια ενίσχυσης της θέσης που καίει περισσότερο από όλες, ο Άρης δαπάνησε ένα ποσό-ρεκόρ χωρίς να την καλύψει πλήρως.
Φυσικά μαθαίνουμε από τα λάθη μας, κανένας δεν είναι αλάνθαστος, αλλά ένα τέτοιο πρόβλημα θα είχε αποφευχθεί αν υπήρχε τεχνικός διευθυντής.
Τι πρέπει να γίνει…χθες
Ο Άρης πρέπει να βγει δυναμικά στην αγορά για να ενισχυθεί όχι απλά με προπονητή, αλλά να στελεχωθεί ακόμα περισσότερο στα ενδότερά του.
Είναι προτιμότερο να δαπανηθεί ένα συμβόλαιο για έναν καλό τεχνικό διευθυντή σε συνδυασμό με έναν έμπειρο προπονητή, παρά να έρχονται παίκτες για τους οποίους δεν υπάρχει σιγουριά.
Προπονητής και τεχνικός διευθυντής πρέπει να έρθουν μαζί, ώστε να μη δημιουργηθεί κανένα πρόβλημα μετά και με το τέλος της σεζόν, να δημιουργηθεί ένα ποδοσφαιρικό πλάνο από αυτούς, οι οποίοι θα έχουν πάρει στόχους από τον πρόεδρο όπως και την οικονομική δυνατότητα της ομάδας, για να την οδηγήσουν εκεί που είναι οι προσδοκίες του ρόστερ.
Αν θέλει ο Θεόδωρος Καρυπίδης να δει την τεράστια επένδυσή του, να βγάζει τα λεφτά της στο γήπεδο, θα πρέπει κι αυτός να κάνει πίσω σε μερικά πράγματα, όσο δύσκολο κι αν είναι, ειδάλλως, δε θα υπάρξει κάποια αλλαγή ούτε του χρόνου.
