«Το ποδόσφαιρο είναι απλό. Ή θα είστε στο σωστό χρόνο ή θα είστε πολύ αργά. Όταν είναι πολύ αργά, θα πρέπει να ξεκινήσετε νωρίτερα. Κάθε μειονέκτημα έχει και το δικό του πλεονέκτημα.» Γιόχαν Κρόιφ
Του Διονύση Ασημιάδη…
Όταν κάποιος θέλει να χαρακτηριστεί καλός προπονητής μπορείς να το κάνεις με δύο επιλογές. Η πρώτη είναι να σε διαμορφώσει το σύστημα και δεύτερη είναι να το διαμορφώσεις εσύ. Όταν αποφασίσει να επιλέξει την πρώτη περίπτωση πρέπει να προσαρμόσει το σύστημα με βάσει το υλικό που ήδη διαθέτει. Στη δεύτερη πρέπει να επιλέξει το κατάλληλο υλικό, προκειμένου να μπορέσει να αποδώσει στο μέγιστο το σύστημα που ο προπονητής επέλεξε.
Στον Άρη δυστυχώς δεν έγινε τίποτα από τα δύο, κάτι που όπως αποδείχτηκε του στοίχισε βαθμούς και έσοδα. Βαθμούς πολύτιμους στο πρωτάθλημα και έσοδα λόγω του Ευρωπαϊκού αποκλεισμού. Ο Σάββας Παντελίδης επιλέγει να αλλάξει ριζικά το σύστημα κάνοντας ένα μεγάλο λάθος. Το 4-2-3-1 μετατράπηκε σε 4-3-3 χωρίς το κατάλληλο υλικό. Όταν επιλέγεις να εφαρμόσεις το 4-3-3 αγοράζεις επιθετικούς με χαρακτηριστικά εξτρέμ και όχι επιθετικούς κορυφής. Χαρακτηριστικά τα παραδείγματα της Ρεάλ και της Μπαρτσελόνα.
Η Μπαρτσελόνα έβαλε το εν λόγω σύστημα με «τριπλέτα» Suarez Grienzman και Messi. Από άποψη μονάδων θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν φωτιά, όμως την όλη διαδικασία αποσυντονίζει εντελώς ο Grienzman ο οποίος έχει συνηθίζει να αγωνίζεται στην κορυφή, γεγονός που στοιχίζει πολλά στα ντέρμπυ. Από την άλλη η Ρεάλ παραμένει πιστή στο δικό της σύστημα όλα αυτά τα χρόνια, κάτι που φέτος με την προσθήκη Hazard τη δικαίωσε. Ο Άρης αγόρασε τον Βrown Indeye χαρακτηριστική περίπτωση κορυφής και τους Lucas Shasha και Duarte οι οποίοι αγωνίζονται ως μέσοι επιθετικού χαρακτήρα.
Ο πρώην τεχνικός των κιτρίνων παρέμεινε πιστός στο σύστημα του γεγονός που τον οδήγησε σε μια πολύ κακή προετοιμασία. Πολύ πιθανόν να ισχύει ότι δεν είχε δικαίωμα επιλογής και οι συγκεκριμένοι παίχτες να αγοράστηκαν από την διοίκηση όμως όταν έχει γίνει αποδοχή της θέσης του προπονητή οφείλει ο οποιοσδήποτε να προσαρμόσει την τακτική του στα δεδομένα που έχει. Σε διαφορετική περίπτωση δεν ισχύει η θέση του τεχνικού αλλά μετατρέπεται σε κατά φαντασίαν Μέγα Ναπολέοντα με πολλά Βατερλό.
Τα Βατερλό αυτά όχι μόνο δεν προκάλεσαν σεισμικές δονήσεις στον τότε προπονητή αλλά μόνο τον ανάγκασαν να αλλάξει σύστημα, απομακρύνοντας μια σειρά παικτών ικανών να προσφέρουν στην ομάδα έστω και ως Rotation. Ο Μανώλης Τζανακάκης, ο Γιώργος Βαλεριάνος αλλά και ο Αλέξανδρος Αναγνωστόπουλος. Η δε απομάκρυνση του δεύτερου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως εγκληματική αφού εκτός από καλής ποιότητας αριστερό μπακ ήταν και διεθνής παίχτης με κλήσεις στην Εθνική Ελλάδος.
Οι επιπτώσεις στην ομάδα ήταν εμφανείς και ολέθριες. Η απώλεια βαθμών σε παιχνίδια εναντίον του Βόλου, της ΑΕΛ και του ΟΦΗ απομάκρυναν τον Άρη από τις θέσεις που οδηγούν στα Playoff.
Το μεγάλο ερώτημα είναι το τι μέλλει γενέσθαι. Οι παρατηρήσεις είναι ενδιαφέρουσες αλλά πρέπει να υπάρχουν και προτάσεις. Ο νέος προπονητής, θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί mutantis mutandis, προπονητικός επιστήμονας κάτι που μπορεί να είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο για τον Άρη.
Οι θέσεις που υπάρχουν κενά είναι ζωτικής σημασίας. Μπορεί ως βασικοί να υπάρχουν καλοί παίχτες σε κάθε θέση όμως το Rotation, πάρα πολλές φορές μπορεί να αποδειχτεί μοιραίο για την εξέλιξη ενός αγώνα. Γι αυτό πρέπει οι αναπληρωματικοί να διαθέτουν δυνατότητες βασικού. Πρέπει ένας προπονητής σε κάθε παιχνίδι να δυσκολεύεται να αποφασίσει την εντεκάδα. Κάθε επιλογή θα πρέπει να έχει σημασία στρατηγικής φύσης και όχι ανάγκης. Οι θέσεις αυτές είναι στην άμυνα αριστερά και δεξιά όπου βασικοί είναι οι Sudgren και Korhut όμως οι αναπληρωματικοί είναι οι Κωνσταντινίδης και Menendez, κανένας από τους δύο δεν έχει πείσει ότι αξίζει κάποια θέση στην εντεκάδα ενώ ο πρώτος κιόλας θα μπορούσε έστω και υπερβολικά να χαρακτηριστεί ως παίχτης Β’Εθνικής.
Δεν διαθέτουν τα χαρακτηριστικά επιπέδου Super League, πόσο μάλλον Europa League, στο οποίο ο Άρης, άξιζε να αγωνιστεί. Τα άκρα της άμυνας θα μπορούσαν να καλυφθούν από δύο παίχτες ο ένας από τον Παναθηναϊκό και ο άλλος από τον Πανιώνιο. Και οι δύο ομάδες βρίσκονται σε αγωνιστική παρακμή οπότε πολύ πιθανόν αρκετά μέλη της αγωνιστικής ομάδα να θέλουν να αναζητήσουν τον επόμενο σταθμό της καριέρας τους.
Οι περιπτώσεις που θα μπορούσαν να απασχολήσουν τον Άρη θα είναι η μία του Ινσούα και η άλλη του Γιώργου Μασούρα. Ακόμη μία θέση που παρουσιάζει ελλείψεις είναι αυτή του τερματοφύλακα.
Το «μονοπώλιο» του Julian Cuesta, συνεχίστηκε ακόμη και με την προσθήκη τερματοφύλακα. Το νεαρόν της ηλικίας του Ehman, είναι και θετικό αλλά και αρκετά αρνητικό. Ο λόγος είναι ότι δεν διαθέτει την ανάλογη εμπειρία, με αποτέλεσμα να κάνει υψίστης σημασίας λάθη που στερούν βαθμούς στον Άρη. Το κενό αυτό θα μπορούσε να καλυφθεί με την απόκτηση του Σωκράτη Διούδη. Η λογική αυτή κινείται στην αγωνιστική παρακμή του Παναθηναϊκού. Επιπλέον είναι παλαιός παίχτης, γνωρίζει τον Άρη και θα μπορούσε να έχει καθοριστικής σημασίας ρόλο και να δυναμώσει το ρόστερ.
Τέλος η αναφορά στην επίθεση δεν είναι ιδιαίτερα σημαντική καθώς το ρόστερ σε εκείνες τις θέσεις είναι σχετικά γεμάτο. Οπότε τα σενάρια για την υπόθεση Κλωναρίδη, ο οποίος συνδυάζει χαρακτηριστικά ποιοτικού εξτρέμ και διεθνούς εμπειρίας, θα πρέπει να συνοδεύονται από απομακρύνσεις παιχτών οι οποίοι δεν έχουν πείσει για την αποδοτικότητα τους όπως ο Μαρτίν Τόνσο. Σε διαφορετική περίπτωση δεν υπάρχει λόγος να ενισχυθεί περαιτέρω η ανομοιογένεια των θέσεων αντί να αντιμετωπιστεί.
