Γκάλης στην Ισπανία: «Αξέχαστο το διπλό στην Μπαρτσελόνα, αυτό μας έλλειπε στην Αυτοκρατορία»

Ο καλύτερος Έλληνας παίκτης όλων των εποχών μίλησε στο ισπανικό περιοδικό Gigantes del Basket που κυκλοφόρησε την περασμένη εβδομάδα.

Ο «γκάνγκστερ» μίλησε για το μπάσκετ των 80s, τον αγώνα που δεν θα ξεχάσει ποτέ, τον πιο δύσκολο αντίπαλο και το τι έλειψε από τον Άρη για να κατακτήσει το Κύπελλο Πρωταθλητριών!

– Γιατί, λοιπόν όλοι μιλούν ακόμα για το μπάσκετ των 80s; Γιατί μνημονεύουμε ακόμα τον Άρη, την Μπαρτσελόνα, την Τρέισερ και την Τσιμπόνα; 
«Νομίζω πως το μπάσκετ των 80ς ήταν  μια χρυσή περίοδος. Ουσιαστικά, ήταν η εποχή που μεσουρανούσαν τεράστιοι παίκτες που αργότερα έκαναν σημαντική καριέρα και στο ΝΒΑ όπως ο Πέτροβιτς, ο Σαμπόνις, ο Κούκοτς, ο Ράτζα, ο Ντίβατς, ο Μαρτσουλιόνις, ο Έπι, ο Νόρις, ο Ρίβα, ο Μάκαντου και όλοι οι υπόλοιποι συμπαίκτες και αντίπαλοι. Ταυτόχρονα συνέπεσε και με την πολύ μεγάλη ανάπτυξη που γνώρισε το μπάσκετ και στην Ελλάδα και την αναγνώριση του μπάσκετ από τους φιλάθλους».

 – Ποιον αγώνα με την Μπαρτσελόνα θα θυμάστε για πάντα; Και για ποιον λόγο; Ίσως εκείνο το 88-89;
«Κάθε αγώνας εκείνης της περιόδου έχει ξεχωριστή θέση στο μυαλό μου. Όλες οι ομάδες τότε ήταν πολύ δυνατές, νιώθω πολύ τυχερός που αντιμετώπισα αυτούς τους αντίπαλους. Το συγκεκριμένο παιχνίδι το 1987 που κερδίσαμε την μεγάλη Μπαρτσελόνα με 88-89 ήταν ένα από τα μεγαλύτερα βράδια μου και πραγματικά δεν θα το ξεχάσω ποτέ».

– Ποιος ήταν ο πιο δύσκολος προσωπικός αντίπαλος στο Κύπελλο Πρωταθλητριών;
«Πάντα με δυσκόλευαν ο Σολοθάμπαλ και ο Κόστα, έπαιζαν δυνατά αλλά αθλητικά και ο φίλος μου ο Ρισάρ Ντακουρί από τη Γαλλία».

– Στο δίλημμα Ντρέξλερ ή Γκάλης, ο Όντι Νόρις έχει ψηφίσει Νίκο. Επίσης, ονόμασε τον γιο του Νικ. Με τι μπορούν να συγκριθούν αυτές οι κινήσεις από έναν μεγάλο αντίπαλο;
«Είναι μεγάλη τιμή και αναγνώριση από έναν τεράστιο αντίπαλο και πολύ καλό φίλο. Τον γνώρισα σαν ένα πολύ δυνατό αντίπαλο, ένα βουνό στην αντίπαλη ρακέτα, αλλά μετά αναπτύχθηκε μεταξύ μας μια ωραία φιλία, κάτι που μόνο μέσα από τον αθλητισμό μπορεί να συμβεί. Θέλω να τον ευχαριστήσω που αποδέχτηκε την πρόσκληση και με τίμησε στο παιχνίδι που έγινε προς τιμήν μου».

– Μόναχο, Γάνδη, Ισπανία… Τι έλειψε από εκείνον τον μεγάλο Άρη για να φτάσει ως το τέλος της διαδρομής;
«Μας έλειπε ένας παίκτης – φόβητρο μέσα στη ρακέτα όπως ο Όντι (Νόρις) ή ο Μαγκί».