Όλα όσα συμβαίνουν εντός των τειχών του μπασκετικού Άρη θα μπορούσα να τα παραλληλίσω μόνο με το παράδειγμα μιας ιστορίας την οποία και θα καταγράψω παρακάτω.
Ήταν κάποτε ένας άνθρωπος όχι ιδιαίτερα πλούσιος ο οποίος παρόλο που είχε υποστεί πολλές κακουχίες στη διάρκεια της ζωής του από κάθε άποψη εντούτοις δεν το έβαλε ποτέ κάτω ακολουθώντας πάντοτε πιστά και κατά γράμμα τα ιδανικά και τα προσωπικά του πιστεύω. Αξίζει να σημειωθεί ότι ποτέ του δεν ζούσε σαν κακομοίρης, ούτε φυσικά επεδίωκε την συμπόνια και τον οίκτο κανενός.
Έφθασε λοιπόν μια στιγμή οπού οι κόποι πολλών ετών ανταμείφθηκαν και ο άνθρωπος της ιστορίας μας αφού έπιασε ορισμένα λεφτά στο χέρι του θέλησε να ξεφύγει για λίγο από την ρουτίνα της καθημερινότητας κι αποφάσισε να βγει για φαγητό σε ένα καλό εστιατόριο.
Αφού χρειάστηκε λίγη ώρα για να ψάξει και καθώς περπατούσε αμέριμνος είδε μπροστά του ένα περιποιημένο εστιατόριο με μεγάλα φώτα και πολύ κόσμο κι ενώ έμεινε εντυπωσιασμένος από την εικόνα που αντίκριζαν τα μάτια του εκείνη την στιγμή πήρε την απόφαση να κάτσει λέγοντας από μέσα του ότι αξίζει τον κόπο.
Αφού κατευθύνθηκε στο τραπέζι του και περίμενε καρτερικά για αρκετή ώρα τον σερβιτόρο να πλησιάσει ώστε να δώσει την παραγγελία του κοιτούσε δεξιά κι αριστερά μη μπορώντας να συνειδητοποιήσει ακόμη ότι έστω για ένα βράδυ θα βιώσει ανέσεις που ποτέ του δεν είχε βιώσει ξανά.
Όταν έφθασε το γεύμα του στο τραπέζι για άλλη μια φορά έμεινε έκπληκτος διότι είδε για πρώτη φορά μπροστά στα μάτια του να του σερβίρουν φαγητό σε μια αστραφτερή πορσελάνη που κυριολεκτικά έλαμπε. Όταν όμως δοκίμασε λίγο από το φαγητό του απογοητεύτηκε από την δυσάρεστη γεύση του τόσο πολύ που δεν ήθελε καν να βλέπει το πιάτο μπροστά του.
Ενώ διατύπωσε με κόσμιο πάντοτε τρόπο τα παράπονα του στον σερβιτόρο τότε εκείνος όχι μόνο δεν του ζήτησε συγγνώμη ως όφειλε, αλλά μέσα από μια ανάρμοστη συμπεριφορά τον ανάγκασε να φύγει και να επιστρέψει στη ρουτίνα της συνηθισμένης, αλλά και τόσο γλυκιάς τελικά καθημερινότητας του θεωρώντας όμως και πάλι πώς και μετά από αυτό το απρόσμενο στραπάτσο θα έρθει η ώρα που η τύχη θα του χαμογελάσει ξανά σύντομα.
Η μακροσκελής αυτή ιστορία μπορεί να ήταν ένα απλό αποκύημα φαντασίας. Εάν όμως την ψάξει κανείς πολύ βαθιά τότε θα καταλάβει πώς οι ομοιότητες της με την σημερινή πραγματικότητα του μπασκετικού Άρη μόνο λίγες δεν είναι.
