Γιατί ένας τίτλος του Άρη θα δώσει… χαρά σε όλη την (υγιή) Ελλάδα!
Περιμέναμε να κοπάσουν οι αναφορές από την εμφατική σε απόδοση νίκη του Άρη επί της ΑΕΚ, να “καθίσει” ο απόηχος του 2-0, των δυο δοκαριών, του πέναλτι που δεν δόθηκε, του πολύ περίεργα ακυρωμένου γκολ (ανάλογη φάση σε άλλο γήπεδο προκάλεσε “ανθρώπινη” εισβολή με… όπλο), των χαμένων ευκαιριών,της μηδενικής τελικής στην εστία από τους… πρωταθλητές Ελλάδας, για να μοιραστούμε δυο-τρεις σκέψεις.
Από Γιώργο Τότσικα:
Αν και η εισαγωγή μας, θα μπορούσε ήδη να δώσει ξεκάθαρα το στίγμα των όσων διαδραματίστηκαν το περασμένο Σάββατο στο πιο όμορφο ποδοσφαιρικό γήπεδο της Ελλάδας. Θα αδικούσε όμως, τα όσα συνολικά εκπέμπει όλος ο οργανισμός που λέγεται Άρης, “εισπράττοντας” την αναγνώριση φίλων, αντιπάλων, αλλά και των λεγόμενων “ουδέτερων” και “αντικειμενικών”. Με μια λέξη “εισπράττει” την αναγνώριση όλης της υγιούς ποδοσφαιρικά Ελλάδας.
Την ώρα που γινόμαστε μάρτυρες, ενός πολιτικού “πάρε-δώσε” για την ανάθεση ουσιαστικά ενός πρωταθλήματος που “μυρίζει” από χιλιόμετρα μακριά (από δω μέχρι τις… Πρέσπες), σε μια περίοδο, όπου όλα θυσιάζονται στο βωμό του χρήματος, στον έλεγχο της ΕΠΟ, των Ενώσεων, την εξάρτηση της διαιτησίας, στη δημιουργία “συνεργασιών” μέσω δανεισμού ποδοσφαιριστών και στο ξεπούλημα της αξιοπρέπειας, ο Άρης εκπέμπει μια ξεχωριστή λάμψη! Ένα διαφορετικό φως, που αναγκάζει ακόμη και τις ουδέτερες “πένες” να μιλούν ότι έτσι νιώθουν ότι ζουν σ’ ένα… κανονικό ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα και όχι στο ελληνικό.
Ο Άρης μέσα σε επτά μέρες από το παιχνίδι με τον “νέο χαλίφη” μέχρι τον “προηγούμενο”, από το παιχνίδι κόντρα στον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, μέχρι αυτό με την ΑΕΚ στο Χαριλάου κέρδισε πάρα πολλά. Κυρίως κέρδισε την αίσθηση όλων, ότι ένας δικός του τίτλος θα δώσει… χαρά (που θα έλεγε και ο Σάββας Παντελίδης) σε όλη την υγιή ποδοσφαιρική Ελλάδα, γι αυτά που εκπέμπει σε πείσμα όλων.
Ομάδα που επέστρεψε μετά από τέσσερα δύσκολα χρόνια με ένα ποιοτικό σύνολο, που πέρασε την αγωνιστική του κρίση και δείχνει να πατάει γερά, με έναν προπονητή που δέχθηκε σκληρή κριτική, αλλά πίστεψε στη δουλειά και στους παίκτες του και βλέπει ήδη καρπούς στο χορτάρι, κερδίζοντας πολλούς πόντους. Βαθμολογικούς, αλλά και αναγνώρισης.
Αλλά κυρίως, έναν κόσμο που “δεν τον άφησε στα δύσκολα”, που πηγαίνει κατά συρροή στο γήπεδο, (ανα)γνωρίζοντας ότι μπορεί η ομάδα του χτυπήσει στα ίσια οποιονδήποτε αντίπαλο, με τις δικές της δυνάμεις, (άσχετα με το αν το καταφέρνει ή όχι)που έμαθε να αγαπάει και να αντέχει, απέναντι στην αλαζονία…
Ο Άρης μέσα σε λίγους μήνες εξέθεσε πολλούς, καταγράφοντας τόσο θεαματικά την διαπίστωση ότι το ελληνικό πρωτάθλημα ήταν πολύ πιο φτωχό με την απουσία του. Και σίγουρα μπορεί να συνεχίσει την πορεία του με υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια, έχοντας ως “σημαία” αυτό που είπε on air ο πρώην αρχηγός του Άρη, ο Μανώλης Μητσόπουλος: “ο Άρειανός δεν ξεπουλάει την αξιοπρέπεια του, για κανέναν τίτλο”.
ΠΗΓΗ: PRESSARIS
