Βελώνης: «Η διακοπή ήταν θετική, πρέπει να έρθει ισορροπία στην ομάδα»
Ο Χρήστος Βελώνης, πρώην παίκτης και πρωταγωνιστής στην πιο κρίσιμη περίοδο της ιστορίας για τον Άρη, μίλησε στο Yellow Radio 101,7, σχετικά με την πορεία του νέου Άρη.
Για την έλλειψη πάθους στην ομάδα: Φαίνεται ότι από την ομάδα δεν λείπει ο ρυθμός, αλλά η ουσία. Ενώ έχουν γίνει προσθήκες για το εύκολο γκολ, δυσκολευόμαστε πολύ να φτάσουμε στην τελική και όταν φτάσουμε, δεν είμαστε στον σωστό τόπο και χρόνο. Ίσως ένα γρήγορο γκολ «λύνει» την ψυχολογία των παικτών και είναι πιο εύκολο για αυτούς να αποδώσουν σε ένα παιχνίδι. Δεν πρέπει, όμως να δικαιολογούμαστε με κάτι τέτοιο, γιατί έχουν περάσει πολλές αγωνιστικές και έχουμε πολλές απώλειες.
Θεωρείτε πως υπάρχει διαφορετική νοοτροπία σε κάθε παιχνίδι; Δεν θέλω να πιστεύω ότι βλέπουν τα παιχνίδια διαφορετικά, με τον Παναθηναϊκό συγκριτικά με τον Ατρόμητο τον βαθμό δυσκολίας και να αντιμετωπίζουν από το πρώτο λεπτό, πιο σοβαρά τα παιχνίδια. Η ομάδα πρέπει σε όλα τα παιχνίδια να πηγαίνει με τον ίδιο στόχο και την ίδια προσήλωση, έτσι ώστε να μπορέσουν να έχουν καλά αποτελέσματα. Βλέπουμε στα ματς με ομάδες οι οποίες είναι, θεωρητικά, καλύτερες αγωνιστικά, τις αντιμετωπίζουν διαφορετικά. Βλέπουμε παιχνίδια, στα οποία θεωρητικά είναι πιο εύκολο να μαζέψεις βαθμούς και υπάρχουν απώλειες. Αυτό πρέπει από μέσα να το καταλάβουν, γιατί η ομάδα δεν είναι καινούρια, έχει παίκτες που βρίσκονται εκεί 2-3 χρόνια τώρα.
Για το ότι πρέπει να υπάρχουν νίκες με μικρές ομάδες: Έτσι ακριβώς, γιατί αυτούς τους βαθμούς, όταν κάνεις έναν προϋπολογισμό στην αρχή της χρονιάς, αυτά είναι τα ματς από τα οποία θα είχαμε βαθμούς που δεν υπάρχουν στον βαθμολογικό πίνακα. Είναι κρίμα, εγώ λυπάμαι, δεν θα πω ότι η ομάδα είναι αδιάφορη, δεν θα γίνουμε προπονητές, αλλά μιλάμε για το καλό της ομάδας. Αυτό που θέλουμε όλοι. Πιστεύω αυτούς τους βαθμούς που χάσαμε από αυτά τα παιχνίδια, να τους πάρουμε εκτός και με μεγαλύτερες ομάδες και η συγκομιδή να είναι αυτή που πρέπει να είναι.
Μπορούμε να αποδώσουμε ευθύνες στον προπονητή; Πάντα ο προπονητής είναι ο πρώτος που πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες για την εμφάνιση της ομάδας του. Για αυτό και έχει τον πιο δύσκολο ρόλο, για αυτό βλέπουμε ότι σε κάποιες ομάδες, όπως και στην δική μας, ότι μετά από κάποια συνεχή άσχημα αποτελέσματα, ο πρώτος στον οποίο ρίχνουν ευθύνες, είναι ο προπονητής. Δεν θέλω να φτάσω σε αυτό το σημείο, γνωρίζουν μέσα καλύτερα από εμάς τι πρέπει να γίνει, να αλλάξει η εικόνα προς το καλύτερο, να έρχονται πιο εύκολα βαθμοί στην ομάδα.
Υπάρχει χρόνος, όμως πρέπει να διορθωθούν τα λάθη: Δεν τελειώνει ένα πρωτάθλημα στην 5η αγωνιστική, απλά η ομάδα δεν δείχνει σταθερότητα. Βλέπουμε ότι μπαίνει στα πρώτα ματς και δείχνει το αποτέλεσμα και βλέπουμε στα επόμενα, όπου χάθηκαν οι βαθμοί και ειδικά στο γήπεδο μας, ότι δεν υπήρχε καθαρό μυαλό. Όταν φτάνεις στο τελευταίο δεκάλεπτο και κυνηγάς το σκορ, υπήρχαν ενέργειες που έφεραν πανικό.
Έπαιξαν ρόλο οι 5-6 απουσίες στις πρόσφατες αναμετρήσεις; Εννοείται, δεν το συζητώ, ένας προπονητής κάνει πλάνο για τα παιχνίδια που έρχονται, κάποιους ποδοσφαιριστές τους χρησιμοποιεί σε διαφορετικά παιχνίδια γιατί είναι διαφορετικοί. Το φετινό ρόστερ της ομάδας, δεν νομίζω να χρησιμοποιήσει την δικαιολογία ότι δεν είχαν ποδοσφαιριστές. Έχει 16 ισάξιους αθλητές, που ίσως είναι πρώτη φορά που συμβαίνει στην ομάδα. Όταν είσαι ποδοσφαιριστής στον Άρη και έρχεται ο Ιτούρμπε, οι υπόλοιποι πρέπει να πάρουν την ευκαιρία, να μπουν στην ενδεκάδα, γιατί υπάρχει ανταγωνισμός για το ποιος θα αγωνιστεί. Όταν κάνεις πρωταθλητισμό, έτσι είναι. Πρέπει να σκέφτονται ότι θα βγάλουν τον Μαντσίνι, για παράδειγμα, για να παίξουν αυτοί.
Η διακοπή θα βοηθήσει προς βελτίωση; Η διακοπή πιστεύω πως ήταν ότι καλύτερο, γιατί πρέπει να βρεθεί μία ισορροπία που πρέπει να βρεθεί στην ομάδα, μας λείπουν 2-3 αποτελέσματα. Αν έχουμε συνεχόμενα καλά αποτελέσματα, θα αλλάξει η ψυχολογία στην ομάδα και θα έχουμε καλύτερη ροή στο πρωτάθλημα.
Σχετικά με τον χαμό του Νίκου Τσουμάνη: Προσωπικά τον Νικόλα δεν τον γνώρισα, να πούμε συλληπητήρια στους οικείους του, είναι δύσκολη κατάσταση, ακούσαμε χθες για τον θάνατο. Είναι λυπηρό ένα παιδί 31 χρονών να αφαιρεί μόνος του την ζωή του. Αν υπάρχει κάτι από πίσω, δεν είμαστε αρμόδιοι εμείς. Το σημαντικό είναι ότι έφυγε ένα παιδί νεαρό σε ηλικία, με όλη την ζωή μπροστά του. Δεν υπάρχουν λόγια σε αυτές τις καταστάσεις, το ξέρουν καλύτερα οι δικοί του και η οικογένεια του. Δεν ξέρω τι να πω, καλό παράδεισο να έχει, η ζωή πρέπει να συνεχιστεί. Έχουμε πει ότι η ζωή έχει πολλά σκαμπανεβάσματα, ψυχικά πρέπει να θωρακίζεις τον εαυτό σου και να αντιμετωπίζεις τις καταστάσεις με ρεαλισμό, για να μπορείς να ανταπεξέλθεις στην ζωή. Δεν πιστεύω πως υπάρχει άνθρωπος που να είναι στην ζωή του όλα ρόδινα. Εκεί φαίνεται η ψυχική δύναμη ενός ανθρώπου και ο περίγυρος του κάθε συγχωρεμένου, θα έπρεπε να τον είχε βοηθήσει.
